Wonderstruck
Todd Haynes, de regisseur van
Mildred Pierce en
Carol, nam een jeugdroman van
Brian Selznick als uitgangspunt voor zijn nieuwe film
Wonderstruck.
Twee dove kinderen, met vijftig jaar tussen hun levens, trekken allebei naar New York om er op zoek te gaan naar antwoorden. Gaandeweg, via clues die ze vinden in bekende musea, vervlechten beide verhalen zich met elkaar. Een mooi uitgangspunt en ook wel een mooi verhaal, maar hoewel Haynes zijn best doet, wil de filmmagie nooit echt openbloeien in
Wonderstruck. De prent wil een ode zijn aan te veel dingen tegelijk: de stomme film, het museum als wonderkabinet, de kindertijd, de zintuigen, de familie, de boeken, de grootstad, noem maar op. Het ziet er allemaal heel knap uit, met weelderige evocaties van het New York in de twenties en de seventies, maar we hebben een emotionele band gemist met de personages. Het
wonder ontbreekt, en dat zie je ook op het gezicht van Julianne Moore en Michelle Williams, die doorgaans veel beter acteren dan ze hier de kans krijgen.
(HDP)