Hide-And-Seek : Pseudohippe filmschooltrucs
Bon, het kan niet altijd prijs zijn als er een nieuwe Vlaamse film uitkomt. Hide-And-Seek klonk op papier nochtans niet slecht: leegloper Alex brengt een paar weken door in het lege appartement van Veronique, de zus van zijn ex, en ontdekt dat die haar privé-leven prijsgeeft op het internet via vier webcams. De grootste fan van die Veronicam-site heet Bernard aka 'Watchdog', die Alex bezig ziet via de webcams en komt aankloppen met de vraag waar Veronique eigenlijk is.
Die komt ook binnengebuiteld, en dan onspint zich een soort driehoeksverhouding met het internet als go-between. Geef toe, het had wat kunnen worden, maar Hide-And-Seek is helaas een ongeïnspireerd arty-farty niemendalletje waarin kringspiervernauwend slechte acteurs (Geert Vaes, Isabel van Neste en Thibault Pringot, je krijgt nú de toestemming om die namen meteen weer te vergeten) nog veel slechtere dialogen opdreunen terwijl regisseurs Gerrit Messiaen en Robert Visser een serie irritante, pseudohippe filmschooltrucs aan elkaar rijgen. Nog wat mysterieuze ambient van Eavesdropper erbovenop en we zijn er, hoor je ze denken. En ondertussen doodleuk twee 'zusjes' laten opdraven van wie de ene een Brabants accent heeft en de andere nog Gentser klinkt dan Freya Van den Bossche? Nee, het enige goeie aan dit pretentieuze onding is dat-ie maar 65 minuten duurt.
(JC)