GUIDO: Is je studietijd vlot verlopen?
Di Rupo: Niet echt, het was eerder chaotisch. Ik heb lagere school gelopen in Morlnawelz. Daarna heb ik in het provinciaal atheneum van Bergen een 'surplace' van drie jaar gedaan: ik was twee keer gebuisd in mijn eerste jaar, één keer omdat ik ziek was. De volgende jaren gingen eveneens moeizaam, en mijn puberteitscrisis had ook geen gunstige invloed op mijn studies. Ik ben dan maar naar een technische school gegaan, waar ik chemisch technicus werd. Tot ik op mijn 17de een leraar ontmoette die me de honger naar kennis bijbracht. Zo heb ik toch nog een licentiaatsdiploma scheikunde aan de universiteit van Bergen behaald (met grote onderscheiding - LD) en daarna een doctoraat wetenschappen (grootste onderscheiding! - LD).
GUIDO: Heb je nooit gespiekt?
Di Rupo: Eén enkele keer. Nederlands was niet mijn sterkste vak. Op het examen heb ik eens over de schouder van een medeplichtige klasgenoot gegluurd. Zo heb ik wat fouten op mijn blad kunnen verbeteren. Uiteindelijk had ik meer punten dan mijn buurman, die daar niet mee kon lachen!
GUIDO: Ben je gedoopt op de universiteit?
Di Rupo: Ja, op de faculteit wetenschappen. Ik wou me niet laten kaalscheren, dus zou ik een 'smerige doop' krijgen. Drinken kon ik ook al niet, en daarom hebben ze me extra op de rooster gelegd. Ze hebben me uitgekleed en ingewreven met was. Van mijn haar moesten ze afblijven, en daarom hadden ze het gemunt op een - euh - andere regio met lichaamshaar. Gelukkig konden ze daar niet meer aan dankzij de was. Ik ben dus erg vuil thuisgekomen, maar wel met volledig intacte lichaamsbeharing. (lacht)
(LD)