Schermkampioene en studente Jolien Corteyn woont in Texas

Jolien Corteyn (21) studeert Journalistiek aan de Arteveldehogeschool in Gent, maar is tegelijkertijd topsporter. Schermen is haar vak en speciaal daarvoor is ze naar Texas verhuisd, om zichzelf beter te maken en voor te bereiden op de Olympische Spelen in Parijs van 2024.

GUIDO: Waarom ben je precies naar Texas gegaan?

Jolien: In België zit het schermen op een dood spoor. Er is geen goede ondersteuning, niet zo’n goede sfeer, amper sparringpartners… Als ik de top wil bereiken, moest ik weg. En dan was Texas de beste optie. Ik heb veel meer sparringpartners, ik leer zeer veel, mensen zijn vriendelijk… Ik hoopte wel op meer vrouwelijke partners, maar de jongens zijn hier wel echt goed. Je voelt dat iedereen vooruit wil.

GUIDO: Hoe combineer je schermen met studeren?

Jolien: Artevelde is eigenlijk heel flexibel. We besloten samen dat afstandsleren het beste is, en nu verwerk ik met de nodige discipline mijn cursussen. Met vragen kan ik altijd terecht bij hen, dat is wel zeer geruststellend. We hebben een gemeenschappelijk vertrouwen. Ik heb al bewezen dat ik me inzet en zij vertrouwen dat ik de studie goed afrond. Het maakt onze communicatie zeer goed.

GUIDO: Hoe verloopt je studietraject?

Jolien: Ik doe zes jaar over mijn bachelor, want per semester neem ik maar 15 studiepunten op. Zo kan ik genoeg blijven trainen, ongeveer 4 uur per dag. Ik ben een perfectionist en wil het overal goed doen. Met volle roosters gaat dat niet. Zes jaar is lang, maar ik ben al 3,5 jaar bezig. Vooral mijn ouders vonden een diploma halen zeer belangrijk. Stel dat ik een blessure oploop en mijn carrière zit erop… Met een diploma heb ik wat meer zekerheid.

Band met papa

GUIDO: Waar komt de passie voor schermen vandaan?

Jolien: Het zit letterlijk in mijn bloed. Mijn overgrootvader en opa waren schermtrainers. Mijn opa heeft mijn papa opgeleid, mijn zus, mijn neef, mezelf… Als nationale trainer van het Duitse team is hij vierde geworden op de Olympische Spelen. Mijn papa is ook trainer geworden en won in 2006 het Wereldkampioenschap bij schermtrainers. Op mijn vierde ben ik zelf speels beginnen te trainen met hem, en vanaf mijn twaalfde ging ik naar de topsportschool. Sindsdien ben ik zot op trainen, alles wijkt voor het schermen. Nu train ik nog steeds 20 tot 22 uren per week.

GUIDO: Weegt dat soms op de band tussen jou en je vader?

Jolien: Het maakt ons sterker, maar ook zwakker. Als ik scherm, kan ik hem heel goed lezen. We kennen elkaar, dus ik zie soms zijn paniek en dan krijg ik ook paniek. Maar het maakt ons ook sterk, want met een enkele knik van zijn hoofd weet ik direct wat hij bedoelt. Het is dus vooral een sterkte, en met die zwakkere momenten leer je omgaan. Ik ga bijvoorbeeld ook vaak naar een psychologe.

GUIDO: Je vlogt ook. Komt daar je journalistieke passie boven?

Jolien: Ja. Ik heb twee doelen in mijn leven. Als eerste mijn schermcarrière succesvol afronden en daardoor het schermen in België weer bekendmaken. Daarnaast zou ik graag voor de radio werken of presenteren. Ik vind dat superwijs. Vloggen helpt me daarin evolueren en brengt het schermen al wat in beeld. (lacht)

Alcohol? Moet kunnen!

GUIDO: Kan je genieten van het studentenleven als je topsport combineert met studeren?

Jolien: Ik zorg daarvoor. In het begin was het een moeilijke balans. Ik zat zo verkrampt op wedstrijden dat mijn resultaten zeer pover waren. Op het moment dat ik meer heb losgelaten en vooral dingen ben gaan doen waardoor ik me goed voel, zijn de resultaten gekomen. Ik zeg altijd: er is niet één weg naar de top die iedereen moet volgen. Je kan niet presteren als je je mentaal niet goed voelt. Ik probeer dus altijd het sociale te combineren. En ik drink ook alcohol! In belangrijke periodes natuurlijk niet, maar als er geen wedstrijden zijn en ik er zin in heb, dan ga ik uit en drink ik.

GUIDO: Wat brengt de toekomst?

Jolien: Ik hoop naar de Olympische Spelen in Parijs te kunnen gaan. Ik heb een deal met mijn ouders dat als ik kan tonen dat ik in de running ben voor de Spelen, ik een sabbatjaar neem en me uitsluitend focus op het schermen. Bij schermen ligt de top meestal tussen 25 en 30 jaar. Op de Spelen zou ik pas 23 zijn, nog vrij jong. Mijn droomscenario is om te gaan voor ervaring, want mentaal is het heel zwaar. Ik wil de stress en druk al eens meemaken, zodat ik er zoveel mogelijk uit kan leren en in 2028 op de Olympische Spelen in Los Angeles een medaille kan halen. Of dat mogelijk is, weet ik niet, maar een mens moet kunnen dromen.

Tekst: Alice Seghers

Foto: Jolien Corteyn