GUIDO's student-bloggers in het buitenland
Erasmus of een buitenlandse stage staat niet alleen mooi op je cv, je maakt er ook onvergetelijke ervaringen mee. Om het thuisfront gerust te stellen en niet alle kennissen apart te moeten mailen, sturen studenten in het buitenland nu en dan een blogbericht de wijde internetwereld in. Wat ze daar allemaal op hun bord krijgen, letterlijk en figuurlijk? Ook wij krullen onze neus van nieuwsgierigheid! GUIDO ving een digitale postduif, liet het beest alle zinnen ophoesten en publiceert ze in deze rubriek.
Ann Defijn, Polen
“Polen hebben enkele heel bizarre gewoontes. Zo drinken ze bier met rietjes om sneller zat te worden, en eten ze altijd ketchup of mayonaise bij hun pizza. Ik weet het, dat klinkt ranzig, maar je wordt het snel gewoon hoor. Het eten is er trouwens spotgoedkoop voor ons. In Antwerpen moest ik alle prijzen nauwlettend bijhouden om de week door te komen, en hier kan ik met dezelfde som elke avond op restaurant, waar je maar vijf euro betaalt voor een hele maaltijd. (lacht) Een large menu bij McDonald’s kost zelfs amper twee euro! Hier mag je bovendien gerust flessen drank meenemen naar feestjes en discotheken, wat opnieuw veel geld uitspaart. Aangezien Polen een wodka heaven is,heb ikal verschillende soorten geproefd, maar de zubrowka (ofwel de bizonwodka) steekt er toch bovenuit. Die smaakt trouwens lekker zoet in combinatie met appelsap. Wat ik het meest ga missen als ik terug thuis ben? De Poolse barszcz (bietensoep) en Pierogi, een typisch deeggerecht.”
Elke Merckx, Peru
“De lokale delicatesse hier in Cusco is cuy, beter gekend als cavia, en dus moest ik dat zo snel mogelijk eens proeven. Een heel raar zicht om je huisdiertje van vroeger op je bord te zien liggen! Zo bruingefrituurd en omringd met pasta en groenten. Aangezien er maar weinig vlees aan hangt, moet je ’t met je handen eten om de beentjes af te knagen en ik kon mezelf dan ook niet aanzetten om na de eerste hap nog een tweede te nemen. Nog iets typisch Peruviaans is de kikker- of paddensoep. Op een van de lokale markten in San Pedro kon je deze delicatesse - heel bevorderlijk voor de intelligentie naar het schijnt - niet alleen proeven, je kon er de padden ook levend kopen. Ze zwommen er rond in een afwasteiltje. Toen wij er waren, zaten enkele dames te nippen aan een groen drankje, met daarin een slangetje. Niemand van mijn vriendengroep in Cusco, ook ikzelf niet, durfde vragen wat dat precies was, uit angst dat we zouden moeten proeven. (lacht) Wat we dan weer wel geprobeerd hebben, is het populairste bier chicha, op basis van maïs. Naar verluidt zouden oudere dames eerst even kauwen op de maïs voor er bier van wordt gemaakt. Als je dan zo’n pint in je handen hebt, moet je trouwens altijd eerst enkele druppels offeren aan Pacha Mama om haar te bedanken voor de oogst en dergelijke.”
Fieke Vanhauwaert, Senegal (foto)
“Als ze hier vlees eten, dan krijg je de beenderen en het vet erbij, maar aangezien Senegal aan de kust ligt, krijg je meestal vis op je bord. Niet zo'n goed nieuws voor mij, aangezien ik geen grote viseter ben. Ik heb wel al mijn best gedaan hoor, maar ik heb ook al een paar keer 'geen honger' gehad en dan at ik stiekem na de maaltijd nog een stukje stokbrood. Stokbrood kan je hier op elke hoek van de straat kopen, dat komt omdat Senegal een voormalige Franse kolonie is. Naast vis eten Senegalezen ook heel veel rijst. En ajuinen! Voor één gerecht worden zeker vijf ajuinen gebruikt, en ook de teentjes look swingen de pan uit. Maar vooral het drinkwater is bizar. Dat krijg je niet in flessen, maar in plastieken zakjes die je eerst moet openbijten. Frisdrank hebben ze hier dan weer wel. Vooral Africa Cola is populair.”
(SVR)