Tomb Raider: the Angel of Darkness
Lara Croft is back. Niet enkel op het witte doek, maar ook in haar oorspronkelijke digitale gedaante. Na vier lange jaren geduld kunnen de fans eindelijk nog eens genieten van het achteraanzicht op de welgevormde pixelheldin.
Von Croy, de vroegere mentor van Lara Croft, ligt vers vermoord in de woonkamer wanneer Lara bij hem binnenvalt. Voor de politie is zij dan ook de hoofdverdachte van de moord. Op de vlucht voor de arm der wet en op zoek naar de ware toedracht verzeilt Croft in een typisch en herkenbaar
Tomb Raider-avontuur.
Aangezien de laatste Tomb Raider uit het vorige millennium dateert, is er logischerwijs grafisch heel wat vooruitgang geboekt. Zo bestaat Lara nu uit 5000 polygonen in tegenstelling tot de vroegere 500. Hoeveel van die polygonen in de boezem van Croft terecht kwamen is niet bekend.
Grootste minpunt aan het spel is het vaste camerastandpunt. Soms verlies je onnodig een leven wanneer plots de invalshoek verandert en je een ravijn indondert. Ook de besturing loopt eigenlijk wel stroef, maar na een tijdje geraak je er wel aan gewend.
Tomb Raider: the Angel of Darkness is ook zonder de verschijning van Angelina een très jolie game, maar is zeker niet revolutionair te noemen.
(SVK)