Go: Pulp Fiction uit de Aldi
Waarom zijn we na het fenomenale kritieks- en publiekssucces van Pulp Fiction niet overspoeld geworden door een vloedgolf van kopieën, imitaties en klonen? Omdat Pulp Fiction verduideld listig in mekaar stak, tiens. Omdat het voor al die mindere goden simpelweg te moeilijk was om een scenario à la Tarantino te schrijven. Laat staan er dan ook nog zo'n zwierige film van te maken.
Go, een hippe prent over Amerikaanse jongelui die een paar wilde nachten vol drugs, seks en techno aan elkaar breien, probeert het alvast. En niet langs de meest makkelijke weg: Go doet vooral qua opbouw aan het Grote Voorbeeld denken: via ingenieuze flashbacks, overlappende subplots, krukdroge tussentitels, een uitgekiende soundtrack en een viertal vervlochten verhaaltjes krijgen we een film te zien waar vaart in zit. Het klopt allemaal, het is intelligent en het ligt pal in de oksel van het tijdsgewricht, maar het blijft een imitatie. Noem Go de Aldi-versie van het origineel: veel goedkoper, wat fletser, maar op zich toch wel een volwaardig product. Zonder veel scrupules in de VCR te proppen dus.
(JC)