Iedereen in zijn hok, hier komt de blok
Rood doorlopen ogen, knikkende knieën en veel te grote kostuums: er valt niet aan te ontsnappen, de moordende blokperiode staat weer voor de deur.
Proffen en ander gespuis mogen likkebaardend in de handen wrijven en je de meest onmogelijke vragen voorschotelen. Eens polsen hoe studerend Vlaanderen zich op de slachtbank voorbereidt. Een zakdoek, graag!
Alarm in Leuven. Sinds de invoering van de semesterexamens zijn er dubbel zoveel eerstejaarsstudenten die te maken hebben met aanpassingsproblemen en eenzaamheid. Dat zeggen ze bij de KU Leuven. Vooral meisjes zouden met deze problemen te maken hebben. Al moeten we nu ook niet panikeren, het gaat uiteindelijk nog maar om hoogstens 5% van de studentes. De problemen zijn vooral te zoeken in de familiale en relationele sfeer. Ook slaapstoornissen komen naar het schijnt vaak voor. Maar zitten de semesterexamens daar nu echt voor iets tussen? Door semesterexamens wordt de studiedruk gespreid, maar tegelijk heb je wel het gevoel dat je een gans jaar door aan het blokken bent. Dus: meer stress. Het zou een rol kunnen spelen. Maar om eerlijk te zijn: sinds enkele jaren zijn artsen ook beter getraind in gespreksvaardigheden om psychosociale problemen op te sporen, meer kans dus ook om moeilijkheden tegen te komen.
Wij wilden sowieso wel eens weten hoe de studenten tegenwoordig met die druk omgaan. Slaan ze zich er, kranig als ze zijn, zonder moeite doorheen? Bellen ze huilend naar huis om de zoete stem van moeder te horen? Of is het simpelweg hyperventileren geblazen? Semesterexamens of niet.
Marathon of sprint?
Volgens Ans zitten de semesterexamens er toch wel degelijk voor iets tussen. “Eigenlijk ben je nu aan een ongelooflijk lange marathon bezig, terwijl het vroeger toch eerder om enkele stevige sprintjes ging. Maar het is een kwestie van je aan te passen aan het systeem. Als je een beetje gestructureerd te werk gaat, kan je best nog een flink deel van het jaar de zotte student uithangen. Nu lijkt het alsof we hier een jaar lang aan ons bureau zitten en nog nauwelijks buitenkomen. Dat is sterk overdreven.” Ans heeft natuurlijk makkelijk praten. Zij wandelt voorlopig nog fluitend door haar studie. “Ik geef toe dat ik weinig moeite heb met studeren. Maar ik denk dat het niet alleen met studeren te maken heeft. Kijk, elke student weet wanneer de examens beginnen en hoeveel tijd er nodig is voor de voorbereiding. Het leertempo ligt bij iedereen wel anders, maar je kan jezelf toch al wel een beetje inschatten, veronderstel ik. Begin gewoon op tijd, pik ook al een deel op tijdens de lessen en leg wat discipline aan de dag. Op die manier heb je het de rest van het jaar veel makkelijker.” Leuk, zoveel zelfvertrouwen en -kennis, maar wellicht bestaan er ook wel studenten die iets minder duidelijk voor ogen hebben hoe ze hun studies moeten aanpakken. Afleidingen genoeg.
