Ultimate Frisbee: Een van de snelst groeiende sporten ter wereld
Frisbeeën is al heel lang een vaste waarde op het strand, in het park en op de camping, maar de laatste jaren klieft de schijf almaar strakker door de lucht. Zeker bij Arthur Vande Weghe (22), student Handelsingenieur aan UGent en samen met zijn broer Aaron een van de kleppers bij Gentle, de Ultimate Frisbeeclub in Gent.
GUIDO: Is het een onderschatte sport?
Arthur: In Amerika niet.
(lacht) Daar kunnen spelers een semi-professioneel statuut verdienen, wat erop neerkomt dat ze alle onkosten vergoed krijgen en ook maandelijks een vast loon ontvangen om zich volop te kunnen focussen op hun sport. In België is dat nog niet het geval. Wij gaan gewoon studeren of werken overdag. We doen het puur voor ’t plezier. Mensen die nog nooit een match gezien hebben, zouden wel verbaasd zijn over de intensiteit. ’t Is meer dan op ’t gemak een frisbee naar elkaar werpen. Je moet ver kunnen gooien, hoog kunnen springen én snel kunnen lopen. Toen mijn broer en ik startten, zo’n zeven of acht jaar geleden, stond onze club nog in zijn kinderschoenen, dus had je grote leeftijdsverschillen in eenzelfde groep, maar vandaag kan je de trainingen een beetje vergelijken met die uit de voetbalwereld. Qua samenstelling, dus ongeveer een twintigtal spelers van dezelfde leeftijdscategorie en eenzelfde niveau, maar ook qua inhoud. Eerst een opwarming, dan een aantal oefeningen en nadien wedstrijdsituaties. Wij trainen trouwens meestal op een voetbalveld. Officieel is een frisbeeterrein iets minder breed, maar even lang. Er zijn ook 16 meter-lijnen, en ’t is de bedoeling dat je de frisbee al passend, zonder te laten vallen, naar de eindzone van de tegenstanders speelt. Zo scoor je een punt. Daarnaast zijn er nog een paar extra regels: je mag de frisbee maximum 10 seconden vasthouden, en je mag er niet mee lopen.
Zotte prestaties
GUIDO: Spelen jullie ook elf tegen elf?
Arthur: Nee, meestal zeven tegen zeven, en we moeten om het eerst vijftien punten behalen, met een tijdslimiet van 1 uur. Of 90 minuten, in het geval van grote internationale tornooien. Gras is veruit de belangrijkste ondergrond, maar nu en dan spelen we ook indoor, en in de zomer op zand. Da’s wel intensief, dus het veld is dan wat kleiner, en dan spelen we vijf tegen vijf.
GUIDO: Ik las dat er ook, per leeftijdscategorie, nationale ploegen zijn. Kunnen we een beetje weerstand bieden op internationaal niveau?
Arthur: Absoluut. België heeft al zotte prestaties geleverd. Onze herenploeg won al van toplanden als Italië, Frankrijk en Duitsland. En op het laatste WK, drie jaar geleden, was België nog zevende. Een superprestatie als je weet dat ook onder andere Canada en de VS deelnamen, waar de sport al veel groter is dan bij ons. Dit jaar volgt opnieuw een Europees kampioenschap, eind juni voor het nationale team en midden juli voor de U24-ploeg waarin ik speel.
Bij frisbee werken we trouwens met weekendtornooien. We spelen dus per divisie verschillende voorrondes op één weekend en de finales staan op een ander weekend gepland. In augustus vindt telkens een heel belangrijk tornooi plaats, waarbij Europese landen het tegen elkaar opnemen. Wij vallen in een groep met Nederland, Duitsland en Denemarken. Elk land mag deelnemen met verschillende ploegen van verschillende niveaus. Hoe beter je land scoort, hoe meer ploegen een ticket kunnen krijgen voor... de ‘Champions League’ van frisbee, zeg maar.
Gemengde teams
GUIDO: Intussen telt ons land al zo’n veertig clubs en stijgt het aantal leden zienderogen. Wat maakt de sport zo populair?
Arthur: Het leuke is dat wij naast de typische mannen- en vrouwendivisies ook een gemengde discipline hebben. Dat spreekt vooral recreatieve spelers aan. Het is ook een heel joviale sport: wij werken zonder scheidsrechters. Bij twijfel mogen
game observers aan de zijlijn hun mening geven, maar je moet er dus onderling zien uit te komen. Normaal lukt dat vrij snel, want
fair play zit erin gebakken. De frisbee
community hangt trouwens heel fel aan elkaar, over de clubs en ploegen heen. Er is altijd wederzijds respect op het veld, en we zijn vrienden ernaast.
(SVR)
foto: Ultimate Spirit