Op kotjacht

Het is zover, beste studenten. De Hawaïhemden, fleurige teenslippers en ronkende speedboot houden weer voor even hun winterslaap. In de plaats komen hemelse uiteenzettingen van de prof, extra studiebegeleiding voor wie wenst en ook het bruisende kotleven.
 Maar hoe zit het met die kamers? Swingen de prijzen tegenwoordig echt de pan uit? Of willen de studenten simpelweg een luxestudio?

Alarm, toch wel. De grote universiteitssteden kampen wel degelijk met een groot tekort aan goedkope kamers. De wachtlijsten in Leuven, Gent en Brussel zijn ronduit lang. Wie een deftig kot wil, kan maar beter bij het begin van het vijfde middelbaar een kamertje reserveren. Of waarom ook niet bij de geboorte? Ok, we laten ons even gaan, maar het scheelt niet veel. In Leuven bijvoorbeeld zijn er 4000 kamers beschikbaar, en toch kampt de universiteit daar met een tekort. Dit academiejaar zullen daar 500 tot 1000 mensen op de wachtlijst staan. Op de lijst van de Dienst Huisvesting van de Universiteit Gent staan zo’n 400 trappelende studenten. En de universiteit beschikt al over 1400 kamers en 191 studio’s. Die zijn dus allemaal volzet. Raar is dat niet. De kamers zijn niet aan de grootste kant, maar de prijzen zijn zeer aangenaam. Voor een kamer van 9 tot 12 vierkante meter betaal je in Gent, afhankelijk van het inkomen van je ouders, van 109 tot 168 euro. Geen extra kosten meer, en je hebt er ook meteen internet bij. Ook in Brussel is er een tekort, maar in verhouding nog net iets minder dan in Leuven en Gent.

Eenzaam zonder moeder en vader

Het zijn vooral de eerstejaars – de groentjes – die zich op de universitaire residenties storten. Mammie en pappie laten zoon of dochter er met een gerust hart achter, want er wordt daar toch nog een oogje in het zeil gehouden, en de verse studenten – met een bang kloppend hart – leven er met tien tot twaalf andere studenten samen en hebben zo minder kans om zich eenzaam te voelen, aan de pillen te geraken of een neiging te ontwikkelen tot het ontwerpen van bommen.

Annelies, kersverse studente, heeft in een universitaire residentie een kamer kunnen veroveren. “Mijn ouders wilden niet dat ik het eerste jaar op kot ging,” zegt ze. Een studentenresidentie van de universiteit mocht wel. “Dan is de keuze snel gemaakt natuurlijk. Eigenlijk vind ik het zelf voor een eerste jaar ook wel een goede tussenvorm. Je leert je eigen ding doen, en toch is er nog wat controle en opvang. Zo absurd is dat niet. Hier leer je ook meer mensen uit je eigen studierichting kennen, en dat lijkt me wel leuk. En ik heb al vernomen dat de studenten hier echt bijna elke avond samen koken, daar ben ik voor te vinden. Mocht ik alleen op kot zitten, zou ik niet zo vaak de moeite nemen om mijn eigen potje te koken, denk ik. Hier word ik een beetje verplicht om mee te doen, dat lijkt me wel ok. Wat koken betreft althans. Zomaar een volledig ‘programma’ volgen is niet aan mij besteed: echt alles in groep doen, hoeft nu ook weer niet. Ik heb geen broers of zussen, thuis had ik het rijk voor mij alleen. De ommekeer zal wel een serieuze verandering zijn, maar ik zie het echt wel zitten. Nu kan ik ’s avonds met een hele bende tv kijken. Lijkt me zalig.”

