Shutter Island
Op zijn achtenzestigste toont Martin Scorsese de jonge Hollywoodhonden nog eens hoe het wél moet. Zijn Shutter Island - een ingenieuze, oogverblindend mooie mix van gothic horror, psychologische whodunit en rokerige film noir - is honderdveertig minuten magistrale cinema.
Het jaar is 1954 en de wereld zit vastgevroren in de Koude Oorlog. Op een eiland voor de kust van Boston trotseert een naargeestig asiel voor psychisch gestoorde delinquenten een naderende orkaan. Twee politiemannen worden erheen gestuurd om de onverklaarbare verdwijning van een van de patiënten te onderzoeken. Hun queeste op het door wind en regen gegeselde eiland ontaardt in een psychologische draaikolk vol mysteries en onverwerkte trauma's, want op Shutter Island is niets wat het lijkt. Het gecompliceerde, ijzersterke verhaal is van romanschrijver Dennis Lehane, die ook al Mystic River schreef. Scorsese heeft er een visueel meesterstuk van gemaakt, een broeierige psychothriller die royaal is gelardeerd met barokke droomsequenties die je recht naar de keel grijpen. Voor de vierde keer op rij castte hij Leonardo DiCaprio in de hoofdrol, die een getormenteerde acteerprestatie weggeeft à la De Niro in zijn beste dagen. Michelle Williams is geweldig als zijn dode (!) echtgenote, en de bijrol van de tachtigjarige Max von Sydow als onderkoelde psychiater met naziverleden is huiveringwekkend.
(HDP)
bekijk de trailer