Tussen eemle en elle met 'T HOF VAN COMMERCE

Rocky 7, de terugkeer met spierballen van 't Hof van Commerce, is een hoogstaand, bijzonder grappig en heerlijk muzikaal feit. Vlak voor een optreden in een jeugdhuis in Lokeren en net na een lekkere portie frieten met stoofvlees praten we met Serge/Buyse, Flip/Leverancier en Kristof/4T4.

Flip: Het is aan het gebeuren, we zijn terug!

GUIDO: Wat is een goed optreden?

Serge: Er kan slechte klank zijn of een raar publiek dat staat te gapen, dat de 'vibe' er niet is. Of ze zijn het niet gewoon. Zo in een gemeente waar er maar een keer om de drie jaar een concert is.

Flip: Ozark Henry, Piet Goddaer, vindt het een goed concert als hij en de muzikanten goed speelden. Bij mij is dat echt niet zo. Neem nu dat we slecht spelen en het publiek is toch tof. Dan heb ik achteraf nog zoiets van "oef!" Maar als we goed spelen en het publiek doet niet mee, dan voel ik me niet goed.

GUIDO: Zijn jullie qua concerten niet kieskeuriger geworden?

Flip: De prijsklasse is hoger, dus het schift zichzelf wel. Hier vanavond is het heel klein, ik had dat niet verwacht.

Serge: Het is ook de eerste keer in een hele tijd dat we nog zoiets kleins doen. Behalve dan 4AD in Diksmuide, maar dat is meer een traditie.

GUIDO: Het is meer gestroomlijnd nu?

Serge: Ik heb het liever nu. Hoe meer volk hoe liever. Zoals hier, wow, ze staan zo dicht. Schaamte en zenuwen zijn er nog altijd bij hoor. Het gaat nog nu. Ik heb eigenlijk liever Pukkelpop met 10.000 man.

Flip: Ik kan niet zeggen dat ik dit minder graag doe. Het is meer confronterend. We hebben zo een aantal concerten gespeeld in de Fnac, ik solo en ook met 't Hof. Amai, daar sta je wel , met alle lichten en de mensen op een meter van je.

Serge: Dat was echt bescheten. Wij stonden ons daar te geven onder de TL-lampen, gewoon op de vloer.

Flip: Ze doen dan nog een mededeling op de achtergrond. We stonden écht voor aap.

Serge: Ik dronk van mijn blikje, bleken er 70 sigarettenpeuken in te zitten. (gelach) Mijn mond dicht en beginnen lopen in al die gangen op zoek naar een toilet.

Rappen in mijn oor

GUIDO: Jullie werken opnieuw met Stijn Nijs en ook met Statiek?

Flip: We hadden Statiek gehoord en dachten: "Tiens, die gast kan het." Want ik vind hem echt goed. We hebben hem er graag bij. We komen ook niet elke dag zulke mensen tegen. Ik heb dat in Antwerpen nog gehad dat er een gast in mijn oor kwam rappen. Een zoon van een of andere grote theaterproducent, die hield gewoon niet op. Die begon: "Ja, ik heb dat geschreven en ze vinden allemaal dat dat raar is want het gaat over mijn gevoelens. Maar ik weet dat jij ook nen echten bent."

GUIDO: Werkt het nooit op de zenuwen dat er veel aandacht naar Flip gaat?

Serge: Nee. Ik ben niet echt op aandacht belust.

Flip: En de mensen die dat wel doen zijn gewoon dom. Mocht er iemand aanspraak kunnen maken op de titel frontman van 't Hof, dan zou het Serge zijn.

GUIDO: Omdat hij betere rhymes heeft?

Flip: Wel... Nee. (algemeen gelach) Hij heeft echt meer tekst. En ik heb ook wel minder de behoefte om zoveel te zeggen. Ik ben met de muziek bezig en heb mijn ding waar ik de ster ben.

GUIDO: Zijn jullie gevoelig aan kritiek?

Flip: Ik laat me dat al eens aan mijn hart komen. Een vrouw kwam eens zeggen hoe teleurgesteld ze wel was, hoe het voor de massa was en ze bleef maar zagen en terugkomen. In het begin was ik vriendelijk, maar op den duur... Dik wuf! Toen was ik echt kwaad.

Dezelfde gave als Cliff Richard

4T4 is erbij komen zitten, het geluid voor het optreden staat alvast op scherp.

GUIDO: Staan er meer verschillende stijlen op de plaat omdat jij ook dj bent?

4T4: Niet bewust nee. Er zijn keuzes gemaakt, enkel het beste, felle beats. We wilden ook afwisseling: doomy, party, jiggy, dancehall. Die van Battlestar Galactica paste gewoon meteen, puur toeval, ik moest zelf nog nauwelijks iets aanpassen aan de beat die ik al had.

GUIDO: Wat is jullie eerste muzikale herinnering?

Flip: Dat moet 'Words' van F.R. David zijn. Met mijn ouders naar zee rijden.

4T4: 'Je t'aime moi non plus'. Ik was nog klein. Toen dat op de radio kwam was het van "en nu moet ge eens naar Kristofke kijken"want dan begon ik te dansen en te zingen. Plezant, al die aandacht toen ik met mijn poep schudde.

Serge: 'Ca plane pour moi'. Ik liep dat te zingen op de speelplaats van de kleuterklas, ik was vier jaar. En 'Manuela' van Jacques Herb. Ik had dezelfde gave als Cliff Richard, ze hebben me dat toch wijsgemaakt. De gave om de juiste singles uit te halen uit een singles-accordeon. Mijn ouders zeiden een song en ik haalde er de juiste uit.

GUIDO: Bedankt. Lokeren wacht, Moak mo dat bust!

(Laurent Derycke)