Net geen klooster

Ook Elke is blij dat ze een betaalbare kamer in een studentenhuis heeft gevonden. Haar moeder moet alleen voor de kosten opdraaien, maar verdient net te veel om van de voordelen van een beurs te genieten. Daarom is een kamer in een studentenhuis een welkome oplossing. “Een ‘normaal’ kot zou mijn moeder echt niet kunnen betalen,” weet Elke. “Zelfs als ik zou bijklussen. Studeren is ook meer dan alleen een kot. De opleiding, de boeken, eten en noem maar op. Als je alles samentelt, komt je aan een behoorlijke som.” Dat er in een studentenhuis meer controle is, op vastere tijdstippen wordt gegeten en de muren van het lelijkste geel zijn dat je je kan voorstellen, neemt Elke erbij. “Qua kamers heb ik allicht minder keuze dan iemand die op de privémarkt zoekt, maar het is hier geen klooster hè.” Toch moet Elke braaf melden als ze eens een stap in de wereld wil zetten. Dan heeft ze een pasje nodig om ’s nachts terug binnen te geraken. En een flauw vermoeden zegt ons dat mevrouw de conciërge – vriendelijk doch streng – er niet mee lacht als de meisjes dagelijks om een pasje komen bedelen. Maar goed ook. Studenten dienen immers te studeren, af te zien en niet te veel plezier te maken. Om de week een ander ‘binnendoen’, na 10 pinten nog aan de gin tonics beginnen en maandelijks de pizzaresten van de vloer schrapen hoort volstrekt niet thuis in het studentenmilieu. Orde! En wel nu!

Dakappartement met Amerikaanse keuken

De student van vandaag stelt zijn eisen, klinkt het her en der. Televisie is tegenwoordig alom aanwezig, een dvd-speler is geen uitzondering en de keuken moet absoluut voorzien zijn van een comfortabele microgolfoven en een ruim diepvriesvak. Studenten delen ook minder graag een douche en keuken met anderen. Kamers waar die per twee of drie studenten ter beschikking zijn, gaan – vooral in Brussel – duidelijk sneller weg. Een kamer in Brussel kost al snel enkele tientallen euro's meer dan in Gent of Leuven. Opvallend daar zijn ook flats voor pas afgestudeerden die in de hoofdstad willen blijven wonen. In september opent aan de Kruidtuin een studentenhotel met zo’n 150 bedden. Steeds meer buitenlandse studenten komen voor een korte periode, in het kader van een of ander uitwisselingsproject. In het studentenhotel kunnen ze voor 20 euro per nacht een kamer krijgen. Zeg niet dat er te weinig wordt gedaan voor de jonge medemens.

Maar voor sommige coole grieten en boys is alleen het beste goed genoeg. Een ruim dakappartement, ingebouwde Amerikaanse keuken en een parket om over te glijden: dat is waarvoor de studenten met een voorkeur voor het woord ‘trendy’ tegenwoordig te vinden zijn. Liefst nog met een indrukwekkende barkast erbij. Onlangs berichtten de kranten er ook over dat er alsmaar meer studenten op zoek gaan naar een luxueus kot. Bij de Gentse website kot@gent.be bevestigen ze de trend. Studio’s van 300 euro of meer gaan vlot de deur uit. Ouders hebben het er dus best voor over om hun kinderen een klein paleis aan te bieden. En wie ouders heeft die niet zo snel toehappen, kan nog altijd de seksadvertenties afschuimen. Daar vragen wellustige kerels – zelf houden ze het bij welopgevoed - tegenwoordig seks in ruil voor een gratis kot. Een undercover VTM-journaliste maakte een afspraak met zo’n verhuurder. Ze nam ook een verborgen camera mee, zodat de kijkers van Het Nieuws alles konden volgen. De verhuurder legde fijntjes uit 'dat hij tegen betaalde seks is, omdat hij een deftige opvoeding heeft gekregen.'  Daarom verhuurt hij een kot om aan zijn trekken te komen. Het kot is volledig gratis, de studente moet enkel drie keer per week gedurende twee uur seks hebben met de eigenaar van het kot. Het idee komt overgewaaid van de VS, waar studenten hun koten niet meer kunnen betalen omdat ze te duur zijn geworden. Af en toe zou de wind anders mogen staan.

