Dansen op de rand van een Griekse vulkaan in Nisyros
In de Zuid-Egeïsche Zee, op een boogscheut van Turkije, ligt een uniek eiland. Nisyros is een van de twaalf eilanden van de Griekse Dodekanesos-archipel en heeft iets wat de andere elf niet hebben. Nisyros, kogelrond en nauwelijks acht kilometer breed, is namelijk de top van een actieve vulkaan.
Angstaanjagend? Niet nodig, want op een paar milde uitbarstingen van stoom en as in de late negentiende eeuw en wat onschuldig gerommel in 1996 en 1997 na, is de vulkaan actief, maar rustig. Je kan Nisyros dus met een gerust hart bezoeken. Doen, want zeg nu eens eerlijk, hoeveel keer in je leven krijg je de kans om te dansen op de rand van een vulkaan?
Mandraki
De hoofdplaats van Nisyros is Mandraki. Bijna hadden we 'hoofdstad' geschreven, maar met een kleine zevenhonderd inwoners kan je dit niet meer noemen dan een dorp. Een bijzonder schilderachtig havendorp wel, vol wit-met-blauwe huisjes die geprangd liggen tussen de zee en een heuvelflank. Er is een bescheiden archeologisch museum en een strandje niet veel groter dan een zandbak. Je kan lekker gaan eten in traditionele Griekse tavernes, waar de kok in de keuken uit pruttelende kookpotten een spotgoedkoop gerecht naar keuze in je bord mikt, waarna je kan smullen met zicht op zee.
Mandraki wordt overschaduwd door een honderdvijftig meter hoge rots waarop het spierwitte klooster van Panagia Spiliani prijkt, op de ruïnes van een veertiende-eeuwse kruisvaardersburcht van de Ridders van Sint-Jan. Op een niet al te hete dag kan je de 270 treden naar boven beklimmen, voor het uitzicht en voor een bijzonder kerkje in een grot.
Terug beneden zal je merken dat de meeste winkeltjes in Mandraki, naast standaard Griekse toeristenbrol, twee lokale specialiteiten verkopen. Enerzijds bieden ze allerhande potjes met wonderbaarlijke huidcrèmes en gezichtsmaskers, die minerale extracten uit de vulkanische bodem bevatten. Een perfect cadeau voor je moeder of oma, want als je de miraculeuze claims moet geloven, boetseren ze alle rimpels en kraaienpootjes weg. De tweede must-buy is soumada, een alcoholvrij amandeldrankje dat wordt beschouwd als een lokale dorstlesser.
In de haven staat een merkwaardig monument voor een local die op 11 september 2001 is omgekomen bij de aanslagen op de Twin Towers in New York. Een gids vertelde ons dat in New York meer mensen met roots van Nisyros wonen dan op het eiland zelf. De gemiddelde leeftijd van de pakweg duizend inwoners is hoog, want het gros van de jeugd trekt weg om elders te gaan studeren en werken. Naast de toeristische industrie, wat visvangst en de schaars bemande openbare diensten (er werken bijvoorbeeld welgeteld drie flikken op het eiland), vallen er enkel jobs te scoren in de obsidiaan- en puimsteengroeves van het naburige eiland Gyali.
Stefanoskrater
Maar we zijn natuurlijk in de eerste plaats naar Nisyros gevaren voor die smeulende vulkaan. Vanuit Mandraki rijden minibusjes vol toeristen kronkelend naar boven, de heuvels in. De flanken zijn bijna volledig in terrasvorm aangelegd, wat vandaag eerder oogstrelend is dan nuttig. Ooit werden op de terrassen allerhande gewassen verbouwd, maar vandaag staan er voornamelijk stokoude olijfbomen. Andere planten en bomen die het kurkdroge klimaat weten te trotseren - want op Nisyros vind je geen natuurlijke zoetwaterbronnen - zijn amandel- en pistachebomen, platanen en hibiscusstruiken. Af en toe kan je tijdens de klim een landschildpad of hagedis spotten. Ooit moet de lokale fauna spectaculairder geweest zijn dan dat, want op Nisyros zijn zowaar beenderen van een prehistorische dwergolifantensoort aangetroffen.
Het hoogste punt van het eiland ligt 698 meter boven de zeespiegel, een van de toppen rond de centrale caldera van de vulkaan. Deze caldera (eigenlijk een soort verzakking nadat de ondergrondse magmakamer werd geleegd tijdens een grote uitbarsting) is 150.000 jaar oud en drie tot vier kilometer breed. Er zijn een tiental kraters, maar de busjes snellen linea recta naar de Stefanoskrater, een mastodont die 300 bij 260 meter meet en 30 meter diep is. Je kan afdalen tot op de bodem, een indrukwekkend maanlandschap waar rokende fumaroles verraden dat je op een hydrothermale vulkaan staat. Vergeet geen dansje te doen op de rand...
Nikia
Naar de kokendhete bodem van de Stefanoskrater afdalen en terug naar boven klimmen, is een dorstige opdracht. Naast de parking bij de krater staat een drankstalletje met zitbanken in de schaduw, maar hou nog wat dorst over voor je bezoek aan het bijzonder fraai gelegen bergdorp Nikia. Dit gehucht ligt 390 meter hoog boven de caldera, is autovrij en picture perfect. Het dorpspleintje met de klokkentoren is met zijn witgekalkte gevels en blauwgeschilderde ramen en deuren een beeldig postkaartje met al het moois wat je je bij een Grieks eiland voorstelt. En ja, er is een bar waar je een ijskoud biertje kunt drinken met de lokale besnorde oudjes. Het uitzicht over de caldera en de Stefanoskrater is adembenemend. Het kan vanuit Nikia zelf, maar de beste plek voor een panoramische foto is bij de kapel van de profeet Elias. Die is een eindje boven het dorp gelegen. Een stevige klim, maar er zijn trappen en de Meltemi (de warme Etesische noorderwind die vrijwel elke middag opsteekt) blaast van mei tot september het zweet van je lijf.
NISYROS PRAKTISCH
Hoe er geraken?
TUIfly vliegt rechtstreeks van Brussel naar Kos, een vlucht van ongeveer drie uur. Een alternatief is een Nederlandse vlucht met Transavia vanuit Eindhoven. Vanuit Kos is het een uurtje varen op een ferryboot naar Nisyros.
tuifly.be
transavia.com
bluestarferries.com
12ne.gr
Waar logeren?
Het gros van de hotels op Nisyros ligt in Mandraki. Er zijn een paar overnachtingsplaatsen in de bergdorpjes Nikia of Emporeios, maar daar wordt het 's avonds wel héél stil. Als je een avond- en nachtleven wil, kan je er zelfs beter voor kiezen om een kamer op het eiland Kos te boeken en een dagtrip te maken naar Nisyros.
tui.com
booking.com
Tekst: Herbert De Paepe