Steffi Vertriest: Pina Colada ijsjes, currysoep en Chili sin carne

Op haar yogamat is ze even flexibel als gaargekookte courgetti, daarnaast zingt ze graag de pannen van het dak, maar nog liever staat ze achter de potten in de keuken. Met haar lange blonde haren en ontwapenende glimlach is Steffi Vertriest sowieso de meest frisse en fruitige chef op Njam tv, waar ze momenteel een derde seizoen van De Gezonde Goesting presenteert. Het gelijknamige kookboek heeft trouwens eind maart een zusje gekregen: Méér Gezonde Goesting. Nog méér redenen om Steffi op te zoeken voor een gezellige babbel.

GUIDO: Is gezond eten je met de paplepel ingegeven?
Steffi: Niet echt. Als kind lustte ik geen vis, geen noten, geen kaas, geen melk, geen groenten... Een moeilijke eter, zeg maar, en toen ik op kot ging in Gent, waar ik psychologie studeerde aan de universiteit, ging het van kwaad naar erger. Ik ontdekte vlokkenpuree, zoetzure saus uit potten, de bolognaiseroomsaus in spaghettirestaurant De Kastart... En nadat ik mijn kot had opgezegd en naar de les pendelde, at ik dagelijks twee Bicky Burgers met een Red Bull. Als ontbijt! (lacht)
GUIDO: En dán kocht je een weegschaal?
Steffi: Nee, ik had een bezinningsmoment onder de douche. Ik begon te denken: nu heb ik er misschien geen last van, maar wat doet dat met mijn lichaam op lange termijn?’ Ik besloot een periode gezonder te leven om te kijken wat dat met mij deed en merkte eigenlijk al supersnel positieve effecten. Ik had veel meer energie en veel minder brain fog. Ken je dat? Het gevoel dat je een beetje ‘mistig’ bent in je hoofd in de voormiddag? Daarnaast voelde ik me gewoon ook beter in mijn vel. Het triggerde mij om de wetenschap erachter te leren kennen, en dus ging ik mij almaar meer verdiepen in voeding. Ik volgde eerst een opleiding voedingsconsulente en leerde daarna over orthomoleculaire voeding. Nu zit ik nog altijd één dag in de week op de schoolbanken voor een cursus waarbij we échte verhalen bespreken, van mensen die bepaalde zaken ervaren hebben door hun voedingspatroon aan te passen. Nadien ga ik met die nieuwe info thuis aan de slag. Ik heb zelf geen praktijk, dus vind ik het wel een leuke manier om toch uit getuigenissen te kunnen leren. In de loop der jaren kwamen mensen wel meer en meer raad vragen, en receptjes. Aangezien ik een beetje uitverteld was op mijn ‘oude’ modeblog, heb ik Bye Bye Cheeseburger opgestart. De naam is een knipoog naar mijn ontbijt van vroeger.  
GUIDO: Wat zijn de meest voorkomende vooroordelen die je hoort rond gezond eten?
Steffi: Dat het duur is. ’t Is wel waar dat het moeilijk is om een gezond equivalent te vinden voor de prijs van een diepvriespizza die bovendien groot genoeg is om twee magen te vullen. Maar als je vers kookt, is gezond niet per se duurder. Die superfoods kosten wel wat meer, maar je bent niet verplicht om die te gebruiken. Groenten en fruit zijn ook gezond. Daarnaast associëren veel mensen een slaatje enkel met sla en tomaat, terwijl de lijst unprocessed food eigenlijk eindeloos lang is en er superveel combinaties mogelijk zijn. En dan zijn er nog de mannen die denken niet genoeg te zullen hebben, maar ik heb mijn vrienden eens een zoete-aardappelsalade geserveerd, en daarna praatten ze toch anders. (lacht)
GUIDO: Met een in een dikke laag boter gegaarde biefstuk, verse frietjes en wat peperroomsaus kunnen we jou dus niet verleiden?
Steffi: Nee, ik ben niet zo’n vleeseter, maar een dessert lust ik wel. Als ik met mijn mama ga shoppen in Antwerpen, durven wij weleens te stoppen voor iets lekkers bij Roger Van Damme in Het Gebaar. Op restaurant ga je om te proeven, ga je voor een smaaksensatie, en hoef je niet per se bezig te zijn met wat gezond of ongezond is. In een Italiaans dorpje zou ik bijvoorbeeld wel een pizza bestellen. Maar dat zijn dan van die echte.
GUIDO: Wat zou er op elk studentenkot moeten liggen?
Steffi: (denkt even na) Tamari, da’s een Japanse glutenvrije sojasaus, en witte miso. Daar moet je gewoon een overschot aan groenten toevoegen om iets lekkers op tafel te toveren. Daarnaast probeer ik een stukje vis in de diepvries te hebben, en ligt er altijd wel een zoete aardappel en haver in de kast. Daar kan je snel veel kanten mee uit. Dadels en cashewpasta heb ik ook altijd in huis. Ik snijd die open en smeer er wat pasta tussen. Het lekkerste tussendoortje ter wereld, echt waar.
GUIDO: Zullen we eens proberen. Zijn er trouwens dingen die je niet lust?
Steffi: Olijven! Heel jammer, want da’s keigezond. Ze zeggen dat je zoiets vijftien dagen op rij moet proeven om te wennen aan de smaak en dat je ’t daarna sowieso wel lust. Dat staat nog op mijn to-dolijst.
 
