Brihang: Hiphopwinnaar van Stubru's 'Nieuwe Lichting'

De opvolging is verzekerd. De Belgische hiphop kan op zijn twee oren slapen. Boudy ‘Brihang’ Verleye won De Nieuwe Lichting van Studio Brussel en valt op met een rustiger rijm, toptaal, wringende zinnen, nut van herhaling in zijn teksten, gezapige beats en een klare kijk op jonge levens.

"Ik sta nu zelf op het festival waar ik al als kind naartoe ging. Wat wil je nog meer?"

GUIDO: Hoe is Brihang ontstaan?

Brihang: Ik ben hiphop beginnen te maken toen ik 15 was. Nu ben ik pas 21 geworden. Beatjes maken in Fruity Loops, om op te rappen. Ik checkte toen ook veel ’t Hof van Commerce, en omdat zij ook in het West-Vlaams rappen, stond dat heel dicht bij me. Het voelde aan als iets mogelijks, iets haalbaars.

GUIDO: Waarom rappen in plaats van gitaar of drums?

Brihang: Als je vooral met hiphop bezig bent, lijkt de stem het meest logische. Vroeger was rappen eerder een uitlaatklep voor agressie en gevoelens. Nu is dat agressieve er wel uit, ik heb vroeger genoeg kwaad gerapt. Nu is het mijn creatieve uitlaatklep. Vroeger was het veel meer angry young man, met veel motherfuckers en fuck en shit. Doordat ik ondertussen studeer en een kunstenrichting in Gent volg, is dat meegegroeid. Ik besteed veel meer aandacht aan alles: teksten, beats, mijn eigen sound... Ik wil iets heel persoonlijks maken. Daar ben ik nog steeds naar op zoek, zodat je meteen hoort dat ik het ben.

GUIDO: Rust en kalmte zijn al enigszins je handelsmerken. Is dat ook wie je bent?

Brihang: Ik heb geen agressieve boodschap meer, ik ben momenteel een gelukkig man. Ik maak ook gelukkige muziek, met wat melancholie erin. Zo ben ik ook.

De coole ruimte

GUIDO: Rap je liefst alleen?

Brihang: Ik vind dat wel makkelijk, al krijg ik nu ook meer vragen om her en der met andere rappers samen te werken. Voor mij moet er dan wel een klik zijn met hen, of ik moet ze kennen en begrijpen. Ik werk graag alleen, op mijn persoonlijke manier. Zo’n eigen werkwijze is niet makkelijk om naar anderen over te brengen, om te combineren. Samenwerkingen trekken me wel aan, lijken me wel interessant, alleen is het niet evident.

GUIDO: Omdat je je stem en rapvorm nog zoekt?

Brihang: Ik zal altijd impulsief te werk gaan. In groep is dat niet altijd makkelijk. Ik heb het al geprobeerd, samen muziek maken. Dan zit je daar samen, maar als ik het op dat moment niet voel, dan gebeurt er niks. Met de jongens van Ntrek lukt het dan bijvoorbeeld wel. Toen hun plaat uitkwam, was ik er ondersteboven van dat zo’n plaat kón. In het West-Vlaams, vet en goed, en je hoeft niet per se de hele tijd te lopen vloeken. Ik heb contact gezocht met hen en na een tijd mocht ik mee met hen gaan optreden. Ntrek heeft heel veel voor me betekend. Een echte vriendschap. Met hen maak ik graag muziek. Zij hebben me onder hun vleugels genomen, een ideale leerschool. Met Brihang is het nu zowat de omgekeerde beweging en gaan zij vaak met mij mee.

GUIDO: Waarin zijn zij anders in wat ze doen?

Brihang: Het is meer rechttoe rechtaan hiphop, onder kletsende beats. Zij willen het kot echt platblazen als ze optreden. Hevig gaan. Ik vind dat super nice, maar voor mij hoeft dat niet per se. Bij mag het trager en subtieler.

GUIDO: Hoe voel je de rest van de West-Vlaamse scene aan?

Brihang: In Knokke heb je al een hele tijd De Feesters. Rookwalm ook. Phat Mark Collective, De Grafgravers, oldskool boombap hiphop. Ntrek natuurlijk. Morsdood ook, da’s meer underground.

GUIDO: Wat zijn je grote inspiraties?

Brihang: Ntrek en ’t Hof van Commerce. Maar ook schrijvers als Hugo Claus of cabaretiers als Wim Helsen. Dat is allemaal taal en dat boeit me. Helsen maakt een hele show over naar de bakker gaan. Da’s fantastisch!

GUIDO: Ben je daarmee bezig? Hoe woorden klinken en aanvoelen?

Brihang: Hoe een zin wringt op elkaar. Tegenstellingen, gevolg zonder oorzaak en daaruit poëzie kristalliseren. Die poëtische stempel heb ik ondertussen ook wel. Het blijft mijn zoektocht. Ook Herman De Coninck inspireert me.

GUIDO: Werk je lang aan je teksten?

