Het verbond van de opalen 1: De Eed
Wie houdt van grootse avonturenstrips die zich afspelen in het verleden, barsten van de legendarische historische figuren en voorzien zijn van een paar pittige ondergrondse samenzweringen, zal smullen van 'Het verbond van de opalen', alwéér een nieuwe reeks
waarmee ze bij Dargaud een gooi doen naar het miljoenensucces. En ja, voorzover we dat na al één album kunnen beoordelen - want
De Eed is eigenlijk niet veel meer dan een lange proloog waarin de verschillende schaakstukken strategisch op het bord worden geplaatst - zou het wel eens kunnen lukken. De tekeningen van Grun (een man die uit de reclame- en tijdschriftenwereld komt en hier z'n stripdebuut maakt) zijn prima: ze lijken wel het midden te houden tussen Enrico Marini en Don Lawrence, hoewel Grun zelf beweert beïnvloed te zijn door oude meesters als Caravaggio, Velásquez, Rembrandt en Bosch. Het verhaal is van de hand van ervaren rot in het vak Eric Corbeyran, die voor de gelegenheid werd bijgestaan door zijn oude vriend Nicolas Hamm. Ze plaatsen hun epos ten tijde van de Dertigjarige Oorlog, waarin kardinaal Richelieu bezoek krijgt van een zwarte piratendochter die meer weet over de Eed van Nostradamus, waar op de koop toe een middeltje tegen de pest aan vast zou hangen.
(HDP)