Recepten
Pina Colada ijsjes (10 min, 6 à 8 ijsjes)

• 1 rijpe ananas, 250 ml kokosmelk uit blik, ½ limoen, 4 passievruchten, zeste van limoen (optioneel)

Schil de ananas en verwijder de kern. Snijd in blokjes. Doe de ananasblokjes samen met de kokosmelk en het sap van de halve limoen in een blender. Blend tot een glad mengsel.
Verdeel de pitjes van de passievruchten over je ijsvormpjes en giet er dan het mengsel over. Zet minimaal 5 uur in de diepvriezer.
Serveer eventueel met nog wat zeste van limoen.
 
Instant curry noodle soup (10 min, 1 p)
 

• ½ wortel, 1/3 rode paprika, klein handjevol spinaziebladeren, 2 champignons, 3 el kokosmelk uit blik, 1 el currypasta, 1 tl versgeraspte gember, ½ tl bouillonpoeder, handvol boekweitnoodles, verse koriander, ¼ tl kurkuma

 
Schil de wortel en snijd alle groentjes zeer fijn. Neem een weckpot (van 500 ml) en begin onderaan met de kokosmelk, dan de currypasta, en vervolgens de verse gember en het bouillonpoeder. Proef zeker op voorhand van je currypasta en pas de hoeveelheid aan, afhankelijk van hoe pikant het is. Als volgende laag leg je je gesneden groentjes. Daarbovenop de noodles en werk af met verse koriander. Sluit de weckpot en neem hem mee.
Wanneer je klaar bent om hem te verorberen, kook je water, doe het in de weckpot tot alles onder staat en sluit de pot minimaal 10 minuten. Als de noodles zacht zijn, is je lunch klaar. Even roeren en dan smullen.
 
Chili sin carne (45 min, 4-5 p)

• Frietjes: 4 zoete aardappels, ½ el kokosolie
• Chili: 2 el olijfolie, 1 grote ui, 2 stengels selder, 2 wortels, 1 paprika, 4 teentjes knoflook, 1 el chilipoeder, 3 tl komijn, ½ tl koriander, 2 tl paprikapoeder, 1 tl oregano, 4 vleestomaten, 2 el tomatenconcentraat, 500 ml groentebouillon, 2 laurierblaadjes, 220 gram droge linzen, 100 g maïs, 400 g kidneybonen, 1 à 2 el appelcider
• Avocadocrème: 3 avocado’s, 2 limoenen
• Topping: verse koriander, lente-ui, peper en zout

 
Verwarm de oven voor op 180 graden. Snijd frietjes van de zoete aardappels. Ik laat de schil eraan (extra vezels), maar voel je vrij om die te verwijderen. Doe de frietjes in een kom en voeg er de gesmolten kokosolie en wat zout aan toe. Tos rond tot alle frietjes bedekt zijn met olie en leg ze dan op een met bakpapier beklede ovenschaal. Zet zo'n 20 à 25 minuten in de oven op 180 graden.
Verwarm de olijfolie. Hak de groenten fijn. Doe de ui, selder, wortels en paprika er bij. Kook 5 minuten. Pers de look en voeg toe. Voeg alle kruiden toe.
Snijd de tomaten in blokjes. Voeg ze toe, samen met het tomatenconcentraat, de groentebouillon, de laurierblaadjes, en zout en peper.
Voeg de linzen toe wanneer het pruttelt. Kook zo'n 15 minuten of tot de linzen bijna gaar zijn. Voeg nu de maïs en bonen toe.
Zet het vuur op laag en laat nog even sudderen. Zet het vuur af en voeg de appelcider toe.
Plet het vruchtvlees van de avocado. Knijp 1 van de limoenen uit en voeg erbij. Kruid af met peper en zout.
Doe de frietjes op een schaal. Doe er de bonenchili over en daarbovenop de avocadocrème. Werk af met verse koriander, lente-ui en wat stukjes limoen.

tekst: SVR
foto Steffi: Kurt Vandeweerdt
foto recepten: Roos Mestdagh