Kuifje facsimile: Het gebroken oor : De geur van verse drukinkt
De 'Kuifje'-facsimile's zijn zo teer en kostbaar dat je ze koopt met een hermetisch plastiekje errond. Snuit je neus voor je dat plastiekje openscheurt, om de heerlijke geur van verse drukinkt die uit het boek opkringelt niet te missen... Ah, een bibliofiele 'Kuifje'-uitgave, ons striphart gaat er steeds weer sneller van slaan.
Maak kennis met Het gebroken oor anno 1946, in een heerlijk krakende vertaling, needergeschreeven in oude spelling. De originele kleuren zien er beter uit dan ooit, de schuchtere Klare Lijn van Hergé - waar toen nog aardig wat McManus in zat - is aandoenlijk mooi en het verhaal giert met een rotvaart voorbij. Minimalistisch en toch widescreen, anarchistisch doch rechtschapen, dit is vroege 'Kuifje' op z'n best: de fundamenten voor een meesterbouwsel. En wie het originele afgodsbeeldje wil zien, dat staat nog tot eind april 2003 in de laatste zaal van de tentoonstelling Met Kuifje naar Peru in het Jubelparkmuseum.
(HDP)