Seppe is attractiebediener in Plopsaland

Wie: Seppe (19)

Studie: Industrieel ingenieur elektromechanica aan Universiteit Gent

Studentenjob: werkt als attractiebediener in Plopsaland De Panne

 

Wat moet je precies doen?

"In de ochtend moet ik de attracties opstarten en een testrit maken. Daarna vul ik de technische dossiers in om zeker te zijn dat alles afgecheckt is. Ten slotte open ik de attractie voor het publiek wanneer de bezoekers binnen mogen. Tijdens de dag zelf zorg ik ervoor dat alles veilig verloopt, door bijvoorbeeld te checken of rugzakken en losse voorwerpen aan de kant liggen."

 

 Wat zijn je uren?

"Dat verschilt van dag tot dag. We krijgen elk apart een sms met ons beginuur. Vaak start ik om kwart voor tien, maar dan moet ik voordien al mijn sleutels en kledij afhalen, en aangemeld zijn. Soms start ik wat vroeger. Het indoorpark Mayaland opent bijvoorbeeld altijd een halfuur eerder. Vaak zijn er ook vervangingen. Dan mag ik wat later starten en zelf mensen aflossen die pauze willen nemen. De pauze ligt elke dag anders."

 

Wat is het grootste voordeel aan de job?

"Het is geen doorsnee studentenjob natuurlijk, maar je werkt wel altijd in een hele leuke sfeer. Mensen zijn gelukkig, er zijn veel blije kinderen… Daarnaast heb je veel variantie in je takenpakket, waardoor de job interessant blijft. En je mag de hele dag buiten staan, wat wel aangenaam is na een jaar corona!"

 

Wat is het moeilijkste?

"Alles wat erbij komt kijken qua coronaregels. De handen moeten altijd ontsmet worden en er geldt een mondmaskerplicht voor heel het park. Het is vermoeiend om daar een hele dag naar te vragen. Dit jaar merk ik dat daarrond meer weerspannigheid en soms zelfs agressiviteit is."

 

Heb je een leuke anekdote?

"Bij elke attractie krijg je een specifieke opleiding voordat je ze mag bedienen. Ik kreeg onlangs een opleiding voor de 'boomstammetjes'. De dag na de opleiding was ik daar begeleider. En ja hoor, rond 12 uur was het zover… een stilstand op mijn eerste dag! Ik moest de mensen gaan informeren en rustig houden. Het bleek effectief te gaan om een grote fout, dus de mensen moesten geëvacueerd worden. Zoiets maak je niet elke dag mee. (lacht)"

 

Tekst: Mauro D’Abbenigno