Brihang: Een begin staat er redelijk vlug op. Daar werk ik maximum twee keer aan. Ik begin iets te schrijven en meteen breng ik het al in de micro, terwijl de tekst nog niet af is, om te oefenen hoe het klinkt. En terwijl ik zo bezig ben, zeg ik van alles, andere dingen, die dan vaak hun plaats vinden in de tekst. Een wisselwerking tussen schrijven en rappen. Ik probeer ook telkens wel iets te doen wat ik nog niet heb gedaan. Mijn stem anders gebruiken bijvoorbeeld. Soms herhaling vermijden en andere keren net op die herhaling gaan werken, binnen de tekst van één song, maar vaak ook over songs heen. Herhaling is muziek, het repetitieve wordt een ritme. Het is een voortdurend leerproces dat ook steeds vlotter gaat.

GUIDO: Nog niet op het angstaanjagende lege blad - of scherm - gestoten?

Brihang: Tijdens heel De Nieuwe Lichting van Studio Brussel heb ik bijna geen muziek gemaakt, dat klopt. Er gebeurde opeens te veel. Schrijven is heel impulsief.

GUIDO: Met je kunstopleiding als beeldhouwer is er wel een mooie link.

Brihang: Dat impulsieve zit voor mij inderdaad in beide. Als het niet gaat in het atelier, dan ga ik ook beter naar huis, want dan zal er toch niets gebeuren. Dan kan ik thuiskomen en soms wel meteen teksten beginnen te schrijven of beats maken. Het wisselt elkaar mooi af. En het is heel cool dat ik de ruimte heb om dat te doen.

Festivalambities

GUIDO: Denk je al aan een album?

Brihang: In mei komt er nog een song en daarna ga ik wel wat werken aan meer materiaal. Ik heb al wel wat, maar er moet nog meer zijn. Maar ik voel ook wel die druk, de verwachting van een album. Het wordt allemaal ook wel iets groter opeens. Veel concerten, maar ik probeer me er niet door te laten meeslepen. Bij alles wat ik tot nu toe heb gemaakt, is het steeds heel persoonlijk geweest, zonder echt rekening te houden met radio of een publiek, en dat wil ik ook zo houden. Ik wil mijn eigen gevoel en tempo echt aanhouden. Ik zit nu bij Fake Records, met de gasten van Uberdope, en dat werkt heel goed. Sinds de nieuwe lichting zijn er in elk geval meer en grotere aanvragen gekomen van boekers en zo. Maar ik voel me momenteel heel goed bij dit Gentse label.

GUIDO: Hoe pak je een optreden aan?

Brihang: Ik werk met een dj. Samen met hem bepalen we de set. Die bestaat uit veel a capella-stukken en op een bepaald moment valt de muziek dan in. We zijn ook goed op elkaar ingespeeld. Dikwijls zijn er ook gast-mc’s. Er zijn vaak stiltes, maar daar speel ik eigenlijk ook wel graag mee.

GUIDO: Probeer je uit de moule van de hiphop te breken?

Brihang: Ik heb een haat-liefdeverhouding met hiphop. In het dagelijkse leven luister ik ook niet constant naar hiphop, het gaat breder. Ik probeer ook alles open te laten en ik wil met de komende liveshows verder gaan dan wat ik tot nu toe doe. Ik wil iets theatraler te werk gaan, meer doen met de guests dan hen te laten wachten achteraan het podium tot ze hun ding komen doen. Ze meteen op het podium betrekken. Daar ben ik nog over aan het nadenken, hoe het anders kan.

GUIDO: Een goeie hiphopshow is geen makkelijke taak.

Brihang: Zeker niet als je eigenlijk zelfs rustige muziek hebt. Ik zoek een formule die net weer iets anders is. Ze verwachten veel van me, maar misschien mag het eens iets anders zijn.

GUIDO: Ben je een festivalganger?

Brihang: Dour doe ik elk jaar. Flying Lotus heb ik daar al gezien, Cypress Hill, Dilated Peoples... Jon Wayne vind ik momenteel super, Earl Sweatshirt ook. Hopelijk kan ik die ook ergens zien deze zomer. Tyler the Creator komt ook naar Dour dacht ik. Hun Wolf Gang ziet er echt zot uit.

GUIDO: Sta je zelf op festivals?

Brihang: Pukkelpop, dankzij De Nieuwe Lichting. Verder al zeker Rock op het Plein, Brussel Brost en Kneistival.

GUIDO: Wat wil je bereiken met Brihang?

Brihang: Ik ben zelf van Knokke en ik sta op Kneistival, dat was al een jongensdroom. Ik ging daar als kid naar ’t Hof kijken, en De Jeugd van Tegenwoordig. Wat wil je nog meer? Ik zal mijn ambities moeten bijstellen. We zullen wel zien, want voor hetzelfde geld is het op één keer weg. Maar ik begin er toch wat centen mee te verdienen, dus het is leuk. Ik maak me geen te grote illusies, ik zie wel!

Foto's: Joris Van der Plaetsen

(LAD)