Met de smoel in de sneeuw: crashers getuigen

Skiën is dikke fun, maar kan ook dikke miserie opleveren. Deze vier staan al van kleinsaf op de latten of een board, halen vaak duizelingwekkende stunts boven, en bleven dan ook niet van blessures gespaard. Een overzicht van de pijnlijkste momenten.

 

Anthony Smits

 

Crash -> Ligamenten aan de knie afgescheurd, knieschijf uit de kom en gebroken

“Vorig jaar in december was er in Brussel Proximus Extreme , waar skiërs, snowboarders, motorcrossers en sneeuwscooters het tegen elkaar opnemen in een spectaculaire freestylewedstrijd. Tijdens de wedstrijd maakte ik met mijn snowboard een jump waarbij ik zijdelings landde en zo een enorme druk legde op mijn voorste been. Door die grote compressie klikte mijn knie plotseling naar binnen, waardoor mijn knieschijf uit de kom schoot, in twee knakte en zo ook mijn ligamenten afscheurde. Het meest pijnlijke dat ik tot nog toe heb meegemaakt in mijn leven! Ik strekte zo snel mogelijk mijn been om de knieschijf terug op zijn plek te krijgen, en werd dan op een brancard naar een ziekenhuis in Brussel gebracht. De dokters zagen dat mijn knieschijf uit de kom was geweest, maar die zat ondertussen al opnieuw op zijn plaats, dus ik kon snel het ziekenhuis verlaten. De maandag erop liet ik nog een pak extra controles uitvoeren om zeker te zijn dat alles in orde zou komen zonder operatie. De dokters stelden toen voor om nog even af te wachten en te kijken hoe mijn blessure evolueerde. Aangezien de zwelling na enkele dagen niet wegtrok en het gewricht totaal niet meer stevig was, heb ik in samenspraak met mijn kinesist nadien toch voor de operatie gekozen. Tijdens die operatie staken chirurgen een bout in mijn knie, die moest helpen het gewricht te versterken. Pas in juli, zo'n dik halfjaar na het accident, stond ik opnieuw op mijn board. Of ik er nu nog last van heb? Ik voel nog altijd een pijnscheut als ik mijn knie plooi, maar eens ik opgewarmd ben, valt het wel mee. Ik let wel op als ik nu tricks uitvoer, maar 't is niet zo dat ik me in de toekomst rustiger zal houden. Wie op hoog niveau snowboardt, kan het niet rustig aandoen, anders hoor je nooit bij de top. Ik weet wel dat de kans groot is dat ik m'n knie opnieuw bezeer, maar dat pak ik er wel bij.”

Pieter Sannen

 

Crash -> Schouder uit de kom

“Ik ben lid van het Freestyle Skiteam Airborne, en samen met de andere leden gaan we vaak gaan skiën in de indoorpiste van het Nederlandse Landgraaf. Toen ik op een zaterdag in augustus van dit jaar daar achterwaarts over een brede box wou springen, ging het mis. Ik sprong te vroeg en belandde met mijn lichaam naast en mijn elleboog en arm op de box, waardoor mijn schouder uit de kom ging. Vrienden merkten dat ik op de grond bleef liggen en haalden er snel iemand bij. Normaal zou ik met de zogenaamde banaan naar beneden gebracht worden, maar daar lagen geen kussens in en bovendien waren er te weinig helpers, dus heeft mijn eigen club me maar veilig naar beneden begeleid. Ik wist dat ik mijn schouder zo snel mogelijk opnieuw in de kom moest krijgen, omdat de spieren anders te stijf zouden worden. Op de spoedafdeling van het dichtstbijzijnde ziekenhuis lukte dat niet, en ook de orthopedist slaagde er pas in nadat ik spierverslappers had ingenomen. En ik moet zeggen, dat deed pijn! Ik kreeg zes weken revalidatie en negentien sessies bij de kinesist voorgeschreven, maar ben er nog steeds niet vanaf. Ik zou heel graag terug op mijn ski's kruipen, maar de kinesist laat dat niet toe, omdat het risico nog veel te groot is dat de schouder opnieuw uit de kom gaat. Eerst moeten mijn spieren weer sterk worden. Ik verlang al naar de dag dat ik weer op de latten mag!”

“Ik donderde zeven meter naar beneden en kwam recht op mijn hoofd terecht”

Jurgen De Grauwe

 

Crash -> Rug, sleutelbeen en heup gebroken

 

“Vijf of zes jaar geleden was ik in het Franse Val Thorens voor het Belgisch Kampioenschap skiën. Ik wou er een perfecte switch 180 maken, een sprong waarbij je in de lucht 180 graden draait, maar bij de afzet bleef een ski steken, waardoor ik zo'n zeven meter naar beneden donderde en recht op mijn hoofd terechtkwam. Door die klop klapte mijn hoofd tussen mijn benen en brak ik niet alleen mijn sleutelbeen, maar ook een ruggenwervel op verschillende plaatsen. In Grenoble plaatsten chirurgen in de operatiekamer een stuk titanium in mijn rug om de wervel er net boven en die er net onder met elkaar te verbinden. Op die manier krijgt de gebroken wervel voldoende rust om zichzelf te herstellen. Na een week kon ik al naar huis, maar ik was nog niet genezen. Het duurde maar liefst drie maanden voor ik mocht gaan zitten.”

