Wauters vs Waes

Onder een dun laagje pax-mediavernis wordt deze winter een verbeten titanenstrijd uitgevochten. Koen Wauters en Tom Waes spannen hun pezen en zetten zich schrapper dan ooit. Wie wint dit epische gladiatorengevecht: de al eeuwen met VTM vergroeide zanger en autocoureur, of de venijnig vloekende avonturier van de VRT? Ook wij weten het niet, maar we vonden Koen en Tom wel bereid tot een amusant robbertje verbaal steekspel.

Waes: "Alles wat wij doen, kunnen de mensen thuis even goed. Of zelfs beter."

Wauters: "'t Is een intelligente gast, maar soms kraamt hij stommiteiten uit."

GUIDO: Is Wauters vs Waes tv-geworden haantjesgedrag?

Waes: Er zit zeker haantjesgedrag in, maar het is meer geworden dan dat. Het is een plezant spel, het is zuiver entertainment, het is een familieprogramma. Een beetje van alles.

GUIDO: Zit het haantje sowieso in jullie, of heb je het moeten cultiveren?

Waes: Ik denk dat vooral de redactie het graag cultiveert. Dat we voor, tijdens en na de opdrachten elkaar zo'n beetje zitten te jennen.

Zingen vs vloeken

GUIDO: Koen, jij was al een tijdje jaloers op de stunts die Tom op tv heeft mogen doen. Zoals?

Wauters: Veel dingen. Op de Marathon des Sables was ik niet jaloers. Dat was sowieso te hoog gegrepen voor mij. Bovendien heb ik een slechte knie, zodat ik niet lang kan lopen op zand. Het Kanaal overzwemmen is ook niets voor mij, want ik ben helemaal geen zwemmer. Maar El Capitan beklimmen, dat zou ik heel graag proberen. Ik vond veel van zijn uitdagingen in Tomtesterom tof, en niet alleen de fysieke. De IQ-test bijvoorbeeld, of de paparazzi. Of zo'n haai temmen, een wild paard berijden...

Waes: (sceptisch) Zeker van?

Wauters: Ik weet niet of het me zou lukken, maar ik had het graag geprobeerd.

GUIDO: En jij Tom? Al jaloers geweest op Koen?

Waes: Ha, ik wil wel eens meerijden in een van zijn snelle auto's. Maar dat heb ik hem al dikwijls gezegd.

Wauters: Een open sollicitatie. (lacht)

Waes: Nee, dat zou ik echt graag eens doen. Een autowedstrijd rijden, daar ben ik gezond jaloers op. En verder: als Koen met Clouseau optreedt in het Sportpaleis, dat moet wel een kick geven.

Wauters: Die kick heb je toch ook al gevoeld?

Waes: Ja, efkes, met 'Dos Cervezas'. Maar het verschil is dat Koen echt kan zingen. Toen we samen in De Laatste Week zaten, heeft hij een nummer van Daft Punk gezongen, en toen dacht ik: godverdoeme, het moet plezant zijn als je dat kunt.

GUIDO: Wat vind je van Clouseau, Tom?

Waes: Heel goed.

GUIDO: Zeg je dat nu om beleefd te zijn?

Wauters: (knipoogt grijnzend)

Waes: Helemaal niet. Ik doe niet smalend over Vlaamse muziek, want ik heb er veel respect voor. Clouseau heeft zijn plaats. De uitverkochte Sportpaleizen hebben dat al ten overvloede bewezen. Ik heb ook mooie herinneringen aan autoritten met mijn kinderen waarbij we met z'n allen luidkeels hits van Clouseau meebrulden.

GUIDO: Koen, wat dacht jij toen Tom een monsterhit scoorde met 'Dos Cervezas'?

Wauters: Dat hij van ons erf moet blijven!

Waes: (giert van het lachen)

Wauters: (lacht) Nee, ik heb toen dikwijls gedacht: dju, die mannen moeten zich amuseren. Die moeten zich rot lachen! En ik denk dat het ook wel zo was. Enfin, dat weet ik zeker. Tom wist natuurlijk dat dit niet zijn leven was, maar die hit kwam er, die passeerde op zijn pad, en hij heeft met beide handen de kans gegrepen om zich er te pletter mee te amuseren. Daar heb ik het volste begrip voor. Trouwens, het was ook een geestig liedje.

GUIDO: Over zingen gesproken: in de eerste aflevering van Wauters vs Waes reed jij al zingend over de meet na de loodzware Bordeaux-Parijs.

Wauters: O, maar ik zing altijd op moeilijke momenten.

GUIDO: Door dat liedje kwam het over of je nog zo fris als een hoentje was.

Waes: (grinnikt)

Wauters: Nee, integendeel. Ik doe dat altijd. Als we bijvoorbeeld 's nachts in Dakar ergens vastrijden in de duinen en we kunnen geen kant meer op, dan zing ik. Zo ga ik om met stress. Zingen zet me in een positieve modus. Ik zing liever een liedje dan te beginnen klagen en jammeren.

GUIDO: Op momenten dat Tom aan het vloeken is, ben jij aan het zingen?

Wauters: Eigenlijk wel. Ik heb hem wel eens gezegd: stop toch met dat gevloek. Maar blijkbaar helpt het hem focussen. Hij heeft dat nodig. Ik niet. Ik zing, terwijl ik probeer zoveel mogelijk de fun van de dingen in te zien. Wauters vs Waes is gewoon fun. Niemand heeft me hiertoe gedwongen hé. Meer nog: ik heb er zelf om gevraagd!

