Dit keer is het menens: hier komen de goede voornemens
We hebben met z'n allen alweer een jaar achter de kiezen. Het verorberen van zeven meter ‘gâteau’, het vredig zitten rond de kerststal en het volledig uit de bocht gaan met de foute schuimwijn zitten er weer op. Na al deze uitspattingen roepen wij onszelf naar goede gewoonte streng tot de orde, en maken we lijstjes met de meest onmogelijke voornemens.
Een greep uit het aanbod.
Het zijn zware tijden. Niet alleen ontbindt de Nederlandse Tros het contract met Frans Bauer, ook voor studerend Vlaanderen worden de dagen donkerder. De man met baard is weer in het land, en dat veroorzaakt elk jaar toch weer behoorlijk wat stress. De roe schuwt immers elk van ons. Om over het blokken nog maar te zwijgen. Maar goed, binnenkort is daar weer de cent van grootmoeder die we gretig in ontvangst nemen. De wiet moet toch ergens mee betaald worden.
Of misschien kunnen we het in 2006 eens over een andere boeg gooien. Die auto van vader zullen we niet al te veel meer in de prak proberen te rijden. Ook het oude dametje dat elke ochtend vermoeid naar de bakker slentert, zullen we vanaf volgend jaar maar om de twee weken de handtas van het lijf rukken.
Schaars geklede caissières
Van goede wil zijn ook de studenten. De goede voornemens worden uit de mouw geschud dat het een lieve lust is. Het is middag en studerend Vlaanderen geniet van een ‘smos’ met kaas, spaghetti of kebab. Een ideaal moment om tot confidenties over te gaan. De eerste ontboezemingen komen van Ward, een pedagoog in spe. “Ik zou volgend jaar graag wat meer op mijn voeding letten. Wat niet wil zeggen dat ik dagelijks een uur wortelen zal staan raspen, maar tegenwoordig is het toch echt erg. Afhaalmaaltijden zijn zo handig, vooral na een vermoeiende dag les. Dan heb ik echt de fut niet meer om nog een volwaardige maaltijd klaar te maken. Al denk ik elke keer: en nu ga ik eens aardappelen met vlees eten. Maar het komt er nooit van. Ik kom dan toch voorbij een of andere frituur of pizzeria, en dan ben ik verloren. Het lijkt ook alsof het bijna nooit iets kost. Als ik dan aan het einde van de week een snelle rekensom maak, vloek ik wel. Mocht ik gewoon boodschappen gaan doen en koken, dan zou ik veel goedkoper af zijn. Ik moet echt een manier vinden om het koken en winkelen aangenamer te maken. Ik stel voor dat de caissières in de supermarkt schaars gekleed achter de kassa gaan zitten. Dat zou al een stap in de goede richting zijn.”
Eigen cocktails brouwen
Een stap in de goede richting ziet ook Nick wel zitten. Zijn zwakte is de liefde voor de tabak. Per dag rolt hij wel een dertigtal sigaretten. En hij rookt ze uiteraard ook op, het zou anders maar een debiele bezigheid zijn. “Ja, dat roken is een echte pest. Mijn voornemen is zeker niet om te stoppen, dat kan ik niet. Wel wil ik minderen. Het streefdoel is zo’n vijf sigaretten per dag. Dat zou al een enorme vooruitgang zijn. Ik zou er overigens ook flink wat mee uitsparen, op jaarbasis kom je aan een mooi bedrag.” Besparingen legt ook Roos zichzelf op. Haar centen gaan vooral naar lekkere drankjes. Van de echte studentenactiviteiten met enkel bier houdt ze niet zo. Een cocktailbar is meer haar ding. “Mocht ik bier drinken, zou ik bijlange niet zoveel geld opdoen. Mijn favoriete drankje is mojito. Heerlijk en verslavend, maar vooral ook erg duur. Ik heb al geprobeerd om het zelf te maken, maar dat doe je ook niet elke keer. Dan moet ik ook op kot blijven trouwens, ik kan moeilijk mijn karafje mee op café nemen.”
