Stikstof:"We klinken als een schone bolide, die we keihard kapotvlammen."

Het coverbeeld van hun nieuwe plaat Overlast vat het perfect samen: blijmoedig blijven grijnzen, ook al kreeg je net klop van de arm der wet. Stikstof is hiphop, rap met het hart op de rebelse plaats, recht uit de Brusselse binnenstad. Onafhankelijk en schrander DIY. Zwangere Guy ofte Omar G., Jazz, Astro en DJ Vega, sinds 2010, steeds beter, en straks op Werchter.
 
GUIDO: Productioneel klinkt de plaat heel fris, eigen en compleet.
Omar G. (Gorik Van Oudheusden): Dat is Astro’s verdienste. Hij is blijven rollen, ook met andere artiesten, en neemt wat hij daar leert natuurlijk mee binnen Stikstof.
Astro (Paulo Rietjens): Het is steeds binnen de hiphopscene en zo krijg je alles perfect in de vingers. Maar ook het menselijke aspect, de workflow die best werkt voor welbepaalde mensen. Op het juiste moment iemand laten uitblinken in waar hij goed in is en hen dat ook laten beseffen, vertrouwen geven binnen die opnamesfeer, beetje coachen eigenlijk. Samen de juiste omstandigheden creëren, heel fijn.
Omar G.: Paulo heeft veel geduld. Het is dan: "Coole take, maar ik denk dat je nog beter kan." Phasm (een producer - LAD) gaat dan vaak voor de eerste take, die moet dan kloppen en die zou dan het meest real zijn. Terwijl het na vijftien keer gerust even real kan zijn, denk ik. Beter zelfs.
GUIDO: Wat zoeken jullie in het brengen van jullie rhymes?
Omar G.: Eerlijk zijn met onszelf. We staan achter elk woord dat we rappen. Wij zijn drie individuen die schrijven waarbij telkens iemand het hoort ze wel zeggen: hard man, nice!
GUIDO: Hoe kritisch zijn jullie voor elkaar?
Jazz (Jasper De Ridder): Als er binnen de groep een bevestiging is dat wat je geschreven hebt goed zit, dan is het oké. Wat de rest ervan denkt, daar is minder focus op.
Omar G.: De plaat is op een vrij korte, intense periode tot stand gekomen. Als je dan die dagen bij elkaar zit; na zes uur ben je er eentje aan het roken, een ander is aan het koken, op dat moment is de interne kritiek anders ,want je zit samen in die bubbel. Maar op die momenten ben je aan het groeien, voel je die marge. Eens we gaan opnemen, wordt het scherper.
Jazz: Als je iets nieuws brengt dat je in je hoekje hebt zitten maken, dan heb je het ook snel door of het goed zit of niet. Is het slecht, dan is het ook vlug: ciao, bye!
Omar G.: We wijzen elkaar wel op woorden die al eens te vaak terugkomen.
Jazz: We rappen zoals we praten. Als ik het niet in mijn taal gebruik, zal het ook niet in mijn raps voorkomen. Vandaar dus zeker al de vleugjes Frans, onze spreektaal dus, eerder dan per se mooie rijmpjes zoeken. Ik vind rap het meest interessant als je een hele tekst krijgt alsof die je vertelt. Gewoon baf, hier mijn tekst, tak! En ik durf denken dat we daar alledrie vrij sterk in zijn.
 
Broebeleir
 
GUIDO: Het komt recht binnen, zonder omwegen. Dat waardeer ik.
Omar G.: Recht in het gezicht.
GUIDO: En heel Brussels.
Omar G.: Dat horen wij dus niet. In onze hoofden rappen we in het beschaafd Nederlands.
GUIDO: Maar absoluut met Brusselse mentaliteit.
Omar G.: Maar zelf zien we dat niet, wij zijn zo, wij leven zo. Wij gaan niet faken hoe we zijn. Onlangs zaten we op de trein, we moesten spelen in Hasselt. Wij vier en Gino, onze merchman. Voor de andere treinreizigers wel een avontuur denk ik, vooral omdat we iemand als Gino mee hebben. Hij beheerst dat Brusselse accent, een echte broebeleir, met een onbewust fantastische humor. We hebben nooit de eerste ambitie gehad om overal te gaan spelen, maar het is next level aan het gaan. Het is mooi. Vroeger zeiden we op alles ja, "Kunnen jullie hier spelen?" Ja hoor, twee bakken bier en een fles rum.
GUIDO: In ‘Zoizo’ hoor je mooi de eerste invloeden.
Omar G.: Ik was beginnen te schrijven, Jazz schreef al op zijn veertien. Ik kende Paulo zijn zus. Paulo was de enige binnen onze vriendenkring in Brussel die producete. Enkel op instrumentals en face B’s gaan rappen, dat zagen we ook niet zitten. We wilden al vrij snel iets creëren. Paulo houdt het vaandel hoog op dat vlak.
Astro: Da’s de bedoeling hé!
Omar G.: Unieke shit. Geen kopie van een kopie, nog eens alle jazz en soul gaan samplen.
 
Middelvingers in de lucht
 
GUIDO: En eigenlijk klopt het. Paulo samplet veel uit Duitse Kraut, postrock, muziek van dit continent.
Omar G.: Die grimmigheid, dat koude, dat vuile. En toch hoopvol.
GUIDO: Maar geen feest bij jullie op het podium?
Omar G.: Iedereen handen in de lucht, dat is er bij ons niet bij. Of: lichten uit, gsm-lichtjes aan.
Jazz: Middelvinger in de lucht? Dat kan nog, denk ik. (grijnst)
Omar G.: Steek die maar in de lucht.
Jazz: Je hebt er twee! (lacht)
Omar G.: Maar nu zitten we goed, als een gladde, schone bolide, die wel mag worden kapotgevlamd op het eind! We doen nu sets van een uur, vooral nieuw materiaal. We gaan opnieuw de studio in voor twee nieuwe tracks. Doorvlammen! En omdat we alles zelf doen, kan dat. Het wordt een heerlijk drukke zomer ook. Lokerse Feesten, Dour, Boomtown, Rock Werchter! Op Werchter ben ik ooit één keer geweest, om te werken in de bar. Wij zijn geen nonchalante Amerikaanse kutrappers die gewoon een tape doen lopen en daar wat over rappen. We willen een show afleveren, klank, licht, verstaanbaar zijn. Live moet het goed zijn, dat telt. Blijven vlammen!
GUIDO: Ik hou van de goeie portie rebellie in jullie muziek, dat vind je nauwelijks nog. We leven in bange en brave tijden.
Omar G.: Brussel is chaos, degoutant, het ademt waarom we doen wat we doen! Wat vind je van de cover?
GUIDO: De cover vat het mooi samen.
Omar G.: Daarnet dat beeld. Wij aan het eten met vier man met die coverfoto op hun sweater en aan de andere tafel vier flikken. En Gino aan het vertellen hoe hij dit en dat aan het doen is, het ene al illegaler dan het andere. (lacht) Schitterend!
Jazz: "Rustig, Gino!" En hij: "Ah, je m’en fous!"