HIM: Screamworks: Love in Theory and Practice, 1-13
Een zelfhulppakket op jullie en Ville Valo’s weg naar geluk. Licht op het eind van de tunnel, die zwartgallige Finnen toch. Maar HIM is niet voor niets de oppertroon van de emorock en het heartagram dat het blijft goed doen op pennenzakken van meisjes die het even niet meer weten of skaters die al eens een streepje kohl aan de ogen durven.
Ville is tegenwoordig nuchter en af van elk spul, hoor je dat? Nee, maar een held-dichter die zich in miserie wentelt blijft natuurlijk beter scoren. HIM bewaakt de formule van emorock angstvallig en ook dit keer lopen ze netjes binnen de lijntjes van het genre, waarin zij dan wel zowat de besten zijn. Vernieuwing hoef je hier niet te zoeken, niet dat dat per se moet. Een evenwichtige plaat zonder uitschieters of al te grote dippen, maar ons laat ze een beetje koud.
(LAD)