Pierre de Maere: "In het begin had ik last van plankenkoorts, maar mijn zelfvertrouwen groeit."
Het ontbreekt Pierre de Maere, het nieuwe vaderlandse icoon van de muzikale dandy chic, niet aan ambitie. "Make Me Famous!" schreef hij aan het begin van zijn carrière vol zelfvertrouwen op zijn socials, en de 22-jarige artiest maakt dat boude voornemen nog waar ook.
"Die slogan werkte in het begin wel op de zenuwen," geeft Pierre toe. "De mensen dachten dat ik het hoog in mijn bol kreeg, maar net als mijn idolen Lady Gaga en Stromae wil ik een zo groot mogelijk publiek bereiken. Ik wil geen songs schrijven voor een incrowd van hipsters, ik wil bruggen leggen."
GUIDO: Hoe voel je je sinds je debuutalbum Regarde-moi klaar is?
Pierre: Opgelucht! De laatste twee, drie weken waren een echte hel, waarin we telkens weer de deadline hebben opgeschoven. Mijn eigen schuld, want ik werk altijd last minute. Ik heb het album samen met mijn broer geschreven, en we hebben verschillende nachten moeten doorsteken. Blij dat die fase voorbij is, en nu ben ik natuurlijk supertrots op de plaat.
GUIDO: Waren de verwachtingen te hoog gespannen na het succes van je megahit 'Un jour je marierai un ange'?
Pierre: Dat kan er wel mee te maken hebben gehad, maar het succes van die song was evenzeer een godsgeschenk. De levensduur van het liedje was zodanig lang dat er niet meteen druk was om met een nieuwe hit op de proppen te komen, zodat we ons op het album konden concentreren.
GUIDO: Ondanks je dandy chic retrolook ben je onmiskenbaar een kind van je tijd.
Pierre: Ik hou er wel van om de moderne dandy uit te hangen. Ik voel me goed in het heden, maar ik voel ook veel affectie met de stijl van de seventies. Die vorm van anachronisme past in mijn project.
GUIDO: Op Twitter aarzel je niet om haters meteen op hun plaats te zetten. Vind je dat leuk?
Pierre: Absoluut. Twitter is een speelterrein waar regels noch wetten gelden. Valt iemand je aan? Dan moet je reageren, zonder gemeen te worden. Sommige dingen raken me wel meer dan andere. Als mensen me een Parijse snob noemen, dan kan me dat geen reet schelen, want ik weet dat het niet waar is. Maar als ze commentaar hebben op mijn stem, dat ligt wel gevoelig. Het stembereik dat ik in de studio aankan, valt live soms moeilijk te brengen. Ik durf er dus af en toe naast zingen op het podium, en daar heb ik complexen over. Als ze me daarop wijzen op Twitter, raakt me dat telkens opnieuw.
GUIDO: Speel je graag op zomerfestivals?
Pierre: De festivals zijn een opwindend vooruitzicht, maar ook een enorme uitdaging. Ik heb al eens op de Grote Markt in Brussel gezongen, en dat vond ik geweldig. Het publiek dat als uit één mond meezong, gaf me een waanzinnige energiestoot. Op de zomerfestivals zal ik mensen moeten overtuigen die niet in de eerste plaats voor mij komen, maar het zal wel loslopen. In het begin had ik last van plankenkoorts, maar mijn zelfvertrouwen groeit gestaag. Ik kijk ernaar uit!
Tekst: Sébastien Daloze
Foto: Marcin Kempski