Een kotleven? Daar zit muziek in!

 

 

 

Performer: Eveline Lemahieu (20, Oosterzele) studeert communicatiemanagement aan de Arteveldehogeschool.

 

Skills: Ik heb naast een klassieke en akoestische gitaar ook een ukelele op kot. Daarnaast speel ik contrabas en piano.

 

"Muziek heeft mij altijd gelukkig gemaakt. Ik kan zelfs zeggen dat er een genre muziek is voor elke soort emotie, waardoor ik muziek zelfs als een vriend kan beschouwen. Van mijn 6 tot 12 jaar heb ik notenleer gevolgd in de muziekschool en van mijn 7 tot 13 klassieke gitaar. Een nationale ramp was dat. (lacht) Het was allemaal zo saai en je moest steeds exact spelen wat op je blad stond. Daar werd ik dus bloednerveus van, waardoor oefenen veel minder aantrekkelijk was. Op mijn dertiende begon het me de keel uit te hangen, dus ben ik daarna naar het Muziekcentrum in Bavegem gegaan om daar de gitaaropleiding Pop en Rock te volgen. Zo ben ik langzaam de jazzwereld ingerold. De eerste stap was een jazzgitaar en -theorieles en nadien ben ik in de swingjazzband van het Muziekcentrum terechtgekomen als zangeres. Sindsdien loop ik – tot grote ergernis van mijn omgeving – elk moment van de dag te zingen. Dit is mijn eerste jaar op kot en ik ging ervan uit dat de isolatie wel in orde was, tot ik plots van mijn kotbuur Lennert de vraag kreeg: ‘Welk nummer is dat wat je de laatste tijd zoveel speelt?’ Gelukkig heb ik altijd de neiging minder te oefenen als ik weet dat de bewoners van de aangrenzende koten thuis zijn. Ik heb hen wel al dikwijls gezegd dat ze het me zeker moeten laten weten als ik te veel lawaai maak, maar klachten heb ik nog niet ontvangen."

 

"Met de swingjazzband heb ik enkele jaren geleden verschillende keren opgetreden. Een fantastisch gevoel is dat, zeker als je de eer hebt om met een topband op het podium te staan. Ik heb ook al solo-optredens gedaan, of optredens met een gitarist op trouwfeesten, recepties of voor goede doelen. Dat is wel fijn, maar vooral ook angstaanjagend, want als er iets fout loopt, sta je er alleen voor. Stiekem is een carrière in de muziekwereld wel altijd al een droom geweest. Maar ik weet dat het heel moeilijk is om een plaats te krijgen in de 'business', die nu al overvol zit. In tussentijd kan je me vinden op YouTube. (lacht) Daar heb ik een eigen pagina, youtube.com/eveliiine, waar ik af en toe wat geld verdien met de 'originals' die ik online plaats. Kleine bedragen hoor, niets spectaculairs. Ik heb me voorgenomen om al het geld dat ik er verdien opnieuw te investeren in muziek. In een nieuwe cd bijvoorbeeld, of in een nieuw instrument. Ik heb saxofoon altijd al een ongelofelijk sexy instrument gevonden, maar ik heb ook al even met het idee gespeeld om een cajon te kopen. Dat is een soort handtrommel die je al voor relatief weinig geld kan vinden. Iets haalbaarder, als je mijn studentenbudget bekijkt."

 

 

Performer:Kenny Vrancken (21, Antwerpen) studeert voor leraar lager onderwijs.

Skills:Ik heb5 gitaren, 2 versterkers en een effectenbord, en daarnaast ook nog een mondharmonica waaruit enkel Neil Young en Bruce Springsteen klinkt, een blokfluit, wat schudbusjes én een zelfgemaakte trommel.

 

"De liefde voor muziekbegon op mijn 15 jaar. Ik zag mijn beste vriend gitaar spelen en dacht ‘dat wil ik ook kunnen!’ Ik vind dat trouwens nog altijd een ‘cool’ instrument en ik luister ook graag naar de muziek die je met gitaar kan creëren. Rockmuziek en akoestische oldies bijvoorbeeld. Ik heb trouwens nog een gitaar op het oog. Nadien wil ik me misschien wel eens een piano of keyboard aanschaffen, en ook een banjo! Voorlopig ben ik verslaafd aan effectenpedaaltjes. (lacht)"

 

"Ik heb vier jaar notenleer gevolgd en vier jaar gitaarles bij Jan Depreter, een van de beste gitaristen van de eeuw. Ik was een gemiddelde leerling, zeg maar. Ik oefende regelmatig, dat was niet alleen leuk, maar ook noodzakelijk. En ook nu neem ik mijn gitaren nog dagelijks vast. De isolatie op kot is helemaal niet zo geweldig, maar dat vinden mijn buren niet erg, want we zijn allemaal nogal muzikaal. De man op het gelijkvloers speelt altviool en mijn onderbuur bas- en folkgitaar. Ikzelf speel wekelijks een zevental uur gitaar, waarvan drie uur repetitie met de band The Dirty Hands. Samen treden we een paar keer per jaar op, in jeugdhuizen en op rockrally’s en zo. Of ik het op mezelf eens wil proberen? Nee hoor, zet mij maar in een band. Samen is leuker dan alleen."

