The Wicker Man
De ontstaansgeschiedenis van de mislukte horror-remake
The Wicker Man is stukken interessanter dan de film zelf. In 1973 draait de Britse regisseur Robin Hardy een thriller over een politieman die de verdwijning van een meisje moet gaan onderzoeken op Summersisle
, een afgelegen eiland voor de Schotse kust waar een mysterieuze besloten gemeenschap woont. De film wordt een culthit, die dertig jaar later nog steeds fans blijkt te hebben. Zoals Johnny Ramone, notoir filmliefhebber en gitarist van de legendarische punkrockgroep The Ramones. Op een dag was Nicolas Cage op bezoek bij Johnny Ramone (
how cool is that?), ze keken samen naar
The Wicker Man en ze waren zwaar onder de indruk. Johnny ligt inmiddels onder de zoden van het
Hollywood Forever Cemetery (we verzinnen niets!) en Cage speelt de hoofdrol in Neil LaButes remake van de film. Het eilandje ligt nu voor de Amerikaanse westkust, en vrouwen blijken er de baas te zijn geworden. Cage loopt compleet verloren tussen al die bizarre vrouwmensen, die getooid zijn in lange voddenjurken en haarvlechten torsen die je doorgaans enkel aantreft op
boombals ter hoogte van Gooik of Dranouter. Wat beklemmend en bevreemdend had moeten zijn, wordt al snel saai en zelfs ronduit belachelijk, met als ridicuul dieptepunt Nicolas Cage die rondhost in een pluchen berenpakje. Het lijkt wel
Tragger Hippy, maar het is helaas serieus bedoeld.
The Wicker Man is opgedragen aan Johnny Ramone, maar de kans dat er in
punkrock heaven een paar welgemeende
gabba gabba hey's zullen weerklinken na het zien van dit onding, lijkt ons nihil.
(HDP)