Tomb Raider: Legend
Precies tien jaar geleden barstte met de komst van
Tomb Raider een bom (met fijne cupmaat) in de gameswereld. De Tomb Raider-serie heeft, onder andere door het teleurstellende
Angel Of Darkness (2003) en de barslechte films, veel van haar aanzien verloren.
Toch blijven we reikhalzend uitkijken naar elk nieuw Lara Croft-avontuur. Oude liefdes...
De diehard-fans kunnen we alvast gerust stellen, want de verhaallijn en de hele sfeer van de game grijpen terug naar de succesvolle episodes uit de jaren ’90. Hendels omzetten, blokken verschuiven, touwklimmen, artefacten verzamelen... Alle oeringrediënten van een Tomb Raider-verhaal zijn van de partij. Ook de graphics van bijvoorbeeld het level in Peru doen vaak aan de allereerste edities denken. Gelukkig ziet Lara’s kont er ondertussen een stuk minder hoekig uit. De grote verrassing in Tomb Raider: Legend is de besturing. Vlotter dan ooit kan je Lara elke kant van de kamer tonen, of het nu al springend, kruipend of rennend is. Het verhoogt de speelbaarheid enorm.
Tomb Raider: Legend zorgt voor de nodige reanimatie van Lara Croft. Inhoudelijk verrast het spel niet, maar daar zaten we ook niet op te wachten. Net voor de zomer volgt nog een PSP-versie van Tomb Raider: Legend en in de herfst komt het spel uit op GameCube en Nintendo DS.
www.tombraider.com
(SVK)