Kendrick Lamar: To pimp a butterfly
Kendrick Lamars echte debuut
Good kid m.A.A.d city, (na het meer balorige en minder opgepikte
Section.80) was een wedergeboorte van de hiphop zoals we die tot nu kenden (dollars, drank, drugs). Héél veel informatie, harde statements, meningen en zelfrelativering.
To pimp a butterfly is geen milligram malser, geen woord korter, geen statement lichter, integendeel. Kendrick bijt, spuwt, schreeuwt, knarsetandt, zalft, raast, schiet, grijnst zich doorheen wat als een concertfilm voelt en klinkt als p-funk, het kleinkind van George Clinton’s Funkadelic en het beste uit freejazz, spoken word, soulhop, blazers en gospel. Prachtige stemmen als Bilal, Anna Wise en George Clinton zelf maken het af. Lamar vindt perfect de
sweet spot tussen bombast, ultra-experiment en mainstream van Kanye Wests
Yeezus en Dr. Dre’s toegankelijkheid en dansbaarheid.
To pimp a butterfly is hard, vaak dansbaar, chaotisch, verslavend en staat vol songs die meteen klassiekers zijn.
‘Shit don’t change until you get up and wash your ass!’
Kendrick Lamar: To pimp a butterfly
★★★★
(LD)