Opvallend is dat vele voornemens met geld te maken hebben. De ene wil minder spenderen, de andere zal volgend jaar ongetwijfeld een studentenbaan nemen. Maar tot dan wordt er nog naar hartelust met het geld van de ouders ‘gesmost’. Seppe: “Ik geef het grif toe, mijn ouders storten maandelijks een leuk bedrag op mijn rekening. Daarmee moet ik zien rond te komen. Het geld dient alleen om te eten en uit te gaan. Voor kleding, syllabussen of treinabonnementen krijg ik nog extra centen. Of ik mij schuldig voel? Eigenlijk niet. Mijn ouders zijn best rijk, zij moeten er geen boterham minder door eten. Ik besef wel dat ik helemaal niet te klagen heb en op dit moment een luxeleventje leid. Maar hoe meer geld je hebt, hoe meer je uitgeeft. Soms vraag ik zelfs extra geld aan mijn ouders. Dan zeg ik dat ik een syllabus moet kopen, maar eigenlijk is het dan om mijn gsm-kosten te kunnen betalen. Voor mij is dat maar een klein leugentje. Mijn ouders hebben daar op zich geen last van. Maar om dan toch een goed voornemen te kiezen: minder gsm’en. Dat bellen is voor mij echt dé grote kost. Eigenlijk is dat mijn vriendin haar fout. Zij belt me dan op en zegt: bel eens terug. Omdat ze weet dat ik meer geld heb. Straf hé.”
Vijf weken afwassen
Een groepje vrouwelijke economisten heeft het verrassend genoeg over iets anders dan geld. Zij gaan vanaf volgend jaar in groep joggen. De routes zijn al uitgestippeld, na de examens beginnen ze eraan. De dames zullen het sporten combineren met een strak voedingsschema. In de kotkeuken hangt alvast een groot bord om de resultaten op neer te pennen. Via de girls komen we in contact met een bende ‘hangende’ studenten die vorig jaar het ‘goede-voornemens-spel’ heeft gespeeld op oudejaarsavond. Het spel gaat als volgt: elke speler moet om te beginnen drie goede voornemens op papier zetten. Bij elk voornemen hoort een tegenprestatie of een som geld. Hoe onwaarschijnlijker het is dat je goede voornemen wordt geraden, hoe groter de tegenprestatie. Tegenprestaties zijn vooral heel nuttig als je het spel speelt met huisgenoten. Als het voornemen niet wordt geraden, kan daar tegenover staan dat de speler belooft om vijf weken lang de afwas te doen.De geldsom wordt door de groep bepaald. Hoe minder waarschijnlijk het voornemen wordt ingeschat, hoe hoger het bedrag. De volgende stap is het raden van de voornemens. De verschuldigde tegenprestaties volgen. De speler die de minste tegenprestaties op zijn lijstje heeft staan, heeft gewonnen.
Nooit meer aan mijn haren trekken
Maar even terug naar de concrete voornemens. Op een zeer droge toon zegt plots een meisje: “Ik ga proberen niet meer aan mijn haren te trekken.” Uit sympathie en met de waardering voor de uitzonderlijke humor wordt er gegniffeld. Maar Sanne is doodserieus. “Als ik stress heb, trek ik mijn haren uit mijn hoofd. Sinds vorig jaar doe ik dat. Het begon met wat te ‘prullen’ in mijn haar, maar het werd steeds feller. Na een tijdje begon ik echte plukken uit te trekken. Het ging zelfs zover dat ik kale plekken op mijn hoofd kreeg. Als ik wat ‘opgefokt’ ben, durf ik nog wel eens een pluk vast te nemen. Maar echt trekken doe ik niet meer. Volgend jaar wil ik er volledig vanaf zijn. Het zal niet alleen bij een voornemen blijven. Ik geloof erin.” Ook Lien houdt het graag haarvrij. Zij wil vanaf volgend jaar haar kot wat properder houden. En dan heeft het meer specifiek over de badkamer. Die moeten ze met z'n drieën delen, om de week nemen ze de poetsbeurt voor hun rekening. Lien: “Ik geef toe dat ik de beurtrol niet altijd zo ernstig heb genomen. Dat zal beteren, nu laat ik mijn vriendinnen te vaak voor de smerige klusjes opdraaien. Maar ik beloof het plechtig: van zodra het januari is, schrob ik de douche, verfris ik het toilet en doe ik de wasbak blinken. Als ik tijd heb, zal ik misschien al eens oefenen.”
Wie gaat er nu naar de les?