 

 

Performer: Nele De Schryver (24, Roosdaal) koos voor de opleiding diergeneeskunde.

 

Skills: Ik heb heel lang viool gespeeld en leerde ook al van kleins af piano spelen, maar ik ben mijn hart verloren aan zingen. Gelukkig draag ik mijn stem overal mee naartoe.

 

"Ik startte al op mijn drie jaar met de muziekschool en nog voor ik een woord kon uitspreken, zong ik mee met de radio. Muziek zit gewoon in mij. Het is een groot deel van mijn leven, het is mijn ziel. Na een aantal jaartjes muziekschool wou ik een instrument leren bespelen en ik koos toen prompt voor viool. Meteen het moeilijkste, ontdekte ik achteraf. Iets later ben ik ook pianolessen gaan volgen, waarschijnlijk omdat mijn zus dat ook deed (lacht). Na een tijdje wou ik viool opgeven, omdat ik geen vooruitgang meer boekte en ik het zo enorm beu was. Overschakelen naar elektrische gitaar was voor mij een logisch gevolg. Ook zanglessen gaan nemen was voor mij vanzelfsprekend. Ik zong op dat moment al heel veel, maar het ontbrak me aan techniek. Vroeger was ik altijd een goeie leerling, mede door de positieve druk van mijn ouders, maar dezer dagen ben ik eigenlijk amper bezig met piano en gitaar. Zingen is een ander verhaal. Als ik een dag niet heb gezongen, dan is er iets serieus mis met mij. Ik wil niemand tot last zijn, maar ik weet zeker dat mijn vier kotgenoten mij constant horen. Ze zeggen er gelukkig niets van. Ik veronderstel dat het wel oké is, zolang ik het niet te bont maak."

 

"Tijdens optredens kan ik me wel volledig uitleven. Eén keer speelde ik een akoestisch setje met een medestudente diergeneeskunde op de opendeurdag van het Gentse asiel, maar daarnaast heb ik ook een vaste band, Rewind. We repeteren elke zaterdagnamiddag en traden ook al twee keer op. Als zangeres van een band voel ik me toch iets meer op mijn gemak dan als ik alleen op het podium moet, maar aan de andere kant hoef je dan geen rekening te houden met anderen. Je brengt gewoon wat je zelf wil, en het is ook veel intenser. Momenteel hebben we - of heb ik - nog geen geld verdiend met optredens, maar dat zou voor mij echt wel de ideale studentenjob zijn. Met iets anders kan ik het echt niet combineren, en ik heb het wel degelijk geprobeerd. Ik veronderstel dat het eerste inkomen gewoonweg integraal naar de band zelf gaat, voor beter materiaal en zo. Of ik me later op het podium van een festival zie staan? Dierenarts worden en bekend worden met een band zijn dromen die ongeveer op dezelfde hoogte zitten. Ik hoop ze eigenlijk gewoon zolang mogelijk te kunnen combineren."

 

 

Performer: Hedwig Provoost (foto) (19, Wortel) studeert Gezinswetenschappen.

 

Skills: Ik speel harp, blokfluit, xylofoon en klokkenspel (basis van op de muziekschool) en ik heb mezelf een klein beetje piano leren spelen.

 

"Die passie voor muziek heb ik een beetje van thuis uit meegekregen. Ik kan geen dag doorkomen zonder muziek te luisteren, te zingen of harp te spelen."

