Benda Bilili!
Misschien heb je ze afgelopen zomer aan het werk gezien op Couleur Café of in Dranouter: Staff Benda Bilili, het swingendste combo dat de achterbuurten van Kinshasa de laatste jaren hebben voortgebracht. En dat voor kerels in - weliswaar uitvoerig gepimpte - rolstoelen, want de Staff bestaat grotendeels uit poliolijders die zijn opgegroeid op straat.
Daar bevonden ze zich trouwens nog altijd toen de Franse documentairemakers Renaud Barret en Florent de La Tullaye in 2005 met een schoudercamera in Kinshasa neerstreken. Dat Staff Benda Bilili in de daaropvolgende jaren zou uitgroeien tot een internationaal fenomeen, konden ze toen nog niet weten. Als toeschouwer ben je een vlieg op de muur van bij het prilste begin. De eerste repetities in een verwaarloosde dierentuin, de eerste ontmoeting met het muzikale wonderkind Roger (en zijn zelfgemaakte satonge op basis van een melkblik en één snaar), de tegenslagen, de hoop, de eerste opnames in een studio met de Belgische producer Vincent Kenis, het eerste vliegtuig naar Europa; de camera was er steeds bij. Bovendien zijn de regisseurs erin geslaagd meer te vertellen dan louter het verhaal van een opkomende muziekgroep. Benda Bilili! neemt je mee naar de mean streets van de Congolese hoofdstad, waar de outcasts van een ontwricht land bijna tegen beter weten in blijven geloven dat ook voor hen een toekomst is weggelegd. In het geval van de muzikanten van Staff Benda Bilili is dat gelukt, wat hartverwarmend is. En bovendien uiterst swingend. Afspraak vandaag in de bioscoop en volgend jaar op 29 april in de AB in Brussel.
(HDP)
bekijk de trailer