Atlantis II op de testbank
"Waarschuwing betreffende epilepsie", daar begint de handleiding van
Atlantis II mee. Dat werkt hier op de redactie als een rode lap op een stier. "Write fast and game dangerously", dat is zo'n beetje het credo van de multimediafreaks van je favoriete e-zine. Na enkele uurtjes
Atlantis II waren de menigen echter niet onverdeeld.
Droge voeten op Atlantis
Wanneer je Atlantis II in je CD-ROM-lader stopt, word je enkele eeuwen terug in het verleden gekatapulteerd. Het spel situeert zich in een duistere periode toen de Azteken nog niet werden uitgemolken door de conquistadores en de Tibetanen nog niet onder de knoet van China zaten. Kortom, de tijd dat ze op het eiland Atlantis nog geen last hadden van natte voeten. De held van het verhaal bezit een geheimzinnige donkere kracht (tiens, waar hebben we dat nog gehoord Anakin?) die hem zal leiden op een grote zwerftocht. Tijdens de zwerftocht krijg je een heel gamma aan valstrikken en puzzels die een minimum aan logisch inzicht vergen. Gelukkig is er nog de oude sjamaan die je op je tocht hier en daar een handje toesteekt. Het doel van het spel is - dat raad je nooit - de orde in het universum herstellen en de wereld van de ondergang redden.
Met films is het vaak zo dat de sequel een uitgemolken versie van de eersteling is. Bij Atlantis II gaat dit dogma niet op. De graphics zijn enorm verbeterd en hetzelfde geldt voor het geluid. Het spel steunt op de Omni-3D- en Omni-Sync-technologie en dat is eraan te merken. De decors en landschappen zijn uiterst realistisch en zeer gedetailleerd uitgewerkt. Geen vage vlekken of voorwerpen die hun scherpte verliezen wanneer je dichterbij komt. Nee, alles blijft even scherp, net echt. Dankzij de Omni-3D kan je zonder moeite en zonder schokkerige plaatjes rond je as draaien en genieten van de animatie die rijkelijk aanwezig is in het spel. Cryo lijkt 3D-rendering zelf uitgevonden te hebben. Elk level van Atlantis II wordt ingeleid met een videofilmpje dat van uitstekende kwaliteit is.
Ouwe wijven bij de kapper
Het spel zit trouwens tjokvol dialogen. De 60 personages die rondstruinen tateren meer dan een clubje ouwe wijven bij de kapper. Vroeger gaven dialogen problemen omdat stem en gezichtsuitdrukkingen niet altijd synchroon liepen. Bij games die veel dialogen bevatten, kreeg je altijd de uitleg "dat alles zo realistisch was." Negen kansen van de tien was dat niet meer dan gelul om het product beter te verkopen. Cryo Interactive heeft een mouw gepast aan het Babylonische probleem met Omni-Sync. Door deze technologie loopt alles mooi samen en heb je niet de indruk dat je naar een gedubde film op de RTBF zit te kijken. Hier en daar gaat de synchronisatie een beetje de mist in, maar dat vergeven we de spelmakers, want met dit spel wordt een hele prestatie neergezet. De lofzang geldt trouwens niet voor de stemmen zelf. Wij kregen de Nederlandstalige versie van het spel en dat is net degene die je beter kan laten liggen bij de computerboer. Aziaten en Zuid-Amerikanen die praten met een oer-Hollands of een schooltelevisie-accent doen de geloofwaardigheid van het spel geen goed. Sommige stemmen werden bovendien ingelezen door acteurs die schijnbaar aan een infuus valium hingen.
Atlantis II is een welkome oase in al dat hyperkinetisch geschetter van shoot 'em ups. Maar die sterkte is meteen ook de zwakte van het spel. Soms gaat het verhaal te traag vooruit en het voortdurend wisselen van de vier spel-CD-ROM's doet daar zeker geen goed aan. Atlantis II heeft qua opbouw en verhaal wel genoeg in huis om een topper te worden in het rayon van de adventure games.
Systeemvereisten
32 Mb RAM, 70 Mb harddisk
DirectX 4Mb SVGA Videokaart
Soundblaster compatibel geluidskaart
24-speed CD-ROM
(JV)