Simone : Synthetische actrice

Simone zag er veelbelovend uit. Het is de nieuwe mediasatire van Andrew Niccol, die ook al het schitterende verhaal van The Truman Show bedacht. Superster Al Pacino speelt er een regisseur in die aan lager wal geraakt, maar plots wereldsucces oogst wanneer hij een film draait met de mysterieuze actrice Simone. Wat hij er niet bij vertelt is dat Simone niet echt bestaat, maar een computer-generated image is, een synthetische actrice: S1møne - SIMulation ONE. Een modern Frankenstein-verhaal dus, een digitale Pygmalion. Cool toch?

Nee dus. Hoewel het onderwerp fascinerend is, universeel zelfs en niet eens zo ver verwijderd van de werkelijkheid, is Simone op geen enkel moment geloofwaardig. Soms grappig ja, maar dikwijls onnozel en oppervlakkig. Het doet zelfs pijn om Pacino op irritante wijze zichzelf te zien parodiëren.

Stukken leuker dan de film zelf is de hype die in Amerika rond het Simone-personage werd geweven. De makers wilden ook in 't echt pers en publiek doen geloven dat S1møne een computerprogramma is en geen echte actrice, maar de fanboys op het internet vogelden uit dat ze wel degelijk van vlees en bloed is en wordt vertolkt door het vrij onbekende Canadese model Rachel Roberts. Diens naam komt echter nergens op de aftiteling voor (ook niet in de persmap die we van Kinepolis kregen), maar ze is het wel degelijk. Pas bij de Amerikaanse première, een paar weken geleden, mocht ze dat toegeven, na twee jaar contractueel stilzwijgen. En Rachel Roberts, beste hetero's, is one hell of a babe!

(JC)