Stereotyp: My Sound : Dubbers, clubbers, body-to-body rubbers
We moeten er eigenlijk toch eens heen, Wenen. Wenen en zijn constant wriemelende ondergrond van nieuwe muziek. Het Wenen van Kruder & Dorfmeister, die zelfs als ze 'gewoon maar' plaatjes draaien magie uit de luidsprekers duwen. Een paar nachten onderduiken en meeluisteren naar hun queeste van nieuw geluid. Misschien kunnen we wel een dj-set van Stereotyp meepikken. Leerling van Kruder & Dorfmeister, vijf jaar in New York maar toch liefst thuis in zijn studio met een goede fles rode wijn bij de hand. My Sound is zijn debuut.
Een debuut dat niet onopgemerkt kan blijven. Van New York tot Tokyo ligt zijn naam op heel wat lippen te trillen. Hij maakte er blijkbaar een en ander los in de oren. Trotseert hij met My Sound de hype en is zijn geluid écht nieuw, of kieperen we hem na een week de cd-versnipperaar in?
Met een rasechte dancehall-ragga-riddim in 'My sound' en heerlijke rhymes en toasting van Tikiman neem je alvast een vlotte ingang in de plaat. Het pure rauwe gevoel van Jamaïcaanse dubplates is er nog niet écht, toch een heupwerker. In 'Jahman' draaien Tiki en Stereotyp samen de 2-step richting in, laten wij daar nu nog steeds niet van houden, maar het valt nog mee. Het hangt tenminste niet vol van gepikte hitjessamples en heeft genoeg lijf om verder te luisteren. Het lijkt wel een reis rond de muziekwereld, bij 'Fling style' zitten we al in dubland. Opnieuw neemt Tikiman de stem voor zijn rekening met een warme rasp in de stem en even uitblazen na de gedanste inleiding van track één en twee. Sweet rub-a-dub. Verder loop je nog langs bij gedubde d&b en schuivende geluiden in een zuidelijk jasje in 'Royal Jelly' of zeemzoete klanken van Cesar en smelterige soul-r&b in 'Don't funk with me', ietsje te kleverig naar onze zin maar nooit echt lastig. Er komt nog meer ragga-gevoel langs, met een even goede toaster Collage en een fijne noot van de damesstem in het dromerige 'Time'.
Een derde dans, een derde uitblazen en een derde luisteren naar mooie stemmen van Cesar of de dame in 'Time'. My Sound is niet ordinair, maar Stefan Mörth heeft toch ook het warm water niet uitgevonden en zeker geen 'nieuw' geluid gemaakt. Hij heeft overal goed geluisterd, van New York over de onderbuik van de Jamaïcaanse dancehall en dubbers, clubbers en body-to-body-rubbers en er his sound van gemaakt. Goed, maar niet overdonderend.
(LAD)