ADIL & BILALL: "We kunnen dubbel zo snel werken als een ander"

De sympathiekste patsers van Antwerpen tot Los Angeles hebben een film gemaakt waar de hollywoodiaanse ambitie met verve van afspat. Patser, over vier Marokkaanse jongeren van 't Kiel die verstrikt raken in de internationale cokebusiness, is dé shit van dit prille Vlaamse cinemajaar. Wij hingen een dikke gouden ketting rond onze hals, trokken een paar van de vrachtwagen gevallen sneakers aan en gingen praten met Adil El Arbi en Bilall Fallah, onverdroten filmmakers voor wie elke werkdag 48 uur telt.
 
GUIDO: Patser is heel snedig gemonteerd, en toch duurt de film meer dan twee uur. Jullie hebben enorm veel materiaal geschoten?
Bilall: Extreem veel!
Adil: Je zou een serie kunnen maken van Patser, denk ik.
Bilall: We hebben alles gesqueezed. En we hebben de film ook zelf gemonteerd.
GUIDO: Het feit dat het hoofdpersonage Adamo half Italiaans, half Marokkaans is, is dat omdat jullie met Matteo Simoni wilden werken?
Adil: Het personage is ontstaan omdat we Matteo kenden en met hem wilden werken. Het feit dat hij een Italiaanse achtergrond heeft, vonden wij juist fijn, omdat het belangrijk is voor het verhaal. Patser is ook een gangsterfilm, een hommage aan de films van Martin Scorsese en Francis Ford Coppola. Dat Italiaans karakter is belangrijk. Leonardo DiCaprio is uiteindelijk ook een halve Italiaan.
Bilall: De echte patsers van vandaag worden geïnspireerd door Italiaanse filmpersonages.
Adil: Ja, ze denken allemaal dat ze Al Pacino zijn, of Robert De Niro.
GUIDO: Vandaar ook de scène voor de spiegel, waar Matteo beroemde filmquotes uitspuwt met een pistool in de hand?
Bilall: (lacht) Say hello to my little friend!
GUIDO: Een quote van Tony Montana uit Scarface, gespeeld door Al Pacino. Die film is vijfendertig jaar oud, waarom is die nog zo populair bij jonge patsers vandaag?
Adil: Het was niet de intentie van de makers, maar Tony Montana is uitgegroeid tot een soort van fout rolmodel. Hij is zo larger than life, zo extravagant dat het bijna een comicbookpersonage is geworden, zoals Superman of Batman.
Bilall: Jonge patsers voelen zich met hem verbonden omdat Tony Montana ook een immigrant is die zich uitgesloten voelt van het normale leven en kiest voor een bestaan waarin hij snel rijk wordt.
Adil: 't Is een gast die het maakt terwijl hij van niets komt. Maar uiteindelijk sterft hij wel, dat vergeten ze altijd.
Bilall: Ook in de hiphop is Tony Montana nog altijd een voorbeeld. Voor de straatcultuur is hij een god, bij wijze van spreken.
GUIDO: Patser is 'min of meer gebaseerd op waargebeurde shit'. Wat moet ik me daarbij voorstellen?
Adil: Bepaalde dingen zijn echt gebeurd in Antwerpen. Een paar jaar geleden hebben vier jonge mensen geprobeerd om coke te stelen van de Colombiaanse maffia, of tenminste: men zegt dat ze dat hebben gedaan. En verder is er echt een groep racistische flikken geweest die illegalen afpersten en afsloegen. Twee aparte verhalen, die we hebben gecombineerd in één film. Maar dat Antwerpen de cokehoofdstad van Europa is, dat is gewoon een feit. De gevolgen van cocaïne voor gebruikers en dealers, de Hollandse connectie, dat is allemaal gebaseerd op echte shit.
GUIDO: Maar het is niet zo dat Adamo gebaseerd is op een reële persoon?
Adil: Nee, en bij het echte viertal was bijvoorbeeld ook geen meisje. In onze film wel.
Bilall: Vandaar: min of meer gebaseerd op waargebeurde shiiiiit! (lacht)
GUIDO: De film ziet er een stuk duurder uit dan hij waarschijnlijk was. Hoe hebben jullie dat gedaan?
Bilall: We zijn echt voor een hollywoodiaanse feel gegaan.
Adil: Onze twee producenten waren zo zot dat ze echt alles in de film hebben gestoken. Ons team heeft ervaring om met weinig geld een film er echt cool te doen uitzien. En wat je ook niet mag vergeten: het feit dat we met twee regisseren, betekende ook dat we dubbel zo snel kunnen werken als een ander. Bij ons telt een werkdag 48 uur!