Inge Vervotte
“Ik droom van een wereld waar iedereen kan rekenen op de steun en solidariteit van anderen. En dat in een wereld met een werkbare toekomst met een maximale beleving en respect voor elk van ons.” Het lijken wel flarden uit een verkiezingscampagne, en dat zijn het ook. Aan het woord niemand minder dan Inge Vervotte
, 25 lentes jong, knap, studente psychologie én als lijsttrekker het symbool van de verjonging van de CD&V.
GUIDO: Inge, je schijnt moeiteloos een politieke carrière te combineren met studies psychologie.
Inge: Dat is maar schijn hoor. Het is gewoon een kwestie van goed plannen en de vakken spreiden over de twee zittijden. Het brengt natuurlijk veel stress met zich mee en houdt een grote risicofactor in, want het is altijd erop of eronder. Het is altijd maar weer hopen dat er niets misloopt.
Woede op straat
GUIDO: Op je website staat: “Als we ons samen verantwoordelijk voelen, krijgen we een betere samenleving”. Is dat niet een beetje naïef?
Inge: Nee, dat vind ik niet. Ik vind het woord 'verantwoordelijkheid' een heel belangrijk woord, 'gedeelde verantwoordelijkheid' dan. Ik ben het er niet mee eens dat de verantwoordelijkheid alleen bij het systeem wordt gelegd, maar wil ook niet dat alles op de schouders van het individu terechtkomt. Ik wil niet terug naar een tijd waarin het individu verantwoordelijk werd gesteld voor alles wat misloopt.
GUIDO: Je lijkt me een dromer, iemand die in alles het goede van de mens ziet.
Inge: Ja. Ik weet ook wel dat er mensen zijn die niet altijd het beste met me voorhebben, maar ik ga toch graag uit van het positieve in de mens. Als iemand mij op straat woedend aanspreekt en uitscheldt voor het vuil van de straat, dan ben ik nog altijd geneigd om dat positief te interpreteren. Want dat is een teken dat die mens met een probleem zit. Het feit dat hij mij erover aanspreekt - zij het op een confronterende manier - wil zeggen dat hij nog de moeite wil doen om er iets aan te veranderen.
Inge de studente
GUIDO: Wat wou je als klein meisje worden?
Inge: Het allereerste wat ik wou worden was dokter. En ontwikkelingswerker. Maar eigenlijk vind ik alles wat met menselijk contact te maken heeft boeiend.
GUIDO: Dus het is geen toeval dat je in de politiek bent beland?
Inge: Op zich niet, maar er is wel een verschil. In de politiek moet ik me verzoenen met het feit dat mijn persoonlijkheid mee bepalend is. Mensen zien niet altijd het verschil tussen bijvoorbeeld Inge de studente en Inge de politica. Er moet in de politiek ook veel rekening worden gehouden met anderen, en je wordt verantwoordelijk gesteld voor zaken waarvoor je niet verantwoordelijk bent.
Interesse in alle "-ogies"
GUIDO: Je zit nog niet zo lang in de politiek, en bent al meteen lijsttrekker. Ben je altijd zo snel geweest?
Inge: Dat is typisch voor mij: als het leven in een bepaalde richting gaat, dan wil ik dat niet tegenwerken. Je kan duizend redenen verzinnen om iets niet te doen, maar waarom zou je er niet in meestappen als het leven het zo bepaalt?
GUIDO: Is het toeval dat je psychologie studeert?
Inge: Nee. Ik ben geïnteresseerd in alle “-ogies”, maar psychologie kreeg de voorkeur omdat ik het belangrijk vind om inzicht te verwerven in de werking van het individu.
GUIDO: Waaraan kan je echt plezier beleven?
Inge: Aan een boeiend en inspirerend gesprek. Mensen die je niet kent en je dan plots kunnen boeien met een goed gesprek, dat vind ik heel waardevol in het leven.
GUIDO: Bedankt voor dit boeiend en inspirerend gesprek!
(MDK)