“In maart van dit jaar trok ik naar Ischgl, Oostenrijk, waar ik op een dag samen met twee vrienden buiten de piste een helling afscheurde. Ik ging als eerste en was dan ook compleet verrast toen ik plotseling ergens tegenaan botste. Pas toen ik daar half paraplu op de grond lag, besefte ik dat ik recht op een kabel had geskied. Door mijn grote snelheid – mijn zonnebril lag tien meter verder - had die kabel zich rond mijn lichaam gewikkeld en brak ik mijn heup. Omdat we op onontgonnen terrein zaten, moest ik zelf nog naar beneden geraken, dus ben ik op één been tot aan de lift geskied. Eenmaal beneden werd ik onmiddellijk naar het ziekenhuis gebracht, waar ik tien dagen gelegen heb voor ik met een ambulance naar België kon. Ik ski al van mijn drie jaar, maar zo'n ongeluk kan iedereen overkomen. Toch heb ik een beetje schrik gekregen en hou ik me nu iets rustiger.”

Katrien Aerts

 

Crash ->Rug en pols gebroken, barst in andere pols

 

“Drie zomers geleden trainde ik op een gletsjer in Saas Fee in Zwitserland voor een wedstrijd. Twee dagen voor de wedstrijd had ik prijs. Ik wou een jump maken van 360 graden, maar draaide te ver en haalde zo bijna 450 graden, waardoor ik dwars neerkwam, bleef steken in de papperige sneeuw en zijwaarts neerviel, recht op mijn pols. Ik voelde dat die gebroken was op twee plaatsen, maar skiede toch zelf naar beneden. Geen gemakkelijke opdracht, aangezien ik telkens wegdraaide van de pijn. Na zes weken gips was het bot helemaal genezen en de pijn ook volledig weg, maar in februari van dit jaar kwam ik opnieuw ten val, ditmaal in een snowpark in Frankrijk. Ik was van plan een grote wall te nemen, maar kwam te snel aan, vloog over de landingsplek en stortte een paar meter lager op de grond te pletter . Ik voelde wel dat er iets fout zat in mijn rug, maar was ervan overtuigd dat die pijn kwam van een spier die geblokkeerd zat dus ging ik gewoon even aan de kant zitten om te bekomen. Even later kwam een Franse skiër me vragen of ik me wel oké voelde, omdat ik redelijk bleek zag. Ik besloot me toch te laten onderzoeken en dat was maar beter ook, want toen de dokter me vertelde dat ik een ruggenwervel gebroken had, schrok ik toch wel even. Gelukkig bleek het om een ‘uitsteeksel' van een wervel te gaan, en niet om een breuk in de hoofdkolom zelf. Ik moest toen gedurende een week een korset dragen, en daarna nog vier weken rusten, maar vanaf de vijfde week stond ik alweer op mijn ski's. In tegenstelling tot gips kan je een korset makkelijk uittrekken, zodat de spieren vlug weer sterk worden. Ik heb dus eigenlijk langer moeten revalideren van mijn pols dan van mijn rug.”

“Bij grote jumps wordt elke kleine fout afgestraft”

“Aangezien ik al enkele wedstrijden moest schrappen, wou ik zeker stunten tijdens het Belgisch Kampioenschap, dat plaatsvond in april. Dus van zodra ik hersteld was van mijn rugblessure, begon ik te trainen. Toen ik wou jumpen van een 22-meter lange kicker, daarbij spring je van een soort muur om dan 22 meter verder op het licht dalende stuk terug naar te komen, nam ik te weinig snelheid. Zo kwam ik na de sprong niet op het licht dalende vlak terecht, waar de impact veel kleiner is, maar op een horizontaal stuk. Gevolg? Een barst in mijn (andere) pols en een dikke maand rondlopen met een brace. Die was gelukkig wel op maat gemaakt, zodat er ook een skistok in paste, waardoor ik al na een week opnieuw op de piste stond, maar het kwaad was al geschied. Ook die wedstrijd mocht ik dus op mijn buik schrijven. Bij grote jumps zoals deze wordt elke kleine fout afgestraft. 't Is beter om niet te denken aan wat er allemaal fout kan lopen. Wie dat wel doet, stopt er beter mee.”

  (SVR)

 

Bizarre ski-ongelukken: de foute top-3

 

We contacteerden dokter Peter Wieme, een arts die gespecialiseerd is in skiblessures en al heel wat bizarre gevallen in zijn praktijk heeft gehad. Hij schetste speciaal voor de GUIDO-lezers de foute top drie.

1. Een snowboarder die zijn bocht had gemist, donderde vijf meter naar beneden en brak daarbij zijn bovenste halswervel.

-> zes weken rondlopen met een ‘lampenkap' om de nek

2. Toen een zatte Pool halfweg de piste moest kiezen of hij recht of links wou inslaan, sloeg hij tilt en skiede hij recht op de bewegwijzering middenin.

-> afgevoerd met een hersenschudding

3. Veel skiërs gaan met hun lompe skibotten nog eventjes nagenieten in een après-skihut. Eén feestbeest stortte van de toog en brak zo zijn onderbeen.

-> bij een operatie staken ze een spil in zijn been

Leuke links:

www.skisluts.be

www.katrienaerts.be

www.airborneski.be