Robbedoes en Kwabbernoot: Versteende reuzen
Uitstekend idee van Dupuis om naast de reguliere vlaggenschipreeks 'Robbedoes en Kwabbernoot' ook persoonlijker one-shots te laten maken door hoog aangeschreven auteurs. De spits wordt afgebeten door Yoann en Vehlmann
, respectievelijk een uitbundige graficus die je kent van 'Donjon' en een scenarist die wij vooral bewonderen omdat hij als een van de weinigen in het vak nog de edele kunst van het kortverhaal durft te beoefenen (zie 'Green Manor' en 'Een wolkeloze toekomst'). Het resultaat is een ambitieus boek, briljant getekend, vol goeie ideeën, maar toch komt het nooit van de grond. We verdenken de auteurs ervan eigenlijk geen moer te geven om de beroemde personages waarmee ze in de weer moesten, zodat hun nochtans verdienstelijke poging artificieel en oppervlakkig blijft. Na plaat 58 haal je eens geeuwend je schouders op, en dat kan toch de bedoeling niet geweest zijn. Er zit wel een supergrappige
running gag in: Robbedoes en Kwabbernoot gaan naar Nieuw-Zeeland, en leren daar een paar jonge Maori's kennen die hun etnisch erfgoed constant verwarren met de
Lord of the Rings-mythologie. Láchen!
(HDP)