Metejoor: "Vroeger kreeg ik al plankenkoorts als ik moest gaan voetballen."
Zijn stem klieft als een meteoor door het firmament en maakte van Metejoor in no time de populairste zanger van Vlaanderen. Na een uitverkochte theatertour, een gesmaakte deelname aan Liefde voor Muziek op VTM, een eigen kledingcollectie bij e5, een absoluut record voor 'Wat wil je van mij' in de Ultratop en de vierdelige documentaire Met de Joris op Streamz, is Metejoor helemaal klaar voor de festivalzomer.
GUIDO: Kijk je al uit naar de zomer?
Metejoor: Natuurlijk. Vorig jaar stonden we op Maanrock, voor achttienduizend man. Daar heb ik enorm van genoten. Ik haal dan altijd een in-ear uit mijn oor om te horen hoe hard de mensen meebrullen. Ik geef eerlijk toe dat ik daarop kick, dat is een ongelooflijk zot gevoel! Twee dagen later speelden we ons eerste concert in Nederland, voor tweehonderdvijftig man, in een soort groot café. Plots was er weer die intimiteit, je kan het publiek in de ogen kijken, en mijn muzikanten waren dolgelukkig. Daar hebben we even hard van genoten als van het megapubliek in Mechelen. Ik kan niet kiezen tussen de twee, echt niet. Beide vormen van spelen zijn mooi op hun manier.
GUIDO: Dan heb je geluk dat je in een land woont met vier seizoenen.
Metejoor: Da's waar! (lacht)
Liefde voor Muziek
GUIDO: Je zingt graag duetten. Was Liefde voor Muziek voor jou het ultieme cadeau?
Metejoor: Liefde voor Muziek was iets dat ik altijd al heel graag had willen doen. Sinds vorig seizoen had ik het gevoel dat mijn eigen repertoire uitgebreid genoeg was om zelf mee te doen.
GUIDO: Je zat te wachten bij de telefoon?
Metejoor: Eigenlijk wel een beetje. Erg hé? (lacht) Nee, 't is zo'n leuk format en ik ben heel blij dat ik er deze keer bij was. We hadden zo'n toffe groep. Toen ik zag dat Jaap Reesema meeging, dacht ik meteen: hm, als ik nu de kans zie voor een duet... Muzikaal waren we steeds uit elkaars vaarwater gebleven, omdat het misschien te voor de hand liggend zou zijn geweest, maar dit was de ideale gelegenheid om samen iets te doen.
GUIDO: Waren er ook artiesten bij van wie je dacht: tof dat die er zijn, maar hoe moet ik een cover van hun muziek aanpakken?
Metejoor: Niet echt. Daan en Portland lagen het verst van mijn stijl verwijderd. Bij Daan heb ik misschien het langst moeten zoeken, maar het was wel een hele leuke zoektocht, en ik vind dat het resultaat er mag zijn. Daan met een Metejoorsaus erover!
GUIDO: Was je dan ook het meest benieuwd naar wat Daan met jouw nummer zou uitspoken?
Metejoor: Ik was naar iedereen benieuwd, maar nog het meest naar wat Stef Bos zou doen. Stef heeft de magische kracht om al vertellend iets te brengen, en ik was heel benieuwd hoe hij dat in mijn muziek zou verwerken.
Zingen met zus
GUIDO: Je bent vrij laat naar buiten gekomen met je stem.
Metejoor: Klopt. De eerste keer dat ik echt heb gezongen, was samen met mijn zus Lisa. Ik werkte toen met haar in een café, en op een katerochtend, na heel weinig slaap, zette ze haar gsm op record en zongen we samen een nummer van Ed Sheeran. Lisa deed toen mee aan The Voice en kende Hans Francken, die lang de producer van Clouseau is geweest. Ze stuurde hem de opname door en Hans antwoordde: "Amai, breng je broer eens mee, want die kan precies wel zingen!" Zo is het begonnen.
GUIDO: Tot je eigen verbazing?
Metejoor: Eigenlijk wel. Ik had mezelf thuis wel eens stiekem opgenomen, maar ik vond mijn stem nooit goed genoeg. Gelukkig heeft mijn zus wel de stap naar buiten gezet, anders was ik nu nog altijd aan het zingen zonder mensen erbij, zoals vroeger. Ik was echt verlegen. Mijn voetbalcoaches van toen begrijpen het nog steeds niet. Dezelfde Joris die vroeger plankenkoorts kreeg als hij voor honderd man moest gaan sjotten, staat binnenkort op het podium van het Sportpaleis?!
GUIDO: Hoe heb je je podiumvrees overwonnen?
Metejoor: Tja, dat komt omdat ik mijn passie heb gevonden. Vroeger was ik bang als er publiek was, maar nu vind ik het zelfs jammer als er nog een paar lege plekken in de zaal zijn. Mijn band lacht me altijd uit als ik vanuit de coulissen het publiek sta te checken. Hoe meer volk in de zaal, hoe liever ik het heb.
GUIDO: Is Metejoor een personage?
Metejoor: Metejoor is de zingende versie van Joris Van Rossem. Ik blijf mezelf, met mijn onzekerheden. Metejoor is gewoon de Joris die durft zingen. Ik hoefde niet te veranderen om artiest te worden. Dat was een pak van mijn hart.
GUIDO: Je publiek is heel gevarieerd. Hoe komt het dat je onder meer zo populair bent bij kinderen?
Metejoor: Dat vind ik zelf ook straf. Ik denk dat het vooral is gegroeid sinds The Voice Kids en 'Dit is wat mijn mama zei', een liedje dat iets heeft teweeggebracht bij kinderen en hun mama's. We spelen zelfs namiddagshows, speciaal voor kinderen, alsof we Samson en Gert of K3 zijn. (lacht)
GUIDO: Klikt het met dat jonge publiek omdat jij uit het onderwijs komt?
Metejoor: Ja, omgaan met kinderen ligt me wel. We hebben ook op Pennenzakkenrock gespeeld. Daar stond ik vroeger zelf op de wei, als leerkracht. Dat was geweldig, want een publiek van kinderen is altijd eerlijk, oprecht en enthousiast. Je merkt meteen wat ze ervan vinden. Een kinderpubliek is de perfecte waardemeter.
Tekst: Herbert De Paepe
Foto: DPG Media