Met oefenen is Gert voorlopig nog niet bezig. Zijn voornemen is om het tweede semester toch wat meer aanwezig te zijn in de les. “Vorig jaar heb ik nauwelijks een aula van dichtbij gezien. En dit academiejaar ben ik ook al niet zo goed begonnen. Een tweede zit wil ik niet meer, ik heb het echt maar op het nippertje gehaald. Die stress wil ik niet opnieuw meemaken. Daarom ga ik vanaf januari toch maar wat meer lessen bijwonen. Dan sta je al een stap verder. Als ik dan ook nog mijn notities wat in orde houd, kan het misschien nog goed komen met mij (lacht).” Dat hoopt ook Ruud. Tegenwoordig klaagt zijn vriendin dat hij te weinig tijd met haar doorbrengt. “Als cantor heb ik nu eenmaal verplichtingen. Een studentenclub eist een engagement. Dat begrijpt mijn vriendin niet altijd. Zij denkt dat we alsmaar feesten. Voor een groot gedeelte is dat wel zo, maar ook fuiven en cantussen moeten vlot verlopen. Dat gaat niet vanzelf. Toch begrijp ik haar frustratie wel. Zij is niet zo into studentenclubs en snapt absoluut niet dat ik zoveel tijd kan steken in het voorbereiden van een of ander evenement. Ik zal binnenkort voor haar eens een privé-evenement organiseren, dan zal ze wel anders piepen (brede grijns).”
Tips voor goede voornemens
Zorg dat het goede voornemen wordt omgezet in een concreet doel: “Ik drink alleen in de weekends" in plaats van "Ik ga minder drinken".
Zorg dat je een concreet beginpunt afspreekt: "Op woensdag 2 januari koop ik het boek over dieetvoorschriften".
Zorg dat je een realistisch doel stelt: "Ik zal nooit meer een druppel alcohol drinken" is alleen onder bepaalde omstandigheden een haalbaar doel.
Wees je ervan bewust dat je jezelf iets prettigs gaat ontzeggen: die eerste lekkere sigaret 's ochtends; gezellig doorzakken met vrienden; de spanning van naar het casino gaan. Je gaat iets verliezen. En dat kan pijnlijk zijn.
Waarom wil je stoppen? Onderzoek wat precies je motivatie is om te stoppen met het ongezonde gedrag. Is het omdat je partner er steeds over zeurt, of omdat je klachten hebt die direct kunnen worden toegeschreven aan het probleemgedrag. Stoppen alleen omdat het 1 januari is, is waarschijnlijk niet zinnig.
Een afscheidsritueel kan verstandig zijn: het begraven van het laatste pakje sigaretten.
Zorg voor een juiste zelfcontrole. Sommige mensen lopen rond met een sigaret die ze bewust niet aansteken, maar die fungeert als een signaal om te blijven stoppen.
Sommige mensen hebben er baat bij om zichzelf te belonen voor het volhouden. Het uitgespaarde geld kan in een spaarpot.
Soms kan het helpen om jezelf te straffen. Iedere keer wanneer je toch doordeweeks drinkt, moet je dertig push-ups doen.
Het is heel erg belangrijk om risicosituaties voor jezelf te bepalen. Wanneer je alleen thuis bent en jezelf verdrietig voelt, is de kans groot dat je gaat snoepen. Zorg dan dat je een alternatief hebt, bijvoorbeeld een vriend of vriendin bellen. Het uitstel van het toegeven aan de impuls om te snoepen leidt vaak tot afstel.
Maar je voornemen publiek. Het zal er in ieder geval voor zorgen dat je het langer volhoudt. Dat kan ook inhouden dat je een partner, vriend of mentor 'gebruikt' om je te helpen vol te houden.
Zorg dat je registreert. Leg vast wanneer je rookt of drinkt. Het zal je leren onder welke omstandigheden het probleemgedrag optreedt. Bovendien zie je duidelijk dat het je lukt om vol te houden.
Veranderen van gewoontegedrag leidt altijd tot wat negatieve gevoelens. Wanneer er sprake is van ernstige psychische of lichamelijke klachten is het verstandig deskundige hulp in te roepen.
Bron: www.omgangsvormen.nl
Wie nog meer tips wil om een voornemen te realiseren, kan ook terecht op www.slimme-z.nl. O wat zijn die Hollanders slim…
(RE)