Guido sprak met Anuna De Wever over jongeren, hoop en het klimaat
Anuna De Wever
* °Mortsel, 16 juni 2001
* Activiste bij 'Youth for Climate'
* Studente aan de VUB
* Werkt in het Europees Parlement
* Bezieler van de Belgische 'Schoolstakingen voor het Klimaat'
* Medelaureaat van de 69ste Arkprijs van het Vrije Woord
Anuna over schoolstakingen
"Ik wist in het begin natuurlijk niet dat het zo groot ging worden. Ik was er totaal niet op voorbereid. Al die gebeurtenissen - schoolstakingen, manifestaties, interviews, conferenties - vliegen aan je voorbij. Het enige waar ik mee bezig was, was me zo goed mogelijk informeren. Ik moest het standpunt van de wetenschap en de politiek kennen om het verhaal te kunnen doen, want de Belgische media hadden plots beslist dat ik de persoon was die het moest komen uitleggen. Die periode is echt voorbijgezoefd, als in een droom."
Anuna over jongeren
"Het is toch wel straf dat wij jongeren de verantwoordelijkheid moeten nemen voor de grootste crisis in de geschiedenis van de mensheid? Wij waren liever nooit op straat gekomen hoor. De politiek, de media en het onderwijs hadden hun verantwoordelijkheid moeten nemen, maar ze hebben alles afgeschoven op onze schouders. Hoor eens: het gaat niet over ons, over de klimaatjongeren. Het gaat over ons allemaal, over het lot van de wereld! De discussie over wie de klimaatcrisis moet oplossen, vind ik volledig misplaatst."
Anuna over Greta Thunberg
"De Zweedse filmmaker Nathan Grossman was bezig met de documentaire I am Greta, over Greta Thunberg. Ik wist dat, en op het moment dat wij in België onze klimaatmarsen hebben opgestart, was de beweging nog nergens anders in de wereld zo'n fenomeen. Mensen waren wel al individueel aan het protesteren, maar wij riepen als eersten op om massaal op straat te komen. De marsen in Brussel zijn ook voor Greta een springplank geweest om een internationaal platform te krijgen. We zijn gaan samenwerken, en zo ben ook ik in die documentaire terechtgekomen, want Nathan is komen filmen in Brussel, en later eveneens in Italië en Frankrijk."
Anuna over online activisme
"De coronacrisis heeft de klimaatbeweging absoluut niet stilgelegd. Integendeel, we zijn voluit online gegaan. Je kent de boomers? Wij zijn de zoomers! We communiceren via Zoom en houden webinars, interviews met wetenschappers, enzovoort. We hebben een breed online platform uitgebouwd waarmee we mensen willen informeren waarom de klimaatcrisis urgent is, en waarom we op straat zijn gekomen. Het is misschien minder zichtbaar, maar achter de schermen blijven we wereldleiders ontmoeten en druk uitoefenen. En ik beloof je: na de coronacrisis komen we massaal terug naar Brussel!"
Anuna over vliegtuigen en auto's
"Natuurlijk heb ik begrip voor jongeren die met het vliegtuig op citytrip willen en ondertussen sparen voor een mooie auto. Wij zijn opgegroeid in dat systeem, en dat gaat gepaard met onwetendheid. De uitdaging ligt erin om hen te doen inzien wat de kostprijs is. Als je op die manier blijft leven, ben je mee verantwoordelijk voor hittegolven, overstromingen, klimaatvluchtelingen... Eenmaal je dat beseft, en je blijft het toch nog doen, dan snap ik het niet meer. Daar kan ik moeilijk mee om. Ik heb zelf geen vrienden die zo zijn."
Anuna over studeren en werken
"Ik studeer Social Sciences aan de VUB en werk tegelijk in het Europees Parlement, bij het communicatieteam van de Groene Fractie. En uiteraard blijf ik activist, dus al die bezigheden zijn moeilijk te combineren. Maar het haakt wel allemaal in elkaar. Er zit een duidelijke lijn in wat ik doe."
Anuna over hoop
"Ik hoop op politieke moed, want ik denk dat daar het grootste probleem ligt. Te veel politici hebben zolang geloofd in het heersende systeem dat het voor hen bijna een religie is geworden. Het vergt moed om toe te geven dat we fout bezig zijn, dat we mensen en de planeet aan het kapotmaken zijn. Dat erkennen, en bereid zijn het roer om te gooien, is moeilijk. Dat is de grootste rem die staat op de klimaatactie. Ik hoop dat politici snel zullen inzien dat er geen alternatief is. We moeten in actie schieten. Niet morgen, maar vandaag!"
Tekst: Herbert DP