My Scientology Movie
Louis Theroux werkt al meer dan twintig jaar als documentairemaker. Zijn brutale en tegelijk humoristisch-naïeve aanpak, waarbij hij infiltreert in de meest ontoegankelijke milieus, heeft in de loop der jaren onvergetelijke televisieprogramma's opgeleverd.
Het is dan ook ironisch dat Theroux voor zijn allereerste bioscoopdocumentaire een onderwerp heeft gekozen waarbij infiltratie simpelweg onmogelijk was: de
Church of Scientology. In
My Scientology Movie - een film die hij persoonlijk kwam voorstellen op het
Docville-festival in Leuven - botste Theroux op muur na muur na muur. De enige toegang die hij had tot leden van
Scientology waren (al dan niet verbitterde) mensen die uit de beweging waren gestapt en de patsers die hem kwamen intimideren wanneer hij te dicht bij de prikkeldraad rond het
Scientology-hoofdkwartier kwam staan. Die tekortkoming heeft hij briljant opgelost door acteurs te casten (en ook het castingproces in zijn docu op te nemen) om getuigenissen na te spelen over wat er binnen de muren van
Scientology gebeurt. Dat is ontluisterend en waarschijnlijk leerzamer dan wanneer hij echte, gebrainwashte leden had kunnen interviewen. De
Church of Scientology blijkt een akelig hiërarchisch gestructureerde bende
strebers te zijn, die het nodig vinden om hun eigen leden te kleineren en uit te buiten. Dat klinkt zwaar op de hand, maar dat is buiten de humor van Theroux gerekend: hij doorprikt de zelfverklaarde
sérieux van de
Scientologisten op zijn eigen onnavolgbare manier.
(HDP)