Thirteen
Het filmjaar is nog maar pas begonnen, en toch kunnen we nu al voorspellen dat
Thirteen in de top-drie van beste films van het jaar zal belanden.
Het is een werkelijk verpletterend debuut van Catherine Hardwicke, die luisterde naar het schokkende levensverhaal van de 13-jarige Nikki Reed, samen met haar een briljant script schreef en haar ook nog eens de hoofdrol in haar film aanbood. Het resultaat is een nooit geziene draaikolk van een film, waarin de leefwereld van twee in drank, seks en drugs afglijdende tienermeisjes op een ongelooflijk accurate manier in beeld wordt gebracht.
Thirteen is de
missing link tussen
Clueless en
Kids, maar minstens dubbel zo goed als de beste van die twee films. Je wordt meegezogen, krijgt opdoffers te verwerken, je tuimelt van verrukking in
cold turkey, en dat tegen een moordend tempo. De tijdsgeest zit helemaal juist in
Thirteen, dit wordt een toetssteen als het over de jongerencultuur van de jaren nul gaat. De meisjes acteren ongeremd en onverbloemd, en moeten niet onderdoen voor de oscarwaardige prestatie van Holly Hunter als de hippe maar bezorgde moeder. Het nerveuze camerawerk, de flitsende montage en de beukende soundtrack maken het helemaal af:
Thirteen is een onvergetelijke speedtrip op het witte doek, een verontrustende lap vernieuwende cinema die je maar niet uit je lijf krijgt gezweet.
(JC)