Tsjechische Slunce
Jeroen is een Masterstudent Luchtvaarttechnologie op Eramus in Tsjechië, waar hij zijn thesis afwerkt. Speciaal voor Guido pent hij af en toe zijn gedachten en belevenissen neer. Deze week op het menu: een Tsjechische 'slunce', een lesje sterrenkunde en een zelftapcafé.
Vandaag zijn we naar het planetarium geweest, gelukkig met een Engelstalige gids. Eerst kregen we een film te zien over de sterrenhemel boven Brno. Voor middernacht zouden we Taurus moeten kunnen zien en ook Orion zou zichtbaar moeten zijn. Maar hier is te veel lichtpollutie waardoor we eigenlijk naar de hogere toppen moeten om echt sterren te kunnen zien.
Daarna zagen we een film over het heelal. Omdat de zetels zo goed zaten, zijn sommigen onder ons zelfs in slaap gevallen. Na het filmpje over het heelal kregen we normaalgezien een pauze van vijf minuten., maar door een miscalculatie en door de schuld van een andere groep werden dat vijftig minuten. We kregen de keuze om nog een film te bekijken of gewoon buiten te wachten. Natuurlijk kozen we voor de extra film. Het was een film over de training van een astronaut. Gelukkig was deze film niet zo slaapverwekkend als die over het heelal, ik denk dat het eerder een comedy was, want we hebben echt gelachen met die film.
Na die film kwamen we buiten en was het al pikdonker. Na een vijftal minuutjes wachten konden we naar de kelder waar er een museum was over ons heelal. Daar deden de West-Vlamingen een grappige ontdekking: zonder dat we het wisten spraken we eigenlijk Tsjechisch tegen elkaar, want het Tsjechische woord voor de zon is ‘slunce’. We zijn hier met vier West-Vlamingen en toen we dat zagen, begonnen we te lachen. Natuurlijk verstond niemand anders dit en keken zij raar naar ons. Wat verder in het museum stond er een echte meteoriet die we mochten aanraken. Zogezegd echt, want hij bleek wel gemaakt te zijn in Finland. Het was zeker de moeite waard om eens naar het planetarium te gaan.
Na het planetarium nam onze studentenclubbegeleider ons mee naar een café genaamd The Pub. In dat café had iedere tafel zijn eigen tap. Echt een idee om in België uit te werken. Toen we aan onze tafel zaten kreeg iedereen een glas en kon het tappen beginnen. Boven op de tap stond er een touchscreen. Op dat scherm stonden tien nummers dus je kon met tien man aan een tafel zitten. Als je bier wou drinken, moest je gewoon op je nummer drukken en dan kon je tappen. Ik heb daar samen met Terro, Jarkko en Chris (2 Finnen en een Duitser) tot middernacht gezeten. Toen we naar huis vertrokken zagen we op het scherm dat we met z’n viertjes in totaal tien liter gedronken hadden. De Duitser en ik hadden elk twee liter gedronken,Terro 3,3 liter en Jarkko 2,7 liter. En zo sloten we weer een geslaagde dag af.