GUIDO: Als je fysiek diep gaat, besef je dan nog dat er een camera op je gericht staat?

Wauters: Je mag daar niet mee bezig zijn.

Waes: Dat is iets wat Koen volgens mij heeft moeten leren. In Tomtesterom heb ik geleerd om eenmaal ter plaatse voor een opdracht alles los te laten en 100% mezelf te zijn. Ik heb al geblèt, gevloekt, geroepen en getierd, en in de montage moesten ze dan maar beslissen wat ze ermee zouden doen. Koen is meer een presentator.

GUIDO: Jij hebt moeten leren spontaan zijn, Koen?

Wauters: Nee, maar ik heb wel gezien dat hoe harder ik mezelf in de strijd gooide, hoe minder ik bezig was met 'presenteren'.

Waes: Herinner je je het moment dat hij een lekke band moest vervangen, in zo'n uitgeregend bushokje? Het huilen stond hem nader dan het lachen. Ik denk niet dat dat gespeeld was.

Wauters: Dat was helemaal echt. Toen werd er ook niet meer gezongen hé. (lacht)

Fysiek vs bingo

GUIDO: Ik vermoed dat het veel voldoening geeft om iets te proberen wat je eigenlijk niet durft, maar dat het geen zin heeft om iets te proberen wat je toch niet kunt.

Wauters: Ik denk dat dat klopt.

Waes: (aarzelt) Herhaal dat eens?

Wauters: Ik ben ermee akkoord. Je kunt natuurlijk altijd eerst proberen om te zien of je iets al dan niet kunt. Maar als je na twee, tien of twintig pogingen tot de conclusie komt dat het te hoog gegrepen is, dan heeft het geen zin.

GUIDO: Tom, het feit dat jij deze vraag moeilijk kunt beantwoorden, bewijst dat jij sowieso alles wil proberen.

Waes: Mja, misschien... Ik zit nu te denken aan dat schansspringen. Dat kon ik niet, maar dat wist ik pas nadat ik het had geprobeerd. Ik zal niet snel op voorhand zeggen dat ik iets niet kan, dat klopt.

GUIDO: Veel van de uitdagingen zijn fysiek. Jullie zijn nochtans geen van beiden een beer van een vent.

Waes: Dat is juist de kracht van het programma. Als je dezelfde proeven zou laten uitvoeren door twee topsporters, dat zou niet werken. Daar heb je geen voeling mee. Thuis of op café moeten mensen elkaar aanstoten en zeggen: verdomme, dit zouden wij ook kunnen. En ik ben er rotsvast van overtuigd dát ze dat inderdaad ook kunnen. Beter dan wij zelfs. Ik ben geen superheld hé. Ik ben een gewone kerel, weliswaar met karakter. Ik blijf het zeggen: iedereen die de Marathon des Sables wil uitlopen, die kan dat.

Wauters: (schudt het hoofd) 't Is een intelligente gast, maar soms kraamt hij stommiteiten uit.

Waes: Jawel, ik meen dat.

Wauters: Tom, de Marathon des Sables is een slecht voorbeeld.

Waes: Maar nee! Er waren elfhonderd deelnemers. Ik was de vierhonderdvijftigste. De eerste honderd die over de meet kwamen, dat waren topsporters. Tot vijfhonderd: mensen zoals ik. Doorzetters. Maar dan bleven er nog zeshonderd deelnemers over. Mensen op krukken, ouderen... En die deden het ook.

GUIDO: Nee, ik denk dat Koen gelijk heeft. Jij overschat de doorsnee mens, Tom. Of je onderschat hoe sterk je zelf bent. Een voorbeeld: vorige zomer stond ik aan de El Capitan. Ik keek met mijn verrekijker naar de klimmers die daar hingen te bengelen, bijna een kilometer hoger. Ik dacht: die mannen zijn gek. Nooit van m'n leven kan of wil ik zoiets doen.

Waes: (richt zich naar Koen) Wel, ik hoop dat er een tweede reeks komt en dat we zoiets eens samen kunnen doen. Als je daar staat, manneke, dat is niet van de poes. Ik heb geen hoogtevrees, maar daar werd ik soms groen. Er waren momenten waarop ik dacht: als ik hier wegglijd, slinger ik veertig meter naar beneden en kwak ik keihard tegen de rotswand.

GUIDO: Jullie zijn allebei halfweg de veertig. Zijn jonge tv-makers te soft voor dit soort programma's?

Wauters: Nee!

Waes: Helemaal niet, maar voor sommige dingen, zoals Bordeaux-Parijs, ben ik blij dat ik het nu moest doen en niet toen ik dertig was. Op onze leeftijd hebben we meer fond.

Wauters: Het is toeval dat we dit op deze leeftijd doen. Hoelang vraag ik al bij VTM om een programma als dit te mogen doen? Het is dikwijls niet gelukt, om diverse redenen. De tijd was er niet naar, of er waren andere redenen. Is Tomtesterom indertijd ook niet eerst aan VTM voorgesteld?

Waes: (knikt) Ja.

Wauters: Enfin, dat wil nu niets zeggen, maar door omstandigheden werd ik altijd in grote studioprogramma's geplaatst. Toevallig kon het nu wel, en paste het in de strategie van beide zenders. Maar voor hetzelfde geld was het acht jaar vroeger geweest, toen waren we nog dertigers.

GUIDO: Of acht jaar later, dat zou ook interessant zijn.

Wauters: Zolang konden we er niet meer mee wachten, vrees ik.

Waes: Dan was het een bingowedstrijd geworden. (lacht)

(HDP)

foto: VRT-VTM