De feestperiode: To work or not to work?

 

 

 

"Ik had vroeger altijd heel veel schrik van paarden en durfde niet in de buurt komen van die beesten, laat staan aaien. Maar toen mijn buurvrouw me vroeg of ik eens les wou volgen, was ik onmiddellijk verkocht. Ik woon ook recht tegenover de manege, spring geregeld binnen en ben zo kind aan huis geworden. Zodanig zelfs dat de baas aan mij vraagt om de kassa te bewaken of het barwerk over te nemen als hij even weg moet. Dat doe ik ondertussen regelmatig en met plezier. Maar je moet niet per se paardrijden om hier een glaasje te komen drinken hoor. Er komt ook heel veel volk gewoon voor de gezelligheid en de ambiance."

 

"Eigenlijk was het clubhuis niet open op kerstavond en oudejaarsavond vorig jaar, maar omdat we zo’n hechte vriendengroep hebben, probeerden we toch de baas te overtuigen om het clubhuis om te toveren tot onze feestzaak. De baas heeft dat dan toegelaten, maar uitsluitend als privéfeestje. Alles was dus op slot voor het grote publiek. En dan heb ik me aangeboden om de verantwoordelijkheid te dragen van de bar. Dat was misschien wel even slikken voor mijn ouders, want normaal organiseren we thuis met ons gezin een bescheiden kerst- of oudejaarsfeestje. Ik heb bijvoorbeeld familie wonen in Parijs en aangezien mijn mama Filippijnse is, hebben we oudejaar ook al eens daar gevierd. Maar ik ben uiteindelijk al achttien en ik denk dat mijn ouders wel weten dat ze me nu wat meer moeten loslaten. Ik ben er ook van overtuigd dat ze liever hebben dat ik een beetje werk en plezier maak in de manege dan dat ik in een of andere discotheek zit. Ik ben trouwens ook niet zo’n grote ‘uitgaander’. Ik heb hier The Temple om de hoek en het Feestpaleis van Beervelde is ook niet ver weg, maar op die plekken kom ik niet zo vaak. Elke twee maanden misschien?"

 

"Aangezien ik me als vrijwilliger had aangeboden om te helpen, verdiende ik er niets mee. Ik mocht natuurlijk wel zelf een glaasje drinken op kosten van de zaak, maar ik ben totaal geen grote drinker, dus veel was dat ook niet. Ik bekijk het eigenlijk langs de andere kant: ik bespaarde geld. Want als je naar een grote feesttent zou gaan, ben je al minstens 50 euro kwijt. En ’t is ook de sfeer die onbetaalbaar is. Ik heb trouwens ook niet echt het gevoel gehad dat ik het slaafje van de avond was hoor. Iedereen hielp mee. Stonden ergens lege glazen? Dan brachten ze die naar de toog. En als ik de hapjes op plateaus geschikt had, stond spontaan iemand op om ermee rond te gaan. Goed teamwork met mij als verantwoordelijke dus. Er waren zeker momenten waarop het heel druk was, maar ik herinner me ook veel momenten waarop ik de kans kreeg een babbeltje te slaan. Als ik eraan terugdenk, heb ik me die avonden echt goed geamuseerd. Mochten ze mij vragen om deze eindejaarsperiode opnieuw een handje te helpen, dan stem ik hoogstwaarschijnlijk onmiddellijk toe."

 

"Het kerstfeestje duurde tot ongeveer halfdrie, dus dat was behoorlijk vroeg gedaan, maar op oudejaarsavond was het andere koek. De avond startte al vanaf 19 of 20 uur, omdat we ook met behulp van een traiteur eten serveerden. Gelukkig, anders zou het mijn petje te boven gaan, want terwijl op het kerstfeestje zo’n 30 man was, was er op oudejaarsavond ongeveer 100 man. Bakske vol dus. Om iets voor middernacht telden we allemaal af samen met de dj en dan hebben we natuurlijk enkele flessen champagne opengetrokken. Ik mocht toen gerust een of verschillende glaasjes meedrinken, maar aangezien ik niet echt zo’n drinker ben, heb ik het bij een tweetal glaasjes gehouden. In tegenstelling tot enkele anderen. (lacht) Maar we zitten hier elk weekend en ondertussen weet ik wel welke mensen na enkele pinten niet meer deftig kunnen praten en welke mensen ik dus een beetje links laat liggen. In elk geval, het feest ging nog door tot in de vroege uurtjes, zoals het hoort dus. Uitslapen op nieuwjaarsdag staat dan weer niet op mijn programma. Ten laatste om 11 uur sta ik op en maak ik me klaar voor de verplichte bezoekjes bij familie en vrienden."

 

 

 

"Toen ik achttien was, werkte ik op zaterdagochtend in de GB in ons dorp, maar ik wou graag nog wat meer werken en schreef me daarom in via een online formulier om op avonden te werken in een discotheek. Dat leek me trouwens ook veel cooler dan in de GB. Nadien bleek dat ze nog mensen zochten die konden helpen op kerstavond, dus heb ik daarop ingestemd. Dat ik die avond niet vrij was, kon me niet echt veel schelen, want bij onze familie is het de gewoonte om op kerstdag af te spreken en niet op kerstavond."

