Premier Wilmès: "Ik ben als student gedoopt, voor de ervaring"
Een paar maanden nadat ze tegen wil en dank premier van België werd, kreeg Sophie Wilmès af te rekenen met een ongezien probleem in de geschiedenis van ons land: de coronacrisis. Dat bracht haar meteen ook in de spotlights met persconferenties - al dan niet voorzien van PowerPoints - die door hun grote impact tot het collectieve geheugen zijn gaan behoren. Wat voor studententijd zou aan dit alles voorafgegaan zijn?
Sophie Wilmès: Ik heb een master in Toegepaste Communicatie, Reclame en Marketing van
IHECS in Brussel. Later heb ik daar via avondonderwijs nog een master Ondernemingsfinanciering van
ISC Saint-Louis aan toegevoegd.
GUIDO: Waarom die keuzes?
Sophie Wilmès: Toen ik uit het secundair kwam, was mijn parcours nog lang niet uitgestippeld, maar
IHECS interesseerde me meteen. Wat me enorm beviel aan die hogeschool, was de praktische kant van hun studieaanbod. Ze hechten een groot belang aan concrete groepswerken. Maar toen ik bij de Europese Commissie terechtkwam in een financiële functie, besefte ik dat mijn opleiding nog niet afgerond was. Dan ben ik naar
ISC Saint-Louis gegaan. Drie jaar lang heb ik de lessen gecombineerd met mijn job, maar dat was het zeker waard. Ik heb toen een passie ontdekt waarvan ik niet wist dat ik ze had: cijfers en budgettaire tabellen.
Studeren en werken gecombineerd
GUIDO: Hoe kijkt u terug op uw studies?
Sophie Wilmès: Ik kijk heel positief terug op die periode in mijn leven. De twee hogescholen vertegenwoordigen twee verschillende etappes op mijn parcours. Aan
IHECS beviel me de mix tussen theoretische vakken en meer praktische cursussen, ook al vond ik de leerstof niet bijzonder boeiend. Dat was het moment in mijn studies waarop ik gestructureerd heb leren werken, maar het was pas op
ISC Saint-Louis dat ik deed wat ik echt wou doen. Het was niet eenvoudig, want de lessen waren 's avonds, en ik moest ze combineren met mijn job. Maar ik ondervond passie, en dat gaf me energie. Twee heel verschillende periodes, maar ik heb van geen van beide spijt.
GUIDO: Welke vakken vond u het interessantst?
Sophie Wilmès: De vakken waardoor de proffen zelf gepassioneerd waren, want passie is besmettelijk! En voor de rest uiteraard de vakken waarvan de stof me persoonlijk interesseerde. Ik heb uitstekende herinneringen aan mijn avondcursussen, want het feit dat al mijn medestudenten net als ik die studies combineerden met een job, gaf er een echte dynamiek aan, heel verschillend van de dynamiek van traditioneel hoger onderwijs. Ik ging met veel plezier naar die lessen, want ik voelde me gedragen door die groepsdynamiek.
Empathie en didactiek in een klimaat van angst
Als woordvoerster van de regering tijdens de coronacrisis, werd premier Sophie Wilmès geprezen voor haar empathische en didactische toespraken tijdens de cruciale persconferenties. Een moeilijk oefening, maar ze slaagde er telkens weer in haar landgenoten gerust te stellen. "Dat empathische aspect van mijn toespraken, is iets natuurlijks. Empathie kan je niet veinzen. Die moet je beleven en uitstralen. Ik denk dat dat simpelweg deel uitmaakt van mijn persoonlijkheid. Het didactische aspect daarentegen, was een grotere uitdaging voor mij. Je moet de maatregelen zo helder mogelijk uitleggen, in een korte tijd - anders zouden de persconferenties uren duren - in verschillende talen. Voeg daarbij dat heel veel mensen die persconferenties bekeken, allemaal met een verschillend verwachtingspatroon. Dat is een bijkomende moeilijkheid die ook wel eens tot frustratie heeft geleid. Je kan onmogelijk elke individuele situatie uitleggen. Elke persconferentie was een kans om het beter te doen dan de vorige keer."
GUIDO: Wat voor student was u?
Sophie Wilmès: Het is moeilijk om voldoende afstand te nemen om mezelf te beschrijven, maar ik zou zeggen dat ik als student evenveel belang hechtte aan het sociaal aspect van studeren dan aan de eigenlijke lessen. Ik ging vaak uit, ik had veel vrienden en ik ging ook graag naar de les, zeker naar de praktische cursussen. Pure theorie blokken, dat interesseerde me minder. Toen bereikte ik al het liefst concrete resultaten. Mijn studententijd is ook een oefening geweest in onafhankelijkheid, en een test voor mijn organisatievermogen. Ik trok me uit de slag en werd daarbij voluit gesteund door mijn ouders.
Totaal nog niet bezig met politiek
GUIDO: Was u een nachtbraakster of een blokbeest?
Sophie Wilmès: Beide! Ik kon stevig doorzakken, maar als er moest gestudeerd worden, dan kon ik van de ene dag op de andere het uitgaansleven stopzetten om heel ernstig en gestructureerd te studeren. Ik nam enthousiast deel aan het studentenleven, maar ik ben geen actief lid van een studentenclub geweest.
GUIDO: Hebt u zich laten dopen?
Sophie Wilmès: Ja, vooral voor de ervaring en om nieuwe mensen te leren kennen. Ik heb er geen spijt van, maar eerlijk gezegd zou ik het geen tweede keer doen.
GUIDO: Waar kon men u aantreffen als student?
Sophie Wilmès: Zeker in de cafetaria van
IHECS! Dat was het hart van de school: sommigen zaten er te werken, anderen kwamen er samen tussen twee lessen of gingen er feesten. Iedereen kende elkaar en er heerste een geweldige sfeer.
GUIDO: Was u toen al politiek geëngageerd?
Sophie Wilmès: Mijn eerste campagne in de gemeentepolitiek van Ukkel was een paar jaar nadat ik mijn diploma aan
IHECS had behaald. Tijdens mijn studententijd was politiek iets waar ik totaal nog niet mee bezig was. Laten we zeggen dat dat nu wel enigszins veranderd is...
GUIDO: Hebt u nog een studentikoze anekdote voor ons?
Sophie Wilmès: Er zijn er zodanig veel dat ik het moeilijk zou vinden om te kiezen, maar eigenlijk zijn ze meestal toch niet geschikt voor publicatie!
Een woord van steun aan de Belgische studenten
We vroegen aan Sophie Wilmès of ze een paar woorden van steun kon uitspreken voor de studenten bij het begin van een academiejaar dat helaas nog steeds in het teken van corona staat.
"Een nieuw academiejaar is altijd een sprong in het onbekende. De onzekerheid die met het coronavirus gepaard gaat, doet er nog een factor van angst bovenop. Wanhoop niet en houd het hoofd recht. Volg de veiligheidsregels. Geef blijk van solidariteit voor elkaar. En vooral: amuseer jullie! Geniet van het studentenleven, maar geniet ook van het studeren zelf, want dat maakt het veel eenvoudiger! En doe altijd alles met de veiligheidsregels in het achterhoofd. In moeilijke momenten staan we samen sterk. Ik ben er gerust op, want ik weet dat de jeugd een formidabel aanpassingsvermogen heeft, en een ongebreideld optimisme. Na alles wat we samen hebben doorstaan, is dat essentieel."
Tekst: Sébastien Daloze