Stefan Goris: wereldkampioen sledehondenrennen in de sprintklasse

Een viertal honden die in ijzige temperaturen tien kilometer lang hun trainer en een slede naar de finish trekken, en daarbij snelheden halen tot wel 40 kilometer per uur… ’t Is duidelijk: sledehondenrennen is niet voor poedels. Stefan Goris en zijn roedel zijn niet zomaar goed, want vorig jaar in februari werden ze zelfs wereldkampioen in die sprintklasse. Een gigantische prestatie van de 28-jarige leerkracht lager onderwijs uit Bilzen, die hij in 2015 graag wil evenaren.
 
GUIDO: Toen ik vorig jaar het nieuws hoorde, was mijn eerste reactie: Een Belg, sledehondenrennen?
Stefan: In België zijn er een dikke 200 mensen mee bezig, maar je kan hier inderdaad geen lessen volgen. Ik ben onder andere naar Zweden, Frankrijk en Duitsland gereden om daar bij kenners allerlei tips los te peuteren, die ik dan verzamelde in een dik logboek. Na een jaar zoeken en zeer veel research naar geschikte honden was ik klaar om zelf de honden te beginnen trainen. Niet evident, want ze moeten synchroon lopen, dezelfde ademhaling, galopgrootte en spanning in de rug hebben, enzovoort. Het heeft me veel slapeloze nachten gekost om uit te dokteren hoe je dat precies aanpakt. En ook dan bleef ik alles noteren, tot in de kleinste details. Wat hebben de honden precies gegeten en hoeveel hebben ze gedronken voor en na de training, wat was de gemiddelde snelheid, hoe zat het met de luchtvochtigheid...
GUIDO: Het lijkt erop dat je de succesformule hebt gevonden.
Stefan: Nu weet ik zo ongeveer wel wat het beste blijkt te werken, ja. Mezelf fit houden is al een hele uitdaging, maar het moeilijkste in deze sport is een gezonde balans te houden: de honden happy houden, maar ze wel tot het uiterste drijven, zonder ze te gaan forceren. Zij moeten een topprestatie wíllen leveren voor mij, en dat kan alleen als ik ze goed soigneer. Intussen is de band tussen ons zodanig sterk dat ik ze vorig jaar tijdens het wereldkampioenschap geen enkele keer moest aanmanen om sneller te gaan. Ze liepen de hele wedstrijd lang op het uiterste van hun kunnen en wisten perfect hoe ze moesten lopen: op welk punt in de race ze moesten vertragen of net versnellen. Soms gebeurt het zelfs dat ik tijdens een sneeuwstorm mijn voorste honden niet meer zie, maar door de perfecte band, weet ik dat ik erop kan vertrouwen dat ze de juiste weg nemen. Dankzij die goeie training kan ik mij volledig op mezelf focussen, want uiteindelijk moet ik ook constant intervallopen tegen dertig kilometer per uur. Ik kan nu en dan wel op de quad staan, maar als je een goeie tijd wil neerzetten, moet je zelf meesprinten, zo simpel is het.
GUIDO: ‘t Is een wintersport, met winterhonden. Kunnen jullie dan wel het hele jaar door trainen?
Stefan: Het wedstrijdseizoen loopt van september tot midden maart, nadien volgt er een zomerstop. Ik maak daarvan gebruik om toekomstige trainingen te plannen, materiaal te onderhouden, conditie, de honden fit houden door met de quad in een weide rond te crossen, of we gaan zwemmen in het kanaal. Als het kouder wordt, bouwen we de ‘echte’ trainingen terug op, vanaf december tot maart is dat zo’n 5 à 6 keer per week, reken anderhalf uur per keer.
GUIDO: En dan na de training opnieuw alles analyseren en noteren natuurlijk.
Stefan: Klopt, naast mijn job als fulltime leerkracht ben ik dus wekelijks nog zo’n 35 uur bezig met de sport. Een druk schema, maar ik kan mijn loon goed gebruiken, want het materiaal is regelmatig aan vernieuwing toe en de reisjes naar Zweden, Oostenrijk en Polen lopen ook op. Om nog maar te zwijgen van het eten dat de honden krijgen, want dat is verse zalm, vers rood vlees, energiebrokken van Brit-Petfood, supplementen uit Amerika...
GUIDO: Bij wedstrijden vallen er ook wel centen te rapen, veronderstel ik?
Stefan: Euh, een mooi goud gespoten medaille, ja. (lacht) Als je het niet doet met hart en ziel, dan blijft het niet duren. Het is aan de andere kant wel mooi om te zien dat iedereen die bezig is met deze sport, ook wel echt gepassioneerd is. Ik ga vaak kijken naar wedstrijden, er is er elk weekend wel eentje, maar zelf ga ik enkel voor het wereldkampioenschap. Op dit moment sta ik sterker dan vorig jaar dezelfde tijd, dus als het zo blijft evolueren, ziet alles er wel goed uit. Als er niets meer fout gaat, tenminste.
GUIDO: Wij volgen je op de voet… vanuit onze luie zetel.
 
Meer info op www.r2run.be
(SVR)