Perico - deel 1
Een uitgeverij die speciaal voor één auteur een collectie in het leven roept, het gebeurt niet vaak. De uitgeverij is Dargaud, de collectie heet 'Zwartlijn' en Philippe Berthet is de tekenaar waar het allemaal om draait.
In 'Zwartlijn' is het de bedoeling dat Berthet "gitzwarte verhalen" vertelt, waarvan het tweeluik Perico het eerste is. Op scenario van Régis Hautière keert Berthet terug naar het Cuba van 1958, waar de casino's en de misdaad welig tieren, het regime van Fulgencio Batista op z'n laatste benen loopt en de baardige guerrillastrijders van Che Guevara en Fidel Castro langzaam maar zeker oprukken naar Havana. Na een schietpartij in het Sans-Souci-casino gaat een ingewikkelde bal vol verwikkelingen aan het rollen, die in deel twee hun uitkomst zullen vinden. Het verhaal zit solide ineen, maar is origineel noch meeslepend, zodat we nogal schouderophalend zaten te lezen. Erger nog is het feit dat Berthets onderkoelde tekenstijl niet past bij het zweterige en zwoele decor: Perico (Spaans voor 'parkiet', maar in Cubaans dialect ook: 'cocaïne') is een steriele strip zonder passie. Dat belooft niet veel goeds voor de toekomst van 'Zwartlijn'.
(HDP)