Nick, de Leuvense studentenflik

Leuvense studenten hebben hun eigen flik, die hen met raad en daad bijstaat bij het organiseren van de wildste feestjes. Nick vanden Bussche kroop in de huid van de Leuvense studentenflik, maar hoe succesvol is die figuur nu eigenlijk? Om die vraag te beantwoorden, onderwierp GUIDO de agent aan een kruisverhoor en gingen we mee patrouilleren in de studentenstad. 

 

"Ik beboet overtredingen veel minder vaak dan mijn collega’s."

GUIDO: Hoe is Nick de studentenflik geboren?
Nick: Tien jaar geleden wou een wijkagente dichter bij de studenten komen, door bijvoorbeeld de wegcode voor internationale studenten te vertalen naar het Engels. Maar ze nam die taken boven op haar gewone job, dus kon ze die functie niet ten volle uitvoeren. Daardoor stelde Politie Leuven na twee jaar een nieuwe studentenflik aan, die zich wel fulltime kon inspannen voor studenten. Hij onderhield relaties met hogescholen, universiteiten en studentenverenigingen, zodat hij met hen gemakkelijk kon samenwerken. Nadat die man werd gepromoveerd tot hoofdinspecteur, werd ik de nieuwe studentenflik. Ik kon verder genieten van die netwerken, dus ik spitste mij toe op de individuele student, die geen fuiven organiseert met een presidium. Via een Facebookprofiel vond de gewone student ook de weg naar mij.
GUIDO: Een agent met een eigen Facebookpagina. Is Nick de studentenflik een ludieke versie van de politie?
Nick: Dat zou ik niet zeggen. Weet je, het contact tussen studenten en politie is altijd al een liefde-haatrelatie geweest, met de nadruk op haat. Die Facebookpagina zorgt voor naambekendheid waardoor studenten mij ondertussen herkennen. Als een andere agent hen iets vraagt, gaan ze er vaak tegenin. "Waarom moet dat?" vragen ze dan. Ik mag hen de zotste dingen vragen, zo reageren ze niet tegen mij. Er is doorheen de jaren een vorm van wederzijds respect ontstaan: ik neem hen serieus en studenten nemen mij serieus. Maar ik hoor nog altijd bij de politie, dus wat niet mag, zal niet gebeuren.
GUIDO: En als het wel gebeurt, deel je dan boetes uit?
Nick: Ik beboet overtredingen veel minder vaak dan mijn collega’s. Natuurlijk zal ik (GAS-)boetes uitdelen als iets echt niet door de beugel kan, al wil de politie eigenlijk GAS-boetes vervangen door vervangende maatregelen die in verband staan met de overtreding. Maar eigenlijk ben ik er om campagnes te lanceren en het is mijn bedoeling om op een ludieke manier serieuze problematiek aan te kaarten die te maken heeft met uitgaan of verkeersveiligheid. Zo organiseer ik een fake controle op fietslichten: bij mij ontsnappen ze aan een boete. Maar na die ludieke periode neemt de verkeersdienst het over en als je dan niet in orde bent, hang je eraan. Daarnaast ben ik er ook om afspraken te maken met studenten die een feestje organiseren, om hen op hun verantwoordelijkheden te wijzen of om een antwoord te bieden op hun vragen.
 
Enthousiastelingen en onnozelaars
 
GUIDO: Miste je zelf een studentenflik toen jij studeerde?
Nick: Ik was een braaf manneke, dus ik kan mij niet veel problemen met politie inbeelden.
GUIDO: Niet veel, dus je bent zelf in contact gekomen met de flikken?
Nick: Ik ontken noch bevestig. (lacht)
GUIDO: Dat zegt genoeg. Wat vind je het leukste aan je job?
Nick: Dat ik altijd met vrolijke mensen kan werken. ’s Nachts zijn de studenten zat en vertellen ze de onnozelste dingen. Overdag ontmoet ik dan weer mensen met grote plannen voor een evenement. Zo werk ik altijd met enthousiaste mensen en dan kom ik de zotste dingen tegen.
GUIDO: Zoals?
Nick: Zoals studenten die verkeersovertredingen zo flagrant combineren dat het lachwekkend wordt: zonder lichten, met iemand achteraan en met de gsm in de hand in de foute richting rijden én bovendien het verkeerslicht negeren. Ik overdrijf niet, dat gebeurt regelmatig. Een andere ervaring die ik nooit zal vergeten is het zogenaamde P-feestje. Elke feestvierder moest zich verkleden in iets dat met een ‘p’ begon, zoals pompier, pompoen, parkeermeter… Tijdens onze patrouille zagen we iemand een verkeerspaal meenemen, dus we vroegen hem wat hij van plan was en hij antwoordde dat hij een ‘piekendief’ was. Wij meldden hem dat wij van de politie waren en hij zei: "Ah, daar had ik zelf niet aan gedacht! Goed gevonden." Wij begrepen er niets van en toonden onze badge om hem te bewijzen dat we agenten waren, en hij: "Amai, keigoed over nagedacht!" Zo hebben we een kwartier staan discussiëren, tot iemand van het feestje mij herkende.
GUIDO: Zijn wildplassers ook zo plezant?
Nick: O, wildplassers zijn heel plezant. Mijn collega en ik surveilleerden ooit in een drukke uitgaansbuurt en zagen de gekste dingen. Het toppunt was een student die tegen een voordeur plaste. We spraken hem erover aan en hij deed onmiddellijk zijn broek weer dicht, maar hij was zo dronken dat hij zijn spier vergat dicht te knijpen. Terwijl wij hem uitlegden hoeveel de boete kost en zijn identiteitskaart vroegen, zagen we zijn broek steeds donkerder worden. Man, we hebben ons kunnen inhouden tot in de auto en dan hebben we er hard om gelachen.
GUIDO: Klinkt allemaal heel leuk, maar zijn er ook negatieve kanten aan jouw job?
Nick: Ja, ik kan zelf niet meer uitgaan in Leuven omdat iedereen mij herkent. Pas op, ik doe niets verkeerds, hé. Gevaarlijk is mijn job trouwens ook niet. Integendeel: als er studenten rondlopen, is Leuven heel veilig. Ze lopen rond in de stad op het moment dat de klassieke Leuvenaar slaapt, dus niemand haalt het in zijn hoofd om in te breken in een straat waar studenten voorbijkomen. Naast die sociale controle zijn ze ook een belangrijke informatiebron. Twee weken geleden kreeg ik nog een sms van een student die vroeg of we bezig waren met fout gestalde fietsen op te halen, omdat een bestelwagen fietsen aan het inladen was. Onze fietsendienst werkt natuurlijk niet om elf uur ’s avonds, dus zo hebben we de dieven op heterdaad kunnen betrappen.
GUIDO: Als er enkel maar voordelen aan zijn jouw job, wil je dan de rest van je carrière Nick de studentenflik blijven?
Nick: Nee. Niet omdat ik het niet graag doe, maar omdat ik vind dat er regelmatig nood is aan vers bloed om nieuwe ideeën uit te werken. Toen ik begon, had ik een eigen visie en dat heeft succes, maar de aanpak van mijn voorganger werkte ook goed. Er is gewoon af en toe vernieuwing nodig. En binnen de politie is er sowieso werk genoeg. (lacht)

   
(SR)