De studententijd van Tom Lenaerts
Dat hij zijn
Pappenheimers kent, daarvan zijn we elke zondagavond getuige. Maar heeft hij zich indertijd ook gewenteld in de decadente geneugten van het studentenleven? GUIDO vist naar parels in het studentikoze verleden van Tom Lenaerts
.
"Mijn studiecurriculum is niet zo indrukwekkend," bekent Lenaerts. "Eerst een jaar Germaanse in Antwerpen, daarna communicatiewetenschappen aan de VUB . Na de eerste licentie ben ik gestopt. Iedereen verklaarde mij zot, behalve mijn ouders. Nu ik zelf kinderen heb, vind ik dat eigenlijk wel straf van hen. Ik was altijd wel geslaagd aan de unief, maar ik voelde me slecht en nutteloos. Kortom, ik was niet gelukkig."
GUIDO: Wat scheelde er, Tom?
Lenaerts: Ik vond die studie eigenlijk niet interessant. Het was van alles een beetje en van niets veel. Toen ik communicatiewetenschappen studeerde, was het volgens mij een veel te jonge wetenschap. Ik was er ook niet met mijn gedachten bij, vrees ik. Ik was veel meer bezig met improviseren.
GUIDO: Was het ook omdat het studentenleven je niet aansprak?
Lenaerts: Ook ja. Ik had al een bijzonder boeiend leven los van het studentenleven. Het eerste jaar zat ik op kot in Brussel, en ach... (haalt zijn schouders op) Als je twee keer naar hetzelfde café ging, had je het wel gezien. Het resultaat was dat ik spaarde voor een auto en elke dag op en neer reed. Mijn sociaal leven bleef gewoon in Antwerpen: spelen en improviseren. Daar was ik elke avond mee bezig.
GUIDO: En toch ben je drie jaar lang geslaagd geweest, zonder motivatie.
Lenaerts: Dat zegt veel over het universitair niveau hé.
GUIDO: Aan de VUB , of in het algemeen?
Lenaerts: Dat weet ik niet. Ik zal je een voorbeeldje geven. Ik deed mondeling examen bij een prof. Ik begon te antwoorden, en na een minuut onderbrak hij me: "Jij kunt het wel goed uitleggen hé?" Toen dacht ik: wat zit ik hier mijn best te doen tegenover die mens? Op een mondeling examen dacht ik dat het toch de bedoeling was dat je het goed kan uitleggen? (lacht) Laten we zeggen dat ik voor sommige professoren net iets te weinig respect had om mij per se tegenover hen te willen bewijzen.
GUIDO: De VUB -studentenfolklore is redelijk pittig.
Lenaerts: Heb ik volledig gemist. Ik had een andere uitlaatklep: het improviseren. Als je dat niet hebt, kan ik me wel voorstellen dat het leuk is dat je op cantussen en zo je mond kan roeren en op je bek kan leren gaan, maar ik had al een hobby die daaraan voldeed.
GUIDO: Heb je studentenjobs gedaan?
Lenaerts: Ik heb heel veel garçon gespeeld, bij traiteurzaken, in restaurants... Ook abonnementen verkocht op beurzen, ik heb vanalles gedaan. Altijd hard gewerkt. Ik kon al op mijn 19 jaar een auto kopen, juist doordat ik zoveel werkte.
GUIDO: Heb je niet het gevoel dat je je studententijd 'gemist' hebt?
Lenaerts: Nee. Ik denk dat de meeste studenten tegen hun goesting in de les zitten. In de tweede kan denk ik dat ik drie of vier uur ben geweest, dus er was tijd genoeg over om te leven. Ik beschouw mijn studententijd als de periode tussen mijn 18 en mijn 23 jaar, en dat was wel een fantastische tijd. Je hebt nog geen kinderen, geen verantwoordelijkheden, het is eigenlijk allemaal één grote speeltuin. Dat was geweldig. Ik heb dus helemaal niet het gevoel dat ik iets heb gemist. Onlangs zag ik op straat een doop aan de gang, en ik dacht echt van... mannen toch! Er waren drie gasten de hele tijd een meisje aan het uitschijten die over de grond kroop en een hond moest nadoen. Dan moest ze een pint ad fundum drinken, ze kon dat niet, ze kreeg de rest over haar kop... Ik vond dat redelijk pijnlijk. Kijk, ik heb niets tegen het studentenleven, integendeel, maar qua creativiteit springt het er niet echt uit.
(HDP)