Vlees en patatten
Over afleidingen kan Vincent een boek schrijven. Op zijn manier heeft hij het nochtans al drie jaar op rij gehaald. “Ik heb wel al elk jaar een tweede zit aan mijn been gehad. Mijn grootste vijand: uitstel. Als het vandaag niet moet, doe ik het morgen wel. En elke keer vind ik wel een excuus om wat later aan iets te beginnen. Het lijkt alsof ik me pas echt kan motiveren als het bijna te laat is. Ik heb die druk nodig. Slagen in eerste zit? Er is toch altijd nog een tweede kans. Tijdens die tweede kans weet ik wel dat er geen derde meer komt, en dan doe ik wat meer mijn best.” En toch is Vincent niet zo nonchalant als zijn studiegedrag doet vermoeden. “Neen, begrijp me niet verkeerd: ik zie echt af tijdens de examens. (knippert met zijn Bambi-ogen) Ik zít er op die momenten wel echt mee. Maar het zet me blijkbaar toch niet aan om er wat harder tegenaan te gaan. Heel vreemd vind ik dat zelf. Ik ben zeer snel afgeleid. Er moet maar iemand binnenkomen op kot of ik moet maar even een sms krijgen, en voor ik het weet, ben ik weer een uur verder. Vaak word ik kwaad op mezelf en bind ik mij, bij wijze van spreken, vast op mijn stoel, maar het helpt niet. Omdat ik dan zo nerveus ben, komt het er ook niet van om bijvoorbeeld eens deftig te eten of om eens iets gezonds te doen (lacht). De nachtwinkel heeft een goede klant aan mij. Mijn vast gezelschap bestaat dan uit chips, Red Bull en frisco’s. Al moet ik toegeven dat mijn bezorgde moeder ook wel af en toe een stuk vlees en patatten komt droppen.”
Presteren met pepmiddelen
Iets erger is het gesteld met Seppe. Hij is de typische losbol die zelden een aula ziet. En zo stelt hij zichzelf ook graag voor. “Over een jaar of vijf loop ik waarschijnlijk in een pak met das en zie ik niks anders dan vergaderzalen. Ik moet er dus nu van profiteren. Dat ik er dan een paar jaar meer over doe dan de gemiddelde student vind ik niet erg. Ik heb me dan toch geamuseerd. Een kameraad van mij is bijna dertig, en hij heeft net hetzelfde gedaan. Nu rijdt hij met een dikke bak en heeft hij al zeven mensen onder zich, en ook hij heeft in zijn studententijd de beest uitgehangen. Ik neem gewoon mijn tijd. Een keer aan het werk, komt dat zorgeloos feesten niet meer terug, vrees ik.” Toch laat Seppe zijn examens niet compleet liggen. Blokken doet hij wel degelijk, met gekopieerde syllabussen van zijn medestudenten uiteraard. “Ik ga zelden naar de les, vlak voor de examens sprokkel ik dus al mijn materiaal bijeen. De meeste medestudenten geven dat zonder morren, vooral omdat ze er toch van overtuigd zijn dat ik blijf plakken. Mocht ik hun notities kopiëren en dan onderscheiding halen… dat zou niet pakken, vrees ik.” Onze caféganger probeert er wel elke examenreeks het beste van te maken. Nachtjes door, liters koffie en af en toe eens een ‘stimulerende pil’, dat zijn de ingrediënten voor Seppe om de korte, maar hevige examenperiode door te komen. “Met die pepmiddelen overdrijf ik niet. Het is perfect legaal. Als je op korte tijd zoveel moet presteren, zit er nu eenmaal niks anders op.”