 

"Ik ben met notenleer begonnen op mijn 8 of 9. Vier jaar duurt die opleiding, maar na het eerste mag je al een instrument kiezen. Ik had eerst geen idee van wat ik wou gaan leren, maar wou wel liefst iets waarvoor je je 10 vingers nodig had. Nadat ik had vernomen dat de harpleerkracht de mama was van een vriendin die ik al sinds de kleuterschool kende, heb ik gekozen om dat instrument te leren bespelen. Na de opleiding notenleer volgde ik 3 jaar ‘AMC’, waarbij je naast 1 uur eigen instrument ook 1 uur samenspel of begeleidingspraktijk kreeg. Ondertussen ben ik 1 jaar afgestudeerd van de muziekschool en speel ik al 10 jaar harp. Of ik het nog altijd even leuk vind als in het begin? Zeker. Mijn kotgenoten horen me toch regelmatig spelen. (lacht) Heel erg vinden ze dat niet hoor. Ik ben eigenlijk nog nooit iemand tegengekomen die negatief reageerde. Natuurlijk hou ik er wel rekening mee als de anderen moeten studeren. En als het even een slecht moment is, kloppen ze gewoon op mijn deur en vragen ze of ik een andere keer wil spelen. Ik zou later ook wel graag iets doen met muziek. Maar niet alléén muziek. Niet als fulltime harpiste dus. Harp is voor mij ontspanning en ik wil niet dat daar iets in verandert. Ik wil later graag iets in het sociale veld gaan doen - wat mijn studierichting ook aangeeft - en als daar af en toe een keer muziek voor nodig is, dan is dat mooi meegenomen. Ik speel jaarlijks ook een paar concerten. Niet bepaald handig om mijn harp te transporteren, en gevaarlijk ook, want zo'n instrument is allesbehalve goedkoop. De prijs is afhankelijk van het merk, of het een klepjesharp of een pedaalharp is en natuurlijk ook of je ze nieuw koopt of tweedehands, maar je moet ook geld voorzien om snaren te vervangen als er eentje springt."

 

Performer:Jasper Dansercoer (21) uit Kortenberg studeert Handelsingenieur in de Beleidsinformatica in Leuven.

Skills: Ik speel gitaar en piano en ken de basistechnieken van drummen, maar op kot heb ik enkel een dj-set staan. Ik oefen zo’n vijftal uur per week en treed ook regelmatig op als DJ Neglexis op feestjes in fakbars en zo.

 

"Muziek zit bij ons in de familie. Mijn opa speelt zelfs nu nog in de fanfare en mijn vader is altijd een fervent bassist geweest. Thuis stond zijn basgitaar altijd mooi te pronken in de living, en als hij het huis uit was, durfde ik als klein mannetje er wel eens stiekem op spelen. Toen ik in het middelbaar mijn boek van Muzikale Opvoeding eens mee naar huis had, ben ik beginnen te tokkelen op een klassieke gitaar en sindsdien ben ik almaar meer met muziek bezig geweest. Zoals zovele 16-jarige jongens heb ik enkele jaren geleden wat zitten experimenteren met Virtual DJ. In het begin sporadisch, maar toen ik op een bepaald moment via eBay een MIDI controller op de kop heb getikt en niet veel later via dezelfde website op een belachelijk goedkope Pioneerset ben gestoten, is de bal aan het rollen gegaan. Ik begon met het opnemen van mixtapes, zette die online en kreeg van verschillende mensen zeer positieve feedback. Enkele maanden later geraakte ik tot mijn grote verbazing door de preselecties van de Leuven Goes Out DeeJay Contest. Voor mij was dát al een droom die uitkwam. Toen ik ook nog de overwinning behaalde op de live finale, was ik in alle staten."

 

"Het beatmatchen, twee liedjes perfect in elkaar laten overgaan, is niet evident, maar je platenkeuze is het moeilijkste. Ten eerste heb je het feit dat twee opeenvolgende platen toch iets of wat bij elkaar moeten passen, en ten tweede moet je ook kunnen aanvoelen wat het publiek zal appreciëren. Een echte dubstep/drum&bass-fuif heeft natuurlijk een ander publiek als een plaatselijke Chiro- of Scoutsfuif. Je mag nog zo technisch correct spelen, als je het publiek niet meekrijgt, zal niemand zich jouw optreden herinneren. Waar ik precies allemaal plaatjes draai? Waar ze mij vragen, maar alleen als ik zelf mag kiezen welk genre ik speel. Drum&bass, dubstep en het nieuwere Moonbahton dus. De laatste tijd wordt er altijd geld geboden voor mijn optredens, en het zou maar dom zijn om dit niet te aanvaarden. (lacht) Niet dat ik het daarvoor doe hoor, integendeel, het blijft een passie. Maar naast het kopen van een set heeft een dj ook nog de kost van het kopen van liedjes. Als ik de kans krijg om er echt mijn beroep of bijberoep van te maken, zal ik zeker geen neen zeggen. Iedereen heeft die hoop wel waarschijnlijk, dus ik blijf er heel realistisch in. Maar als ik dan toch eventjes mag gaan dromen, maak mij dan maar eigenaar van een eigen platenlabel. (droomt weg)"

 

(SVR)