Blote tieten aan de muur

Zichzelf prostitueren ziet Ruben niet meteen zitten. Maar in een studentenresidentie zou hij zich echt niet op zijn gemak voelen. Voor hem liever niet te strikt. “Thuis moest ik ook niet zeggen waar of wanneer ik de deur uitging, ik zie niet in waarom ik dat dan nu wel zou moeten doen. Voor mijn studieresultaten zou dat trouwens een ramp zijn. Ik zou me opgesloten voelen en helemaal blokkeren. Nee, geef mij maar een volwassen leven met eigen verantwoordelijkheid. Ook al knal je dan eens met je neus tegen de muur. Een normaal mens kan wel tegen een stootje en staat dan ook gauw weer rechtop. Als ik later naar mijn werk ga, zal er ook geen moeder overste mij komen wekken. Dan moet ik zelf beslissen en zelf discipline genoeg aan de dag leggen om op te staan. Ik hoor trouwens ook dat je in zo’n studentenhuis nog niet aan de muur mag hangen wat je wil. Te veel gaatjes in de muur zijn verboden en een eigen likje verf kan ook niet. Dan mogen ze van mij hun goedbedoelde kamer houden. Als ik zin heb om een blote tiet aan de muur te hangen, dan doe ik dat. Zelf heb ik een vrij groot kot gevonden, het kost 300 euro. Mijn ouders vonden dat te veel, maar ik heb ze kunnen overtuigen met een pienter financieel plan. (lacht) Ik neem een studentenbaan en betaal zelf elke maand mijn eten en vertier. Dat lijkt me redelijk fair. En mijn ouders vonden dat ook wel ok. Ze snappen dat ik liever mijn eigen ‘gerief’ heb dan dat steeds te moeten delen met alle andere studenten. Al schrikken ze toch wel van de prijzen. Mijn zus is vier jaar ouder dan ik, en toen zij op kot zat, waren de kamers blijkbaar toch een pak goedkoper. Zij had toen een vrij grote kamer voor 180 euro. Ze moest wel de keuken delen, terwijl ik mijn eigen kookhoek heb. Stel je daar nu ook maar niet te veel van voor. Het is een aanrecht met een kookvuurtje op, wel allemaal nieuw en heel proper. Een uitgebouwde keuken hoef ik niet, een Jamie Oliver zal ik toch nooit worden.”

Kotdecoratie: op stap met de bomma

De ‘rapido’s’ onder ons hebben hun stulpje vast al ingericht, maar wie op de resultaten van de tweede zit moest wachten, een tijdje in Libanon heeft gelogeerd of is blijven plakken in een Spaanse discotheek kan misschien nog wat decoratietips gebruiken.

Voor de basisstukken is er nog steeds het vriendelijke Ikea. Een betaalbare boekenplank, een kledingrek of wat bestek: voor weinig geld vind je er zeer behoorlijke spullen. Maar voor een eigen karakter, frivole toets of ronduit extravagante look kan een kringloopcenter ook dienst doen. Tegenwoordig worden er speciale studentenacties gehouden. Een design salontafel met een hoekje af, een blitse retrolamp of een punky dienblad: het kan de kotfeestjes er alleen maar gezelliger op maken. Elke dag komen in de Kring(loop)winkels vrachten nieuwe spullen toe. En van alles is maar één exemplaar. Gemiddeld kost een product 10 tot 20 procent van de nieuwwaarde. En de winkels zijn niet langer meer slordige overdekte rommelmarkten. Tegenwoordig is het er gewoon ook leuk shoppen. Pak de bomma bij de arm en neem ze eens mee. Ze betaalt ongetwijfeld met plezier die kast daar in de hoek. Help haar ook nog even de straat over, zeg dat ze er weer beeldig uitziet en je kan er allicht nog een gebloemde broodtrommel bij krijgen.

Voor de agenda’s: 30 oktober is dag van de kringloopwinkels

Leuven: www.spit.be
Gent: www.ateljee.kringloop.net

Brussel: Vlooienmarkt op het Vossenplein in de Marollen (zondagvoormiddag)

Antwerpen: www.kringvw.kringloop.net

(RE)