GUIDO test LIFT, de nieuwste en grootste nachtclub van het land
Dit najaar opent aan het kanaal in Brussel LIFT, de nieuwste, grootste en meest ambitieuze nachtclub van het land. GUIDO ging in avant-première de dansvloer testen en mocht backstage zelfs binnengluren in de exclusieve dj-loge.
Aan de Werkhuizenkaai in Brussel, vlak bij tramhalte Mabru, staat een indrukwekkende bunker die de ambitie heeft dé topclub van België te worden. LIFT is het geesteskind van de Brusselse horecaveteraan Olivier Da Silva, bekend van Fiesta, een bar- en clubconcept dat hij uitbouwde tot in Marrakesh. "We mikken hoog met LIFT," zegt Olivier vastberaden. "Dit wordt niet alleen de grootste club van het land, maar ook de plek waarmee we het Brusselse nachtleven op hetzelfde niveau willen tillen als Ibiza, Berlijn, Miami, Saint-Tropez, Cannes, Mykonos, Parijs en noem maar op."
Elk weekend nieuwjaar
De club is 1350 vierkante meter groot en op de XXL-dansvloer kunnen 2000 gasten tegelijk feesten. Er zijn 9 bars en 30 salons. De Adamson-geluidsinstallatie is topkwaliteit en verspreidt de muziek tot in elk hoekje van de club, inclusief de rokersruimtes en toiletten. "Alles beweegt in de club," zegt Olivier trots. "We hebben 48 motoren die het plafond kunnen laten zakken en optrekken, zoals bij Amerikaanse megaconcerten. Verwacht je aan vuurspuwers, pyrotechniek, lichtshows, confetti, enzovoort. Bij ons krijg je elke avond een nieuwjaarsgevoel. Weet je dat we zelfs een fulltime choreograaf in dienst hebben?"
Veiligheid voor alles
Clubben in LIFT wordt ook een veilige ervaring. "Er is overal camerabewaking, elke bar heeft een alarmknop, er is een safe space bij de ingang en ik heb een teammanager aangenomen wier enige taak is: toezien op het welzijn van elke bezoeker," aldus Olivier. "Voor ongewenst gedrag hanteren wij een zero-tolerancebeleid. Wie zich misdraagt, gaat eruit. Ik heb zelf een dochter van zestien en ik wil dat zij zorgeloos kan uitgaan. Dat is onze morele plicht!"
En dan nu: de test
We nemen plaats op de dansvloer en het licht gaat uit. Op een gigantisch scherm verschijnen de woorden: We are the Elements of Harmony. De slagzin wordt herhaald door een diepe, donderende stem en de dancemuziek barst los. Perfect uitgebalanceerde bassen dreunen door ons lijf terwijl de lichtshow begint. Lasers snijden als vlijmscherpe messen door de immense ruimte, vuurwerk schiet uit de dj-booth en uitgekiende lichtstralen glijden door een zee van mist en duisternis, op het ritme van de beat. Het is indrukwekkend: hoewel buiten de zon schijnt - dit avant-premièrebezoek vond rond de middag plaats, op een zalige zomerdag - lijkt het wel vier uur 's nachts. We worden meegesleept in een onweerstaanbare roes van visuele en auditieve prikkels. Dat we al zo vroeg op de dag een paar glaasjes champagne hebben geledigd, helpt natuurlijk ook wel. Conclusie? LIFT wordt voor clubliefhebbers hoogstwaarschijnlijk een ervaring als geen ander. Namasté bitches!
Binnengluren in de exclusieve dj-loge van LIFT
"Geen foto's alsjeblieft! Deze plek moet mythisch blijven."
We stappen uit een lift (yep, een lift in LIFT) die werkt op face recognition en komen terecht in wat nog het meeste lijkt op een peperduur designappartement. Dit is de luxueuze dj-loge waar de artiesten backstage loungen voor ze afdalen naar de club zelf. Olivier vraagt ons uitdrukkelijk om geen foto's te nemen. "Deze plek moet mythisch blijven, een ruimte waar iedereen over heeft gehoord, maar die bijna niemand mag zien."
Wij mogen rondkijken. Rond een enorme glazen tafel met een grillige, gepolijste boomstronk als voet staan weelderige lederen relaxfauteuils. Daarnaast is de champagnebar en een ruimte met een pooltafel. Even verderop staan diepe ligzetels voor een kamerbreed projectiescherm, en daarachter bevinden zich een badkamer en een eetzaal. Alles werd ingericht door de Franse neo-popkunstenaar Richard Orlinkski. "Deze loge is soundproof en de artiest kan rechtstreeks met de lift naar de dj-booth, zonder eerst terug naar het gelijkvloers te moeten." Zoals het moderne goden betaamt dus: neerdalen vanuit het pantheon...
Tekst: Herbert De Paepe