 

"Op oudejaarsavond bestond ook nog niet echt een vaste traditie, maar het was wel de bedoeling om met een aantal vriendinnen eerst wat op te warmen op een fuifje in een parochiezaal en nadien te verhuizen naar de discotheek. Maar toen ze me na die kerstavond vroegen om ook op oudejaarsavond een handje te helpen, stemde ik toe en heb ik mijn plannen geannuleerd. Net zoals op kerstavond stond ik achter de tweede toog áchter de toog, waar we drank aanvulden die verdeeld werd aan de eerste toog, glazen afwasten en een speciale cocktail bereidden. Ik kon er wel wat bewegen op de muziek, maar echt leuk kon je het niet noemen. Ik kende bovendien mijn ‘collega’s’ niet en we mochten ook geen druppel alcohol drinken. Maar, ik had twee feestavonden gewerkt en verwachtte een mooi loon. De ontgoocheling liep dan ook van mijn gezicht toen ik die som van veertig euro per avond zag. Een vriendin van me had met haar werk in een discotheek heel wat meer verdiend en dus vroeg ik een beetje uitleg. Er werd me verteld dat je betaald wordt naar leeftijd en anciënniteit en aangezien het mijn eerste keer was, was dat dus gene vetten! (lacht) Ik heb dat geld gewoon integraal op mijn rekening gezet en uitgegeven aan algemene kosten… en aan kleren natuurlijk. (lacht) Na die avond hebben ze me gevraagd of ik op regelmatige basis wou komen werken, maar daarvoor heb ik vriendelijk bedankt. Uiteindelijk lag de discotheek ook een zevental kilometer verder en thuis gold de regel dat je ’s nachts nooit alleen met de fiets mocht rijden, omdat dat soms echt gevaarlijk kan zijn."

 

"Ondertussen is samen eten en uitgaan op oudejaarsavond echt een traditie geworden en kan ik mij ook niet meer voorstellen dat ik zou gaan werken. We zijn zelfs al sinds oktober die avond aan het plannen. Vorig jaar kozen we voor gourmet, maar dit jaar willen we graag aan elkaar een volledig menu serveren, waarbij iedereen voor een gerechtje zorgt."

 

 

 

 

"Sinds mijn veertiende help ik hier en daar wat in de horeca en sinds juni werk ik praktisch elk weekend in de keuken van een gastronomisch restaurant in Aalter. Toen ze mij daar vroegen om dit jaar op

oudejaarsavond bij te springen, ben ik onmiddellijk op dat aanbod ingegaan. Welke uren ik er precies zal moeten draaien, weet ik niet. Dat hangt af van hoeveel mensen komen eten. Maar op zo’n avond begint het feestje toch pas laat, dus kan ik voor ik uitga toch beter wat geld verdienen. Hoeveel? Geen idee. Dat is afhankelijk van het aantal uren dat ik zal werken, maar ik schat zo’n zeventig euro. Ik vind het altijd handig om een extraatje op je rekening te hebben staan. Mocht ik op kerstavond ook kunnen werken, dan zou ik dat waarschijnlijk ook doen. Normaal spreken we dan met gans de familie af bij mijn tante, maar dat is toch uiteindelijk altijd maar hetzelfde. Bovendien zie ik iedereen ook op nieuwjaarsdag."

 

"Ik hoop dat we veel tafels mogen bedienen in het restaurant, want als je druk aan het werk bent, gaat de tijd iets sneller vooruit en kan ik sneller gaan feesten. Op andere jaren was ik er al van in het begin van de avond bij. Dan konden we ook samen eten en da’s natuurlijk wel tof. We maakten dan gourmet in het restaurant van een vriend, dat op die avond gesloten was, en vertrokken nadien allemaal samen naar een fuif. Het probleem is dan wel dat iedereen ongeveer op hetzelfde moment op de feestlocatie aankomt en je dus heel lang moet aanschuiven om binnen te geraken. Eens binnen zit alles stampvol en bovendien moet je nog drummen om iets te kunnen bestellen. Als ik iets later kom, zal het waarschijnlijk wel al rustiger zijn. Natuurlijk vinden mijn vrienden het jammer dat ik er deze keer niet bij zal zijn van in het begin, maar ze weten dat ik achterkom hé. Ik hoop alleen dat ik op dat moment snel de knop kan omschakelen van werk naar feest, maar ik denk niet dat dat heel moeilijk zal zijn, want ondertussen ken ik de andere jobstudenten die er werken behoorlijk goed. We amuseren ons al op gewone werkdagen dus ik ben ervan overtuigd dat de sfeer op oudejaarsavond ook zeker wel oké zal zijn. (lacht) ’t Is trouwens niet omdat we werken dat we niet in de feeststemming mogen zijn hé. Dat de gasten in het restaurant champagne zullen drinken om twaalf uur staat wel vast, hopelijk krijgen wij ook een glaasje. (lacht)"

 

"In een doorsnee maand ga ik toch wel een viertal keer goed uit, tot een uur of vier. Dat kan tooghangen zijn in een café, dansen in een club, of kaarten in een jeugdhuis, maakt niet uit, maar oudejaarsavond is toch iets speciaals vind ik. Dan rekken we het nog eens extra lang. Gelukkig kan ik op nieuwjaarsdag slapen tot een gat in de dag. Er staan dan wel verschillende bezoekjes gepland aan familie en vrienden, maar dat is pas voor ’s avonds."