Afkeurende blik van de prof
Dan redeneert Maya wel anders. Voor haar is de examenperiode een ware hel. En dat is dan nog een understatement. “Noem me gerust een examenramp,” lacht Maya. Tijdens de blok kan ik niks, maar dan ook niks relativeren. Ik ben alleen maar met mijn vakken bezig. Totaal geflipt, maar het overkomt me telkens weer. Vorig jaar heb ik er zelfs een psycholoog bijgehaald. Ik zag het totaal niet meer zitten. Hoe goed ik ook blok, toch denk ik telkens dat ik het niet zal halen. Het is natuurlijk bullshit, want mijn resultaten zijn best ok, maar dat kan je me op die momenten echt niet wijsmaken. Vooral voor mondelinge examens ben ik verschrikkelijk bang. Als ik nog maar denk aan een of ander afkeurende blik van een prof, dan sterf ik al. Blijkbaar ben ik niet de enige die met faalangst te kampen heeft, maar dat maakt voor mij geen verschil natuurlijk. Een voordeel is wel dat ik na elke examenperiode een paar kilo’s kwijt ben. Toch nog iets positiefs. Maar de gedachten aan examens doen mij toch weer huiveren. Noem mij een seut, maar ik ben echt blij dat ik vorig jaar hulp heb gekregen. Veel studenten zijn daar te fier voor en wringen zich in onmogelijke bochten. Ik heb veel aan de begeleiding op de unief gehad. Ze zeggen je daar ook letterlijk: cool it, want je bent jezelf zot aan het maken. Dat is ook eens fijn om te horen, dat je even mág stoppen. Wees vooral niet bang om eens bij studentenpsycholoog aan te kloppen als je het niet ziet zitten. De tijd dat daarmee gelachen werd, is echt wel voorbij.”
Survival kit
Het allerbelangrijkste om de examens tot een goed einde te brengen: begin op tijd. Feestneuzen en andere wandelende biervaten lachen er wellicht eens smakelijk om, maar grow up! Stel ook een deftige planning op en probeer je er ook aan te houden. Vergeet vooral niet je pauzes op de planning te vermelden.
Blok nooit te lang aan één stuk door. Na een uur tussen de boeken mag je best even pauzeren. Zie wel dat de pauzes niet langer zijn dan de bloktijd. Dat escortbureau annuleer je dus maar. Al kan seks tijdens de examens absoluut geen kwaad, het is de ideale manier om te relaxen. Maar een heuse seksmarathon kan je beter even uitstellen.
Zorg dat je in een rustige omgeving blokt. Verlaat dus even je stamcafé, ga ook niet studeren in de keuken van je kot, en al zonnend op een badhanddoek is al helemaal uitgesloten.
Ban alle afleiding. Zet je gsm uit terwijl je blokt en laat ook MSN Messenger voor wat het is. Blok liever een tijdje door en spreek daarna even met je vrienden af om eens geweldig te klagen en te zagen.
Neem je tijd op het examen. Flip niet als je een vraag niet meteen weet. Als je rustig blijft en even nadenkt, komt het antwoord vaak vanzelf terug. Toon ook dat je weet waarover je het hebt, schrijf niet letterlijk je syllabus over. Aan papegaaien heeft niemand wat. Zeker niet in tijden van vogelgriep.
Er is meer dan friet, kebab en pizza
Wie een paar weken overeind wil blijven, kan maar beter niet dagelijks aan de frituur, kebabzaak of Pizza Hut staan. Ietwat degelijk voedsel kan wonderen doen.
Eet voldoende. Wie te weinig eet, wordt sneller moe en kan zich moeilijker concentreren of zaken onthouden.
Eet drie keer per dag. Jawel, het ontbijt ís belangrijk, en neem eventueel ook iets tussendoor.
Drink voldoende water, zeker bij warm weer. Pinten, wodka of andere zaligheden laat je maar even voor wat ze zijn.
Eet niet tussen je boeken. Als je eet, neem dan ook echt een break.
Zeven porties ‘stoemp’ met wortelen zijn net iets te veel. Met een overvolle maag voel je je ongemakkelijk en loom en kan je je niet goed concentreren.
Stort je vooral op zetmeelrijke voedingsmiddelen, zoals bruin brood, aardappelen en andere volkoren graanproducten.
Wissel af. Dan ben je zeker dat je arme lijf de nodige vitaminen en mineralen binnen krijgt.
Supplementen zijn niet nodig. Wie voldoende en gevarieerd eet, heeft er weinig aan. Er bestaan geen wondermiddelen voor het geheugen.
Ga niet uit de bocht met cafeïnerijke dranken zoals koffie, cola en energy drinks. Het opwekkend effect is maar van korte duur.
(RE)