Hilde De Baerdemaeker over haar rol in 'Zeevonk'
Het leven van de Oostendse tiener Lena wordt overhoop gegooid wanneer haar vader samen met twee andere vissers sterft op zee. In de wandelgangen wordt gefluisterd dat hij het ongeluk heeft veroorzaakt. Lena is er echter van overtuigd dat dit het werk is van een mysterieus zeewezen. Ze gaat tot het uiterste om het bestaan van het beest en de onschuld van haar vader te bewijzen.
Zeevonk is de eerste langspeelfilm van Domien Huyghe, die samen met zijn zus Wendy het scenario schreef. Domien werkte al eerder samen met Hilde De Baerdemaeker, die de moeder van Lena speelt.
GUIDO: Zeevonk wordt gedragen door een sublieme vertolking van de dertienjarige actrice Saar Rogiers. Denk jij dan, met je conservatoriumopleiding en acteerervaring: shit, die snotneus kan dat ook allemaal?
Hilde: O, maar ik ben er met heel mijn hart van overtuigd dat iederéén dat kan. Elk kind kan spelen. Iedereen is kind geweest. Dus iedereen kan spelen. Je moet alleen je hart durven openzetten en over je schaamte heen stappen. De meeste volwassen mensen zetten die laatste stap niet meer, maar acteurs wel. Ik ben erg blij dat ik altijd ben blijven mogen spelen. Als ik Saar bezig zie en hoor en voel, ben ik zo trots. Geen haar op mijn hoofd dat denkt: godverdomme, gij kleine snotter. Nee, ik denk: djeezes, wow, hoe goed zijde gij! Wat Saar in deze film heeft neergezet, is om van te smullen. Wat een cadeau was het om met haar te mogen samenspelen!
De mannelijke kant van Hilde
GUIDO: Jij speelt de moeder. In jouw vorige film, Mijn Vader is een Saucisse, speelde je eveneens de moeder. Is dat onvermijdelijk op dit punt in je carrière?
Hilde: Tja, dat is gewoon een logisch gevolg van de jaren. In Domien zijn kortfilm Maverick heb ik ook de mama gespeeld. En ik ben zelf ook moeder.
GUIDO: Is dat nodig? Zou een kinderloze actrice deze rol minder goed gespeeld hebben?
Hilde: Dat heb ik niet gezegd, maar het is wel een sterkte als je als acteur voor een rol kunt putten uit je eigen leven. Dan kun je zo oprecht mogelijk op zoek gaan naar emoties. Het is een gemak als je het er niet te dik bovenop moet gaan leggen om iets te spelen. Dat heb ik ook ondervonden bij het thema van deze film, die gaat over een meisje dat veel te vroeg haar papa verliest. Wendy en Domien hebben dat zelf meegemaakt, en ik heb ook vroeger dan normaal afscheid moeten nemen van mijn vader. Ik ken die emotie, dus ik hoefde er niet naar op zoek te gaan. Zelfs voor rollen die verder van me afstaan, graaf ik in mezelf. Neem nu de genderoverschrijdende toestanden in LouisLouise (een telenovelle uit 2009 waarin een macho, gespeeld door Axel Daeseleire, plots in een vrouwenlichaam - dat van Hilde - terechtkomt - nvdr). Is het toeval dat die rol naar mij ging? Nee, want ik weet van mezelf dat ik ook een sterke mannelijke kant heb. Dat klopt. I've got the balls. (lacht)
Hildes eerste liefde
GUIDO: Je eerste filmrol, 21 jaar geleden in Alias van Jan Verheyen, was al meteen een hoofdrol. Wil dat zeggen dat cinema jouw eerste liefde was?
Hilde: Goh, ik was toen vooral bezig met toneel in het NTG in Gent, en ik deed ook gastrollen in tv-series. Bovendien speelde ik al van mijn acht jaar in een jeugdtheater, dus nee, cinema was niet mijn eerste liefde. Spelen wel. Eerst met mijn vriendinnetjes, dan in het toneel, en daarna voor het werk. Voor mij is dat één vloeiende lijn, het meest natuurlijke dat er is.
GUIDO: Zou je Zeevonk catalogiseren als een jeugdfilm?
Hilde: Ik vind Zeevonk gewoon een film. Geen jeugdfilm, en al zeker geen kinderfilm. Het is een film over volwaardige, heftige emoties, waarin het hoofdpersonage toevallig een jongere is. Een film voor iedereen dus. Ik heb hard moeten wenen toen ik voor het eerst de afgewerkte versie zag. Heel mooie film. Bijzonder echt ook. Een oprecht verhaal. Ik ben dus heel content.
GUIDO: Vooral de laatste scène van de film is een tearjerker. En vlak daarna springt het licht aan...
Hilde: Ja, neem maar een zakdoekje mee in de zaal. Zelfs tijdens de opnames heb ik moeten vechten tegen de tranen...
Tekst: Herbert De Paepe