Vlieg met Crimson Skies naar de jaren '30
Er zijn weinig games die niet te catalogeren zijn in een genre. Crimson Skies is er zo eentje. Het is een flight sim, een action game, maar ook een adventure game. Normaal gezien gaan dergelijke combinaties finaal de mist in, maar Crimson Skies smeedt ze samen tot een naadloos geheel.
Crimson Skies neemt je mee naar Amerika tijdens de Grote Depressie. Het is evenwel een parallel verleden, want omdat het spoorwegnet bankroet ging, wordt alles via de lucht geregeld. Vervoer van cargo, passagiers, waardepapieren en natuurlijk ook luchtpiraterij. Een van die luchtpiraten, Nathan Zachary, ben jij. Samen met je kompanen ga je op zoek naar roem en rijkdom. Je vertrekt in Hawaï en je eindigt in Hollywood. De manier waarop, bepaal je zelf.
Wat meteen opvalt bij Crimson Skies, is dat de vliegtuigen zowat alles aankunnen. Je hoeft je dus geen zorgen te maken over de wetten van de fysica of aërodynamica. Dat zorgt er voor dat je ongelooflijk leuke manoeuvres kan uithalen. Loops, schroevendraaiers: geen enkele beweging is te veel voor de fantasierijke toestellen. Je kan je dus ten volle concentreren op het afknallen van je vijanden.
This is your pirate speaking
De 24 missies zijn de kern van het spel. Elke missie wordt ingeleid door Nathan Zachary. De voice-over en de commentaren van de crew van Zachary zijn vaak erg leuk. Minder leuk is dan weer dat het om een lineair verhaal gaat. Zodra je het spel hebt uitgespeeld is de uitdaging weg. Saven tijdens een spel gaat trouwens ook niet. Als je vijf meter van de finish een fatale portie lood te vreten krijgt, kan je helemaal opnieuw beginnen.
De graphics in Crimson Skies zijn erg zuiver en met oog voor detail uitgewerkt. Microsoft en Zipper Interactive hebben blijkbaar hun best gedaan om de sfeer van de jaren '30 naar je scherm te halen. Ook de geluidseffecten en de muziek dragen bij aan de sfeer van het spel. Telkens als je een heksentoer hebt uitgehaald met je toestel, krijg je commentaar van je maats. Spijtig genoeg eindigt daar de rol van je wingmen. Om ondersteuning te geven, moet je niet op ze rekenen. De artificiële intelligentie in Crimson Skies is dus eerder artificiële incompetentie.
Processorvreter
Crimson Skies is echter niet perfect. De eisen die het spel aan je computer stelt, zijn namelijk niet van de poes. Zelfs op een Pentium III 700 MHz met 128 MB RAM duurden de laadtijden tussen de games soms pijnlijk lang. Op tragere machines crashte het spel soms omdat het te veel rekenkracht vergde. Dat is natuurlijk niet erg interessant voor de doorsnee gamer.
Toch is Crimson Skies een game dat een plaatsje op je harde schijf verdient. Wie zin heeft om te stunten met fantastische vliegtuigen en fan is van avonturen à la Indiana Jones, zal zeker niet teleurgesteld zijn. Alleen spijtig van die te hoge systeemvereisten natuurlijk.
Kleine tip: klik in het game menu op de microfoon op het bureau en typ daarna het woord "Idaho" in. Mocht je niet voorbij een bepaalde missie geraken, dan kan je via deze sluipweg toegang krijgen tot de andere missies.
(JV)