Drie... en de engel 1: Eendagsvliegen
Met scenarist Jean-David Morvan weet je het nooit. Hij barst van het talent, maar het komt er nogal ongelijkmatig uitgegutst. Dat hij in zijn enthousiasme zichzelf wel eens voorbijgaloppeert, blijkt onder meer uit de spectaculaire manier waarop vorig jaar de herlancering van de 'Robbedoes en Kwabbernoot'-reeks de mist in ging.
Desalniettemin, wanneer Morvan zich wél weet te beheersen, krijg je op z'n minst een boeiende en originele actiestrip. Zijn nieuwe reeks 'Drie... en de engel' is daar een goed voorbeeld van: een erg verfrissend uitgangspunt wordt wervelend en meeslepend in een verhaal gegoten. Drie persoonlijkheden hebben elk een verschillende paranormale begaafdheid. De rode draad is dat ze alledrie worden geconfronteerd met een gevallen engel die hen wil 'rekruteren'. Dat klinkt misschien een beetje wuft, maar het is echt wel boeiend, en hypermodern uitgewerkt. Het vermogen van Garance, die van het trio in dit eerste album het meest naar voren wordt geschoven, om zich in de herinnering om het even wie te nestelen, geeft aanleiding tot een rits knappe scènes. En de
Eendagsvliegen uit de titel zijn ook al niet echt de doorsnee slechteriken die je in een strip voor het grote publiek verwacht. Kortom, Morvan biedt hier meer en beter dan we hadden gehoopt en verwacht, en dat is mooi. De 27-jarige Spaanse tekenaar Pedro Colombo (wat 'n coole
porn name heeft die!) brengt Morvans bizarre fantasieën fraai in beeld, en mag blij zijn met deze opmerkelijke introductie op de Europese stripmarkt.
(HDP)